برادر الناز رکابی، ورزشکار صخرهنورد، روز پنجشنبه دهم آذرماه با انتشار عکسی از تخریب خانهباغ خانوادگیشان خبر داد و نوشت: «عدالت کجایی؟»
داوود رکابی این عکس را در استوری اینستاگرام خود منتشر کرده و نوشته است: «ما که نگفتیم سایزش چنده و رنگش بیریخته، زندگی به تن ما فریسایزه، هر چه داد پوشیدیم، غم بود، خنده بود، تلخ بود، زهر بود.»
وی اشارهای به عوامل این تخریب نکرده، اما از نوشتههای او اینطور برمیآید که این تخریب را به ادامه آزار و اذیت از سوی جمهوری اسلامی مرتبط دانسته است.
الناز رکابی در رقابتهای آسیایی صخرهنوردی در کره جنوبی بدون حجاب اجباری شرکت کرد که این موضوع بسیار خبرساز شد و کاربران شبکههای اجتماعی از این اقدام او استقبال کردند.
این اقدام الناز رکابی برای او پیامدهای امنیتی به دنبال داشت و زمانی که این ورزشکار در میان استقبال گسترده هوادارانش به ایران بازگشت، تحت فشارهای حکومتی ناچار شد مقابل دوربین به خبرنگار صداوسیمای جمهوری اسلامی بگوید که حضورش بدون روسری در مسابقات سنگنوردی «اتفاقی سهوی» بوده است.
الناز رکابی در صفحه اینستاگرام خود نیز نوشت که پوشش او در مسابقات «سهوا» دچار مشکل شد.
با این حال الناز رکابی در میان مردم به عنوان ورزشکاری شناخته شد که از زنان و اعتراضهای سراسری در ایران حمایت کرده است.
بسیاری از کاربران شبکههای اجتماعی با اشاره به فشارهای امنیتی بر او و خانوادهاش و نیز بازداشت برادرش، نوشتند که الناز رکابی تحت فشارهای حکومتی ناچار شده که بنویسد نداشتن روسریاش در مسابقات «سهوی» بوده است.
چندی بعد نیلوفر مردانی نیز در مسابقات اسکیت زنان در ترکیه بدون روسری روی سکوی قهرمانی رفت که اعتراض مقامهای ورزشی ایران را به دنبال داشت.
طی بیش از ۷۰ روزی که از اعتراضهای سراسری در ایران میگذرد، ورزش و مسابقات ورزشی به عرصهای برای ابراز عقاید سیاسی افراد تبدیل شده است.
معترضان از ورزشکاران و هنرمندان خواستار حمایت از مردم هستند.
شمار زیادی از ورزشکاران از جمله وریا غفوری، علی کریمی، پرویز برومند و علی دایی به اشکال مختلف از مردم معترض حمایت کردهاند که با بازداشت یا سایر فشارهای امنیتی مواجه شدهاند.
در این شرایط تیم ملی فوتبال ایران برای شرکت در مسابقات جام جهانی به قطر رفت، اما دیدار اعضای این تیم با ابراهیم رئیسی پیش از سفر به قطر و عدم حمایت آنان از اعتراضهای ایران در جریان مسابقات باعث شد که معترضان این تیم را به عنوان «تیم جمهوری اسلامی» نامگذاری کنند و از باخت آن در مسابقات ابراز خوشحالی کنند.