آمار و ارقام جدید سازمان ملل متحد حاکی از آن است تعداد روزافزون افرادی که هم اکنون در کشورهایی به غیر از وطن مادری شان اقامت کرده اند، در تاریخ بی سابقه بوده است. این به آن معنا است که تعداد بسیاز زیادی از این افراد به جای آن که درآمدهایشان را در کشورهای مادری شان صرف کنند، مبالغ هنگفتی را صرف جلای وطن می کنند.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک طی هفته جاری میزبان اجلاس ویژه ای بود که در مورد شیوه های سرمایه گذاری بر پدیده مهاجرت بین المللی بحث و گفتگو شد.
سالیان طولانی مهاجران را با عبارت هایی همچون «فرار مغزها» و «پناهجو» و یا «سارقان مشاغل» مرتبط می کردند. بلا هووی، رئیس اداره مهاجرت سازمان ملل متحد می گوید ممکن است این برچسب ها در بعضی موارد صدق کند اما روایت های دیگری نیز وجود دارند.
بلا هووی می گوید «مهاجران در کسب و کارها سرمایه گذاری می کنند، تجارت و کارآفرینی می کنند. زمانی که به وطن مادری شان باز می گردند، کوله باری از تجربیات و مهارت هایی را با خود می برند که در کشور محل تولدشان کاربرد دارد. بنابراین گروه ها و جوامع مهاجر به شیوه های بسیار متفاوتی به کشورهای میزبان و کشورهای مادری شان چه از نظر مادی و چه از نظر انتقال تجربیات خدمت می کنند».
هووی روزهای پنج شنبه و جمعه در اجلاس «گفتگوی بلندپایه در مورد مهاجرت بین المللی و توسعه» مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک این بیانات را تکرار خواهد کرد.
او با نمایندگان گروه های جامعه مدنی و سازمان های بین المللی دیدار خواهد کرد تا شیوه هایی را بیابد که پدیده مهاجرت را که روزگاری به عنوان فشار بر روند توسعه تعریف می شد را به یک امتیاز و مزیت برای کشورهای میزبان بدل کند.
او می گوید «هدف اصلی ما این است که کشورها به جنبه ها و اعمال مثبت توجه کنند و به تبادل اطلاعات بپردازند».
اطلاعات در مورد کاهش هزینه مهاجرت، سرمایه گذاری بر مبالغ و کمک های مالی و مادی مهاجران به کشورهای مادری شان و محافظت از حقوق بشر مهاجران از جمله جنبه های مهم تبادل اطلاعات محسوب می شود.
ضرورت مشارکت فعال ایالات متحده
این دومین باری است که اجلاسی به این مهمی و در این سطح در سازمان ملل متحد برگزار می شود و یکی از جنبه های قابل توجه آن این است که ایالات متحده برای اولین بار به صورت رسمی در آن شرکت می کند. مهاجرت بین المللی به پدیده ای عظیم بدل شده است که دیگر نمی توان آن را نادیده گرفت.
براساس ارقام و آمار سازمان ملل متحد، ۲۳۲ میلیون نفر در خارج از کشورهای مادری شان اقامت گزیده اند. این به معنای اقامت بیش از ۳ درصد جمعیت جهان در خارج از کشور است.
برپایه آمار «موسسه سیاست مهاجرت»، کمک های مالی و مادی که مهاجران سال گذشته به کشورهای مادری شان ارسال کردند، به ۴۰۱ میلیارد دلار رسید و این فقط رقمی بوده که به صورت رسمی ثبت شده است.
تحولات جمعیت شناسی حاکی از آن است که آسیا به طور فزاینده ای به منبعی برای کمک های مالی و دریافت این کمک ها بدل شده است.
آسیایی تباران بزرگترین گروه مهاجران خارج از کشور هستند و منطقه آسیا شاهد بزرگترین موج مهاجرن بین المللی از سال ۲۰۰۰ تاکنون بوده است.
هووی می گوید توسعه جهانی دیگر فقط به ایالات متحده و یا اروپا منحصر نمی شود.
او می افزاید «در قاره آسیا کشورهایی همچون کره جنوبی، تایلند و مالزی را می بینیم که بعضی از این کشورها، طی چند دهه گذشته مهاجر زیادی به خود جلب نکرده اند و یا کارگر مهاجر به این کشورها نرفته بودند، اما امروز شاهد هستیم که تعداد بسیار زیادی از مهاجران به این کشورها کوچ کرده اند».
میادین نفتی، یکی از عوامل مهم جذب کارگر مهاجر
میدان های نفتی غرب آسیا از جمله جنبه های جذاب برای مهاجران است که طی سال جاری ۱۳ و نیم میلیون مهاجر آسیای جنوب شرقی به آن ها سفر کرده اند.
هووی می گوید برای بهره گیری مفید از این کوچ ، باید بر عملکرد شرکت های استخدامی که از مهاجران و کارگران موقتی سوء استفاده می کنند، نظارت شود و هزینه های انتقال پول مهاجران به کشورهای مادری شان به حداقل برسد.
مهاجران ۱۵ درصد درآمد خود را صرف هزینه انتقال پول به کشورهایشان می کنند.
دیمتریوس پاپادیمیتریو، رئیس «موسسه سیاست مهاجرت» می گوید راهکارهای خلاقانه ای برای حل این مشکل وجود دارند.
او می گوید «در بخشی از نقاط جهان، در بعضی از نقاط آفریقا هزینه های انتقال وجوه ارسالی به کشورهای مادری مهاجران بسیار کم شده و گاه به صفر رسیده است و آن ها صرفاً فقط مبالغ را از طریق تلفن های همراهشان واریز می کنند».
کاهش هزینه ها
همزمان با کاهش این نوع هزینه ها، مهاجران پول بیشتری خرج می کنند و فرصت ها و احتمالات بی پایانی پیش روی آن ها قرار خواهد داشت.
رئیس این موسسه می گوید «شیوه خلاق دوم این است که به افرادی که این خدمات را دریافت می کنند، پیشنهاد ارائه انواع خدمات مالی همچون وام، حساب های بانکی، حساب های دانشجویی و آموزشی و خدمات بهداشتی و درمانی را مطرح کرد».
پاپادیمیتریو می گوید «شرکت ها و صرافی هایی که انتقال این وجوه ارسالی را انجام می دهند، می دانند که جلب مشتری هایی از این دست که حساب بانکی باز می کنند، وام می گیرند و کارهای از این قبیل می تواند در نهایت برای کار آن ها مفید باشند و بنابراین راهکارهای هوشمندانه تری برای کسب درآمد خواهند یافت».
هووی و پاپادیمیتریو هشدار می دهند کشورهای توسعه یافته نباید تصور کنند که این مبالغ و وجوه ارسالی به منزله کمک بین المللی هستند. مردم برای کسب این پول جان و خانواده هایشان را در معرض انواع خطرو ریسک قرار می دهند. اما اگر دولت ها و کشورهای جهان این کمک های مالی مهاجران را به عنوان محوری برای توسعه بین المللی ببینند مهاجران می توانند احترامی را به دست بیاورند که شایسته آن هستند.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک طی هفته جاری میزبان اجلاس ویژه ای بود که در مورد شیوه های سرمایه گذاری بر پدیده مهاجرت بین المللی بحث و گفتگو شد.
سالیان طولانی مهاجران را با عبارت هایی همچون «فرار مغزها» و «پناهجو» و یا «سارقان مشاغل» مرتبط می کردند. بلا هووی، رئیس اداره مهاجرت سازمان ملل متحد می گوید ممکن است این برچسب ها در بعضی موارد صدق کند اما روایت های دیگری نیز وجود دارند.
بلا هووی می گوید «مهاجران در کسب و کارها سرمایه گذاری می کنند، تجارت و کارآفرینی می کنند. زمانی که به وطن مادری شان باز می گردند، کوله باری از تجربیات و مهارت هایی را با خود می برند که در کشور محل تولدشان کاربرد دارد. بنابراین گروه ها و جوامع مهاجر به شیوه های بسیار متفاوتی به کشورهای میزبان و کشورهای مادری شان چه از نظر مادی و چه از نظر انتقال تجربیات خدمت می کنند».
هووی روزهای پنج شنبه و جمعه در اجلاس «گفتگوی بلندپایه در مورد مهاجرت بین المللی و توسعه» مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک این بیانات را تکرار خواهد کرد.
او با نمایندگان گروه های جامعه مدنی و سازمان های بین المللی دیدار خواهد کرد تا شیوه هایی را بیابد که پدیده مهاجرت را که روزگاری به عنوان فشار بر روند توسعه تعریف می شد را به یک امتیاز و مزیت برای کشورهای میزبان بدل کند.
او می گوید «هدف اصلی ما این است که کشورها به جنبه ها و اعمال مثبت توجه کنند و به تبادل اطلاعات بپردازند».
اطلاعات در مورد کاهش هزینه مهاجرت، سرمایه گذاری بر مبالغ و کمک های مالی و مادی مهاجران به کشورهای مادری شان و محافظت از حقوق بشر مهاجران از جمله جنبه های مهم تبادل اطلاعات محسوب می شود.
ضرورت مشارکت فعال ایالات متحده
این دومین باری است که اجلاسی به این مهمی و در این سطح در سازمان ملل متحد برگزار می شود و یکی از جنبه های قابل توجه آن این است که ایالات متحده برای اولین بار به صورت رسمی در آن شرکت می کند. مهاجرت بین المللی به پدیده ای عظیم بدل شده است که دیگر نمی توان آن را نادیده گرفت.
براساس ارقام و آمار سازمان ملل متحد، ۲۳۲ میلیون نفر در خارج از کشورهای مادری شان اقامت گزیده اند. این به معنای اقامت بیش از ۳ درصد جمعیت جهان در خارج از کشور است.
برپایه آمار «موسسه سیاست مهاجرت»، کمک های مالی و مادی که مهاجران سال گذشته به کشورهای مادری شان ارسال کردند، به ۴۰۱ میلیارد دلار رسید و این فقط رقمی بوده که به صورت رسمی ثبت شده است.
تحولات جمعیت شناسی حاکی از آن است که آسیا به طور فزاینده ای به منبعی برای کمک های مالی و دریافت این کمک ها بدل شده است.
آسیایی تباران بزرگترین گروه مهاجران خارج از کشور هستند و منطقه آسیا شاهد بزرگترین موج مهاجرن بین المللی از سال ۲۰۰۰ تاکنون بوده است.
هووی می گوید توسعه جهانی دیگر فقط به ایالات متحده و یا اروپا منحصر نمی شود.
او می افزاید «در قاره آسیا کشورهایی همچون کره جنوبی، تایلند و مالزی را می بینیم که بعضی از این کشورها، طی چند دهه گذشته مهاجر زیادی به خود جلب نکرده اند و یا کارگر مهاجر به این کشورها نرفته بودند، اما امروز شاهد هستیم که تعداد بسیار زیادی از مهاجران به این کشورها کوچ کرده اند».
میادین نفتی، یکی از عوامل مهم جذب کارگر مهاجر
میدان های نفتی غرب آسیا از جمله جنبه های جذاب برای مهاجران است که طی سال جاری ۱۳ و نیم میلیون مهاجر آسیای جنوب شرقی به آن ها سفر کرده اند.
هووی می گوید برای بهره گیری مفید از این کوچ ، باید بر عملکرد شرکت های استخدامی که از مهاجران و کارگران موقتی سوء استفاده می کنند، نظارت شود و هزینه های انتقال پول مهاجران به کشورهای مادری شان به حداقل برسد.
مهاجران ۱۵ درصد درآمد خود را صرف هزینه انتقال پول به کشورهایشان می کنند.
دیمتریوس پاپادیمیتریو، رئیس «موسسه سیاست مهاجرت» می گوید راهکارهای خلاقانه ای برای حل این مشکل وجود دارند.
او می گوید «در بخشی از نقاط جهان، در بعضی از نقاط آفریقا هزینه های انتقال وجوه ارسالی به کشورهای مادری مهاجران بسیار کم شده و گاه به صفر رسیده است و آن ها صرفاً فقط مبالغ را از طریق تلفن های همراهشان واریز می کنند».
کاهش هزینه ها
همزمان با کاهش این نوع هزینه ها، مهاجران پول بیشتری خرج می کنند و فرصت ها و احتمالات بی پایانی پیش روی آن ها قرار خواهد داشت.
رئیس این موسسه می گوید «شیوه خلاق دوم این است که به افرادی که این خدمات را دریافت می کنند، پیشنهاد ارائه انواع خدمات مالی همچون وام، حساب های بانکی، حساب های دانشجویی و آموزشی و خدمات بهداشتی و درمانی را مطرح کرد».
پاپادیمیتریو می گوید «شرکت ها و صرافی هایی که انتقال این وجوه ارسالی را انجام می دهند، می دانند که جلب مشتری هایی از این دست که حساب بانکی باز می کنند، وام می گیرند و کارهای از این قبیل می تواند در نهایت برای کار آن ها مفید باشند و بنابراین راهکارهای هوشمندانه تری برای کسب درآمد خواهند یافت».
هووی و پاپادیمیتریو هشدار می دهند کشورهای توسعه یافته نباید تصور کنند که این مبالغ و وجوه ارسالی به منزله کمک بین المللی هستند. مردم برای کسب این پول جان و خانواده هایشان را در معرض انواع خطرو ریسک قرار می دهند. اما اگر دولت ها و کشورهای جهان این کمک های مالی مهاجران را به عنوان محوری برای توسعه بین المللی ببینند مهاجران می توانند احترامی را به دست بیاورند که شایسته آن هستند.
