هم‌زمان با موج نگرانی‌ها درباره بحران آب در سراسر ایران به‌ویژه تهران در حالی که هنوز فصل گرما فرا نرسیده ا، مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان البرز هشدار داد که سد کرج «فقط هفت درصد» آب دارد. برخی کاربران این وضعیت را نتیجه «انقلاب ۵۷» دانسته‌اند.
هشدار این مقام دولتی در حالی است که ناظران و کارشناسان با تأکید بر وضعیت به‌شدت بحرانی کمبود آب در پایتخت، پیش‌بینی کرده‌اند که با فرا رسیدن فصل گرما بحران بزرگ‌تر و به تعبیر برخی «جهنم واقعی» در راه است.
سد کرج که علاوه بر تأمین آب شهری تهران، پیش از انقلاب ۵۷ یکی از تفرجگاه‌های شناخته شده استان به شمار می‌آمد. کاهش شدید ذخیره آبی این سد واکنش‌های برخی کاربران در رسانه‌های اجتماعی را برانگیخته و به تفاوت آن در دوران پهلوی و جمهوری اسلامی اشاره کرده‌اند.
یک شهروند نیز در شبکه اجتماعی ایکس با قیاس تصویری وضعیت سد کرج پیش و پس از استقرار جمهوری اسلامی در ایران، نوشت: «تاثیر انقلاب ۵۷ روی سد کرج.»
بر اساس گزارش خبرگزاری حکومتی ایسنا در روز سه‌شنبه ۲۱ اسفند، داوود نجفیان، مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای البرز، کاهش میزان بارندگی در سال ۱۴۰۳ را «در نیم قرن اخیر بی‌سابقه» دانسته و اعلام کرده است که «طبق آخرین برآوردها، میزان ذخیره سد کرج به هفت درصد رسیده است.»
به ادعای این مقام دولتی جمهوری اسلامی، در ۵۷ سال گذشته «فقط یک سال وضعیت بارندگی از امسال کمتر بوده» و میزان بارش «نسبت به بلندمدت ۴۱ درصد و نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۲۵ درصد کاهش داشته است.»
به گفته نجفیان، «از ۱۷۹ میلیون مترمکعب ظرفیت سد کرج فقط ۱۱ میلیون مترمکعب ذخیره آب داریم.»
او همچنین میزان ذخیره آب سد طالقان را «۲۰۸ میلیون مترمکعب» اعلام کرد، اما گفت که «سامانه انتقال آب از طالقان محدود است.»
هم‌زمان با اذعان مقام دولتی به خشکیدن سد کرج، خبرگزاری حکومتی مهر نیز ویدئویی از وضعیت سد لتیان در شمال شرقی تهران منتشر کرده که نشان می‌دهد این منبع ذخیره آبی پایتخت نیز رو به خشک شدن است.
پیشتر، محمد جوان‌بخت، معاون وزیر نیروی جمهوری اسلامی، نیز با بیان این که سد لار یک درصد آب دارد و از ذخیره آبی سدهای لتیان و مالمو نیز ۱۲ درصد باقی مانده، اعلام کرده بود که «سدهای تأمین‌کننده آب شرب تهران، از جمله لار، لتیان، ماملو و کرج، با کاهش کم‌سابقه حجم ذخایر روبه‌رو هستند»، «سد کرج تنها هفت درصد پرشدگی دارد که در طول تاریخ بهره‌برداری این سد بی‌سابقه است.»
با رو به خشکی نهادن سدهای اطراف تهران، میزان بهره‌برداری مقامات جمهوری اسلامی از سفره‌های زیرزمینی افزایش یافته و چنان‌که مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای البرز می‌گوید، اکنون «۶۸ درصد نیاز آبی» این استان از منابع زیرزمینی تأمین می‌شود و «دیگر ظرفیتی برای حفر چاه جدید» و «اضافه شدن صنایع و پذیرش جمعیت بیشتر ندارد.»
در روزهای گذشته و در پی گزارش‌ها از کاهش کم‌سابقه حجم ذخایر سدهای تهران و زمزمه جیره‌بندی آب، یک کارشناس با تأکید بر این که «ریشه ابربحران آب در ساختارهای سیاسی و اقتصادی موجود است»، به صدای آمریکا گفت که با تداوم این وضع «ایران بیش از پیش به مرگ سرزمینی نزدیک می‌شود.»
محمد نایب‌یزدی، دانش‌آموخته مقطع دکتری مهندسی منابع آب و محیط زیست دانشگاه ویرجینیا تک آمریکا، با تأکید بر «مهندسی تخریب» حکومت در قبال منابع طبیعی، اضافه کرد: «بررسی روند مدیریت آب در سال‌های اخیر نشان می‌دهد که مسئله صرفاً به سوءمدیریت یا فقدان تخصص و عقلانیت محدود نمی‌شود، بلکه الگوی تصمیم‌گیری‌ها حاکی از روندی مخرب و مداوم است که شرایط را وخیم‌تر کرده است.»
