با گذشت پنج روز از به گل نشستن یک کشتی باری غولپیکر در کانال سوئز، تاثیر این رویداد بیسابقه بر تجارت جهانی رفتهرفته آشکار میشود و کاخ سفید نیز برای باز کردن آن آبراه راهبردی پیشنهاد کمک داده است.
سه شنبه هفته گذشته، کشتی پهن پیکر «ام وی اورگیون» که با پرچم پاناما حرکت می کند، بر اثر طوفان شن و وزش باد شدید به سرعت ۴۰ گره دریایی در کانال سوئز به گل نشست و به رغم تلاشها، این کشتی هنوز جابهجا نشده است.
این کشتی که متعلق به یک شرکت ژاپنی است، حامل صدها کانتینر است و ۴۰۰ متر طول، ۶۰ متر عرض، و تقریباً ۲۲۰ هزار تن وزن دارد.
این کشتی باری در ورودی کانال سوئز از سمت دریای سرخ و در باریکترین بخش آن به صورت مورب به گل نشسته و آن آبراه را بسته است. چنین حادثهای در تاریخ ۱۵۰ ساله آبراه سوئز بیسابقه است.
کانال سوئز که دریای سرخ را به دریای مدیترانه متصل می کند کوتاهترین مسیر دریایی میان دو قاره آسیا و اروپا است و به طور متوسط روزانه ۵۰ کشتی باری غولپیکر از این آبراه عبور میکنند.
بسته شدن کانال سوئز ترافیک دریایی بین آسیا و اروپا را تقریباً به طور کامل متوقف کرده و بیش از ۱۶۰ کشتی، از جمله کشتیهای حامل کالا و غلات، و تانکرهای مخصوص حمل نفت و گاز، در دو سوی کانال متوقف مانده اند.
به گزارش خبرگزاری رویترز، ۹ درصد از نفتی که از طریق نفتکش های بزرگ حمل می شود، از کانال سوئز عبور می کند. این رویداد باعث شده است که روز جمعه قیمت نفت در بازارهای بین المللی ۴.۴ درصد افزایش یابد.
جن ساکی، سخنگوی کاخ سفید، روز گذشته گفت که ایالات متحده نشانههایی از تاثیر انسداد کانال سوئز بر حمل و نقل کالا و بازارهای جهانی را مشاهده کرده و برای آزاد کردن کشتی غول پیکر به مقامهای مصر پیشنهاد کمک داده است.
کاپیتان بیل اوربن، سخنگوی نیروی دریایی آمریکا، نیز به شبکه خبری «سیانان» گفت، ایالات متحده وضعیت به گل نشستن کشتی باری «اور گیون» را از نزدیک دنبال می کند و روز شنبه تیمی از کارشناسان نیروی دریایی آمریکا در خاورمیانه، برای ارزیابی به محل اعزام خواهند شد.
شرکت بیمه لویدز لندن میگوید، روزانه ۱۲ درصد از تبادل کالا در جهان به ارزش ۱۰ میلیارد دلار از طریق کشتیهای کانتینربر از کانال سوئز انجام میشود. به گفته کارشناسان ۴۵ درصد کالاهای وارداتی به بنادر بزرگ در شرق آمریکا، مانند بنادر نیویورک و نیوجرسی، از آن آبراه مهم میگذرند.
در صورت مسدود ماندن کانال سوئز، کشتی ها مجبورند برای رسیدن به آسیا و اروپا از دماغه «امید نیک» در جنوب آفریقا عبور کنند و در واقع باید کل قاره آفریقا را دور بزنند. درازای این مسیر بیش از ۱۸ هزار کیلومتر است و دو هفته به طول سفر دریایی اضافه میکند.