«یویوما» نوازنده برجسته ویولن سل، «نیل دایموند» خواننده معروف آمریکایی و «مریل استریپ» بازیگر سرشناس سینمای این کشور در «مرکز کندی» شهر واشنگتن در حضور پرزیدنت باراک اوباما مورد قدردانی قرار گرفتند.
ضمن اجرای مراسم ویژه ای که به منظور بزرگداشت این هنرمندان با حضور رئیس جمهور، بانوی اول و هم چنین حضور و شرکت هیلاری کلینتون وزیر امورخارجه ایالات متحده آمریکا و همسرش «بیل کلینتون» (رئیس جمهور پیشین) برگزار شد، به «مریل استریپ» پیشنهاد شد که به خاطر مهارتی که در ایفای نقش های مختلف دارد و شباهت ظاهری با خانم هیلاری کلینتون، روزی هم نقش او را ایفا کند!
البته این صحبت یک شوخی بود که توسط «نورا افران» نویسنده آمریکایی روی صحنه مطرح شد تا مهر تائیدی باشد بر استعداد کم نظیر «مریل استریپ» که با شرکت در فیلم تازه خود درنقش «مارگرت تاچر» نخست وزیر سابق انگلستان، یک بار دیگر تماشاگرانش را به تحسین واداشته است. خانم کلینتون که برای مدت ٣٦ ساعت مرخصی گرفته بود تا در مراسم ویژه«مرکز کندی» شرکت کند به این گفته «افران» خندید و «مریل استریپ» هم از جای خود بلند شد تا به «هیلاری کلینتون» که امروز یکی ازمهم ترین زنان سیاستمدار جهان به شمار می رود نگاه بهتری بیاندازد.
علاوه بر «مریل استریپ»، نیل دایموند خواننده پرطرفدار و قدیمی، «باربارا کوک» بازیگر و خواننده تئاترهای برادوی، «یویوما» آهنگساز و نوازنده معروف ویولو سل و «سانی رولینز» نوازنده ساکسفون و موسیقی دان جازنیز یکشنبه شب به خاطر تاثیری که بر روی فرهنگ و هنر ایالات متحده آمریکا داشته اند مورد تقدیر قرار گرفتند.
«کارولین کندی» دختر رئیس جمهورفقید آمریکا، جان اف کندی، یکی از میزبانان این برنامه به حاضران درمورد ارتباط ویژه خود با موسیقی «نیل دایموند» چنین گفت:«او یک بچه محل اهل بروکلین است که امروزه تک سوار موسیقی پاپ محسوب می شود و ملودی های فراموش نشدنی او همواره در قلب و روح من جای خاصی داشته است.» و جمعیت که می دانست«نیل دایموند» ترانه «کارولین شیرین» را برای «کارولین کندی» ساخته است با تشویق و خنده به این سخنان پاسخ دادند. هرچند بنا برگفته «دایموند» داستان این ترانه درحقیقت درباره او و همسر سابقش است اما نام «کارولین» را این خواننده از کندی برگرفته است.
لحظاتی بعد، «اسموکی رابینسون» خواننده معروف و «کارولین کندی» ترانه «کارولین شیرین» را به صورت دو صدایی اجرا کردند. لایونل ریچی هم که ترانه معروف خود «من هستم ..من گفتم» را برای حاضران اجرا کرد، پشت صحنه به حاضران گفت که او کار خوانندگی را با این انگیزه آغاز کرد که می خواست روزی مثل «نیل دایموند» باشد:«نیل دایموند یک داستان سراست. او سعی نمی کند با پیچ و تاب دادن به صدای خود درهنر خوانندگی دست به عملیات آکروباتیک بزند. او با صدایی ساده داستان هایش را بازگو می کند.»
اجرای موسیقی کلاسیک در پایان برنامه، اجراهای دیگر را تحت تاثیر قرار داد و هم چنین میهمان ویژه، «استیون کلبرت» که باحالت طنز وارد صحنه شد و به نظر می رسید راهش را گم کرده و «المو» یکی از پاپت های «سسمی استریت» از نقاط برجسته برنامه ویژه «مرکز کندی» بودند.
«کلبرت» معرفی «یویوما» را برعهده داشت. موسیقی دانی که در سن ٤ سالگی آغاز به نواختن «ویولن سل» کرد و در ٧ سالگی درحضور پرزیدنت جان اف کندی و دوایت آیزنهاور به اجرای برنامه پرداخت.
یویومای ٥٦ ساله، امروز یکی از معروف ترین و مورد احترام ترین موسیقی دان ها در سطح جهان محسوب می شود که به او به عنوان یک سفیر موسیقی نگاه می شود. او تجربیاتی در انواع موسیقی جهان از «بلوگراس» گرفته تا موسیقی به نام «جاده ابریشم» که خود او پایه گزار آن بوده است دارد. (یویوما و کیهان کلهور موسیقی دان ایرانی درخلق موسیقی جاده ابریشم با یکدیگر همکاری های مستمری داشته اند.)
«المو» شخصیت دوستداشتنی شوی بچه های «سسمی استریت» هم درحالی که یک لباس شب نشینی برتن و پاپیونی برگردن داشت برای تقدیر از «یویوما» بر روی صحنه آمد. «ما» به «المو» یاد داده است که :«موسیقی مثل یک زمین بازی است و همه را خوشحال می کند».
جیمز تیلور و جان ویلیامز از دیگر هنرمندانی بودند که دست به اجرای ترانه هایی به افتخار همکاران خود زدند.
این برنامه روز ٢٧ دسامبر از شبکه تلویزیونی «سی بی اس» پخش خواهد شد.
پیش از حضور در مرکز کندی واشنگتن، پرزیدنت باراک اوباما از چهار هنرمند مذکور در کاخ سفید تقدیرو پذیرایی کرد:«این چهار هنرمند هریک در یک رشته استعدادهای خود را به نمایش گذاشته اند و راه های جداگانه ای را برای نمایش استعدادهای خود انتخاب کرده اند. با این همه وجه مشترکی که میان آن ها وجود دارد، همان نیاز مبرمی است که هرانسان هنرمندی به ابراز استعداد و هنر خود و تقسیم آن با دیگر مردم جهان دارد.»
پرزیدنت اوباما در ادامه سخنان خود گفت که این علاقه به نمایش استعدادها در وجود همه انسان ها نهفته است: «به همین دلیل است که ما می رقصیم..هرچند میشل همیشه از رقص من ایراد می گیرد..» و حاضران ازاین شوخی پرزیدنت خندیدند.
«هیلاری کلینتون» که بلافاصله پس از دیدار مهمی از کشور «میانمار»(برمه) یک کشوردر سال های گذشته منزوی در خاوردوربه واشنگتن بازگشته بود تا در مراسم تجلیل از هنرمندان شرکت کند خطاب به آن ها گفت که هنرمندان آمریکایی با استفاده از آزادی که برای خلاقیت های هنری خود دارند تاثیر زیادی بر مردم دیگر جهان گذاشته اند:«شاید شما ندانید اما در یک اطاق کوچک و محقر در برمه یا حتی کره شمالی، همواره یک نفر می کوشد تا با شما ارتباط برقرار کند و هنر شما را تجربه کند. اگراین افراد چنین شانسی را پیدا کنند، زندگیشان برای همیشه دستخوش تغییرات مهمی می شود. هنر شما می تواند زندگی مردم و حتی کشورهای آن ها را عوض کند.»
مریل استریپ ٦٢ ساله بیش از ٤٥ فیلم سینمایی ساخته و دوبار تاکنون برنده جایزه اسکار بوده است. او در نقش های مختلفی از آثار کلاسیک شکسپیری روی صحنه تئاتر گرفته تا فیلم های تلویزیونی بازی کرده است. این بازیگر برجسته سینما در تازه ترین فیلم خود به نام «زن آهنین» نقش «مارگرت تاچر» نخست وزیر پیشین بریتانیا را ایفا می کند. مریل استریپ به آسوشیتد پرس گفت که از این همه توجه و تعریف شگفت زده است:«باورم نمیشه اینجا هستم. همه این وقایع برایم شگفت انگیزه واقعا افتخار می کنم که امشب اینجا هستم.»
دریکی از بخش های برنامه، «آن هاتووی» و «امیلی بلانت» از هم بازی های «مریل استریپ» در فیلم «شیطان هم پرادا می پوشد» به اتفاق «کوین کلاین» و «استانلی توچی» یک قطعه موزیکال به افتخار این ستاره اجرا کردند.
دربخش تقدیر از «باربارا کوک» همکاران تئاتری او، «سارا جسیکا پارکر» و شوهرش«متیو برودریک» نخستین روزهای آشنایی خود را بیاد آوردند. شب هایی که برای شنیدن صدای «کوک» به کافه شبانه ای به نام «کارلایل» در شهر نیویورک می رفتند:«فکرنمی کنم متیو در آن زمان می دانست که چه شب های خاطره انگیزی را برای هردوی ما بوجود آورده است.» و «متیو» به شوخی پاسخ داد: «اوه ..من می دونستم. البته که می دونستم.»
«باربارا کوک» ٨٤ ساله نخستین بار در سال ١٩٥١ در برادوی به اجرای برنامه پرداخت. بعدها «لئونارد برنستین» او را در یکی از تئاترهای موزیکال خود به نام «کاندید» شرکت داد. بعدها «باربارا کوک» در نقش «ماریان» در موزیکال معروف «میوزیک من» درخشید وجایزه «تونی» سال ١٩٥٧ را از آن خود ساخت.
«کوک» مدت ١٠ سال به خاطر اعتیاد به مشروبات الکلی و افسردگی روحی از صحنه کناره گرفت اما پس از تلاش برای بهبودی باری دیگربا حضوری پررنگ تربه عالم هنر بازگشت. «گلن کلوز» بازیگر تئاتر و سینمای آمریکا «باربارا کوک» را یکی از اسطوره های برادوی نامید:«من فکر می کنم او به خاطر روح جهنده و مقاومش برای همه ما یک نمونه است. هنرمندی پردوام و فراموش نشدنی.»
«رولینز» ٨١ ساله هم یکی از چهره های برجسته موسیقی جاز آمریکاست که در طول سال ها در کنار بزرگان دیگری چون «دیزی گلیسپی» و«مایلز دیویس» دست به اجرای برنامه زده است. او خطاب به حاضران گفت:«آمریکا خانه جاز است. این موسیقی از اینجا آغاز شده. شاید باور نکنید اما موسیقی هیپ هاپ هم گوشه ای از همین موسیقی جاز آمریکائیه.»
«بیل کازبی» بازیگر و کمدین آمریکایی در سخنانی دروصف دوست خود «رولینز» گفت:«شما هرکجا که صدای شاخص ساکسفون را شنیدید، چه در یونان، چه در هنگ کنگ یا ایتالیا بدانید که این صدای ساز «رولینز» است. موسیقی او را همه جهان می شنود و دوست دارد.» یکی از این طرفداران پروپا قرص موسیقی «رولینز» رئیس جمهور پیشین آمریکا، بیل کلینتون است که به حاضران گفت وقتی چهارده یا پانزده ساله بود، یکی از صفحه های «رولینز» را خرید و آنقدر به آن گوش داد تا صفحه خط برداشت:«موسیقی رولینزبا مغزشما بازی می کند، قلب شما را می شکند و با همه این احوال شما را به خنده می اندازد. او کارهایی با هنر بداهه سرایی انجام داده است که هرگز هیچکس پیش از او نتوانسته است به آن دست پیدا کند.»
«بنی گلسون» و «هربی هنکاک» هم برخی از آهنگ های «رولینز» را برای حاضران اجرا کردند.