زر امیرابراهیمی، بازیگر سرشناس ایرانی و گای ناتیو، سینماگر اسرائیلی، کارگردان‌های فیلم «تاتامی» روز یکشنبه به رویترز گفتند که اولین ساخته مشترک آنها باید به صورت مخفیانه فیلمبرداری می‌شد تا از دخالت احتمالی تهران جلوگیری شود.
داستان فیلم درباره یک جودوکار زن ایرانی به نام لیلا، با بازی آرین مندی است که همراه با مربی خود مریم، با هنرنمایی زر امیرابراهیمی، راهی مسابقات جهانی می‌شوند.
لیلا در شرایطی که یکی از شانس‌های دریافت مدال طلا محسوب می‌شود، دستوری را از تهران دریافت می‌کند که نباید با رقیب اسرائیلی مسابقه دهد. این ورزشکار باید به دروغ به مسئولان فدراسیون جهانی بگوید که مصدوم است تا با قهرمان اسرائیلی مواجه نشود؛ تصمیمی که می‌تواند سرنوشت زندگی او را تغییر دهد.
امیر ابراهیمی و ناتیو فیلم را در گرجستان فیلمبرداری کردند، کشوری که ایرانی ها به راحتی می‌توانند به آن سفر کنند. آنها در هتل‌های جداگانه اقامت داشتند، انگلیسی صحبت می‌کردند و نگذاشتند کسی متوجه شود که مشغول ساختن یک چنین فیلم سیاسی هستند.
امیر ابراهیمی گفت: «می‌دانستیم ایرانی‌های زیادی آنجا هستند، بنابراین سعی می‌کردیم آن را مخفی نگه داریم.»
ناتیو هم گفت: «ما مخفی کار کردیم. می‌دانستیم که خطرناک است.»
امیر ابراهیمی که در سال ۲۰۲۲ برای فیلم «عنکبوت مقدس» برنده جایزه بهترین بازیگر زن جشنواره کن شد، در سال ۲۰۰۸ از ترس زندان و شلاق پس از افشای ویدیوی خصوصی او از ایران گریخت.
او گفت که قبل از پذیرفتن پیشنهاد ناتیو برای ساخت «تاتامی» می‌بایست زمان بگذارد تا درباره عواقب احتمالی آن فکر کند.
او گفت: «چیزی که من در مورد دولت ایران آموخته‌ام این است که تا زمانی که بترسی دستگیرت کنند، می‌توانند تو را بکشند، می‌توانند تو را به دردسر بیندازند. اما تا زمانی که نترسی ... وضعت خوبه.»
ناتیو درباره این فیلم که سیاه و سفید ساخته شده گفت: « زنان ایران در یک دنیای سیاه و سفید زندگی می‌کنند. هیچ رنگی وجود ندارد. در فضایی بسته زندگی می‌کنند و تنها چیزی که می‌خواهند این است که آن را بشکنند. آنها آزادی می‌خواهند.»
امیر ابراهیمی گفت که به کودکانی که در ایران بزرگ می‌شوند تلقین می‌کنند که از اسرائیل بعنوان یک دشمن سرسخت بترسند. ناتیو می‌گوید در سرزمین خودش نیز همین طور است و ایران بعنوان یک تهدید وجودی به تصویر کشیده می‌شود.
ناتیو فاش کرد که به امیر ابراهیمی کمک کرده تا به طور مخفیانه از اسرائیل دیدن کند، چیزی که تهران مطلقاً برای شهروندانش ممنوع کرده است.
امیر ابراهیمی گفت: «دوست داشتم. ما می‌توانستیم از یک ملت، یک خانواده باشیم، ما یکسان هستیم.»
