فدراسیون آموزش بین‌الملل و کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیههای کارگری در شکایت مشترک از جمهوری اسلامی به یک کمیته سازمان جهانی کار، آی ال او، خواستار آزادی ۱۴ عضو برجسته جنبش معلمان و تشکل های کارگری که به صورت غیرقانونی زندانی هستند، شدند.
به گزارش شورای هماهنگی تشکل های صنفی فرهنگیان ایران به نقل از فدراسیون آموزش بین‌الملل، این دو سازمان صنفی همچنین شکایتی رسمی را در کمیته آزادی انجمن‌های سازمان جهانی کار، ثبت کردند که بر اساس آن، از دبیر کل این سازمان خواسته شده است تا حکومت ایران را ملزم به آزادی بی‌قید و شرط این فعالین صنفی و کارگری کند.
از جمله فعالانی که در سالیان اخیر بازداشت و به اتهام های امنیتی زندانی شده اند، رسول بداقی، جعفر براهیمی، عزیز قاسم زاده، رضا شهابی، داود رضوی، حسن سعیدی، ریحانه انصاری نژاد، هاشم خواستار و کیوان مهتدی هستند.
فدراسیون آموزش بین‌الملل همچنین نگرانی عمیق خود را از بازداشت طولانی‌مدت سیسیل کولر و ژاک پاری، از اعضای فدراسیون ملی کار آموزشی و فرهنگی فرانسه، بیان کرد.
بر اساس این گزارش، ماموران امنیتی جمهوری اسلامی این دو معلم را در ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۱ به شکل غیرقانونی در تهران بازداشت کردند و در شرایطی که بدون‌شک شکنجه محسوب می‌شود، زندانی کرده اند.
خانم کولر و آقای پاری پس از دیدار با شماری از فعالان کارگری و معلمان در تهران بازداشت شدند.
پس از آن، تلویزیون جمهوری اسلامی فیلمی از دیدار این فعالان در یک رستوران پخش کرد و شبکه عربی زبان «العالم»، متعلق به رادیو و تلویزیون جمهوری اسلامی، روز ۱۴ مهر سال قبل با انتشار «اعترافات اجباری» این دو شهروند فرانسوی، اعلام کرد که آنها برای تدارک یک «انقلاب و سرنگونی جمهوری اسلامی» به ایران سفر کرده بودند.
بازداشت این دو و سایر فعالان کارگری و معلمان ایرانی، انتقادهای گسترده اتحادیههای کارگری و معلمان در جهان را به همراه داشته است. آنها با اشاره به مقاوله نامه های سازمان جهانی کار که از سوی ایران امضا شده است، تاکید کرده اند که دیدار فعالان سندیکایی بین کشورها قانونی است.
به تاکید فدراسیون آموزش بین‌الملل و کنفدراسیون بین‌المللی اتحادیه های کارگری، فعالان صنفی معلمان و کارگران بازداشت شده، برای مطالبه حقوق بدیهی خود از جمله حق تشکل‌‌یابی، آزادی بیان و برگزاری تجمعات اعتراضی تحت تعقیب، شکنجه و احکام سنگین قضایی قرار گرفته‌اند.
آنها همچنین از حکومت ایران خواسته‌اند که در اجرای تعهدات بین‌المللی و تداوم عضویتش در سازمان جهانی کار، بی درنگ اقدامات لازم را جهت آزادی زندانیان و تحقق مطالبات فعالین صنفی و کارگری انجام دهد.
