نقاشی قهوه خانه ای سبکی شناخته شده در سنت هنری ایران است. پیش از رواج نهادِهای اجتماع نشینی شهری- چون قهوه خانه و بعدها چایخانه - هنرهای کاربردی یا مردمی همچون: پرده سازی و شمایل خوانی، تزیینات وسایل خانه مثل صندوق ها، سفره ها، قلمدانها، کاشیکاری خانه ها، پارچه های دستبافت و آرایه حمام های عمومی و ... برخوردار از پیشینه کهن و هنری مالوف برای مردم شهر و روستا بود.
گسترش «مدارس صنایع مستظرفه» یا همان دانشکده های هنر در ایران مدرن، که آشنایی بیشتر با هنر غرب را در پی داشت؛ به تحولی بزرگ در سنت هنری ایران بویژه هنرهای تجسمی منجر شد.
این تحول که با گسترش کالاهای صنعتی ارزان و جایگزینی شان با صنایع دستی همراه بود، به حاشیه راندن هنرمندان سنتی را در پی داشت.
با این همه، هنوز هم هنرمندان سنتی همچون: طراحان سنتی قالی، قالب سازان طراحی های سفره های قلمکار و پته دوزان و امثالهم به روش استاد شاگردی هنرهای کاربردی را حرفه خود قرار داده اند.
«منور رمضانی» معروف به «ننه حسن» ۷۶ ساله از اهالی خدابنده استان زنجان یکی از این هنرمندان سنتی در حوزه طراحی قالی ست که در روزگار بازنشستگی به نقاشی روی کاغذ روی آورده است.
سفر به تهران برای بازدید از خانواده پسرش زمینه را برای خلق این آثار فراهم آورد. پسر و نوه اش که دستی در هنر نقاشی دارند، مشوق او در این کار بوده اند. همین ها هم کارگزار و معرف او برای برگزاری احتمالی نمایشگاهی از آثارش در خانه هنرمندان بودند. پیشنهادی با موافقت این خانه روبرو شده منجر به دایر شدن نمایشگاهی از آثارش در نگارخانه «نامی» وابسته به خانه هنرمندان ایران شد.
شماری از منتقدان هنری در بررسی آثار این هنرمند خودآموخته می گویند آثارش بی شباهت به آثار مارک شاگال هنرمند برجسته فرانسوی نیست.
حالا خانه هنرمندان ایران با این ابتکار، که تهوّری در برگزاری نمایشگاه های نقاشی بشمار می آید، زمینه را برای تشویق هنرمندان خودآموخته ای فراهم آورده که ریشه در هنر سنتی و کاربردی ایران دارند؛ اما زمینه های بروز استعدادهایشان در جامعه فراهم نیست.
گسترش «مدارس صنایع مستظرفه» یا همان دانشکده های هنر در ایران مدرن، که آشنایی بیشتر با هنر غرب را در پی داشت؛ به تحولی بزرگ در سنت هنری ایران بویژه هنرهای تجسمی منجر شد.
این تحول که با گسترش کالاهای صنعتی ارزان و جایگزینی شان با صنایع دستی همراه بود، به حاشیه راندن هنرمندان سنتی را در پی داشت.
با این همه، هنوز هم هنرمندان سنتی همچون: طراحان سنتی قالی، قالب سازان طراحی های سفره های قلمکار و پته دوزان و امثالهم به روش استاد شاگردی هنرهای کاربردی را حرفه خود قرار داده اند.
«منور رمضانی» معروف به «ننه حسن» ۷۶ ساله از اهالی خدابنده استان زنجان یکی از این هنرمندان سنتی در حوزه طراحی قالی ست که در روزگار بازنشستگی به نقاشی روی کاغذ روی آورده است.
سفر به تهران برای بازدید از خانواده پسرش زمینه را برای خلق این آثار فراهم آورد. پسر و نوه اش که دستی در هنر نقاشی دارند، مشوق او در این کار بوده اند. همین ها هم کارگزار و معرف او برای برگزاری احتمالی نمایشگاهی از آثارش در خانه هنرمندان بودند. پیشنهادی با موافقت این خانه روبرو شده منجر به دایر شدن نمایشگاهی از آثارش در نگارخانه «نامی» وابسته به خانه هنرمندان ایران شد.
شماری از منتقدان هنری در بررسی آثار این هنرمند خودآموخته می گویند آثارش بی شباهت به آثار مارک شاگال هنرمند برجسته فرانسوی نیست.
حالا خانه هنرمندان ایران با این ابتکار، که تهوّری در برگزاری نمایشگاه های نقاشی بشمار می آید، زمینه را برای تشویق هنرمندان خودآموخته ای فراهم آورده که ریشه در هنر سنتی و کاربردی ایران دارند؛ اما زمینه های بروز استعدادهایشان در جامعه فراهم نیست.
