روز جهانی کارگر برابر با اول ماه مه، در حالی فرا رسیده است که با شیوع و گسترش ویروس کرونا، کارگران ایرانی نه تنها از حمایت‌های حکومتی مانند بیمه بیکاری برخوردار نبوده‌اند بلکه اخراج از کار و تاخیر در پرداخت دستمزدها نیز افزایش یافته است. این شرایط به برگزاری تجمعات گسترده در اعتراض به عدم پرداخت بیمه و معوقات مزدی در شهرهای مختلف ایران منجر شده است.
پروین محمدی، نایب رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران، با اشاره به این که در جمهوری اسلامی «نیروی کار و قیمت مزد کارگر» بی‌ارزش است، به صدای آمریکا گفت، کارگران در طول ۴۲ سال گذشته مطالبات انباشته شده‌ای دارند که به هیچکدام‌شان دست پیدا نکرده‌اند و هر روز مطالبه جدی‌تری به مطالبات قبلی آنها اضافه می‌شود.
خانم محمدی با اشاره به این که یکی از اساسی‌ترین خواسته‌های کارگران رسیدن به تشکل مستقل کارگری است، به صدای آمریکا گفت،: «ما خواهان منحل شدن شورای عالی کار، تعیین کننده میزان دستمزد در ایران، که نمایندگان دولت در راس آن قرار گرفته‌اند هستیم تا کارگران خود تعیین کننده میزان دستمزدشان باشند.»
نایب رئیس اتحادیه آزاد کارگران ایران همچنین می‌گوید که دولت، مسبب اصلی وضعیت کارگران است. او به صدای آمریکا گفت: «تمام سیستمی که اداره جامعه را بر عهده دارد، مسئول مستقیم وضعیت فلاکت‌بار کارگران است.»
وی افزود: «تامین اجتماعی و صندوق‌های بیمه‌ای کارگران که مورد غارت قرار گرفته، زیر چتر نمایندگان دولت است و ... اساسی‌ترین مشکلات کارگرها و فلاکت‌شان، تحمیل فقر و بدبختی آنها سیاست‌های اقتصادی و سیاست‌هایی است که دولت با قوانینی که تصویب کرده، باعث بی‌ارزش شدن نیروی کار و قیمت مزد کارگر در ایران شده است.»
روز جهانی کارگر برابر با اول ماه مه و مصادف با روز شنبه ۱۱ اردیبهشت ماه، روزی است که سالانه در سرتاسر جهان تجمعات گسترده‌ای برای قدردانی از کارگران برگزار می‌شود.
کارگران سراسر جهان در این روز تلاش می‌کنند در راه‌پیمایی‌ها و تجمعات مسالمت‌آمیز صدای خود را به گوش رهبران و مسئولان کشورها برسانند و مطالبات خود را مطرح کنند. اما در ایران طی سال‌های اخیر تجمعات کارگری با سرکوب و پیگرد قانونی فعالان صنفی همراه بوده است.
