مهدی غضنفری، وزیر صنعت، معدن و تجارت، بعد از ظهر روز دوشنبه ۲ آبان ماه در گفت و گو با خبرگزاری فارس از تدوین بسته های حمایتی برای تولید خبر داد و گفت، «سه بسته حمایتی برای پشتیبانی از تولید در نظر گرفته شده است که بسته اول خط اعتبار انرژی است که تاکنون بیش از هزار میلیارد تومان پرداخت شده و تا پایان سال نیز تمدید می‌شود. بخش دوم مربوط به بازسازی‌های کوچک است که منابع مالی اندکی در اختیار واحدها قرار می‌دهد که این بخش هم آغاز شده است. و بخش سوم مربوط به بازسازی‌های بزرگ است که در واقع این بخش هدف اصلی قانون است، لذا امیدواریم تا منابع این بخش از ستاد هدفمندی یارانه‌ها در اختیار ما قرار بگیرد ولی هنوز منابعی دریافت نکرده‌ایم.»
سیامک شجاعی، کارشناس و استاد اقتصاد در آمریکا، با اشاره به این موضوع که «به موجب سیاست های اقتصادی دولت و اجرای قانون هدفمند کردن یارانه ها و سیر صعودی تورم، توانایی خرید مردم کاهش یافته و تقاضا برای تولیدات داخلی به شدت آسیب دیده است،» به صدای آمریکا گفت، «در حال حاضر متاسفانه بسیاری از کارخانجات ایران و کارگاه های تولیدی با ظرفیتی معادل ۴۰ درصد کار می کنند و توان مقابله با کالاهای ارزان وارداتی از کشور چین را ندارد، از طرف دیگر با قطع یارانه ها و افزایش سر سام آور قیمت حامل های انرژی هزینه تولید نیز افزایش پیدا کرده است.»
حسین راغفر، کارشناس و استاد اقتصاد در ایران، روز دوشنبه ۲ آبان ماه در گفت و گو با پایگاه خبری تحلیلی فرارو، در پاسخ به اینکه دولت چه بخش‌هایی از اقتصاد ایران را مغفول گذاشته است، گفت، «به نظر من دو بخش کاملا مغفول مانده‌اند. که در بخش اول این غفلت کاملا آگاهانه بوده است و آن حذف تولید است. قربانی اصلی سیاست‌های اقتصادی در کشور بخش تولید بوده است. بنیان‌های تولید در شش سال گذشته آسیب‌های به شدت سنگینی خورده که جبران آن نیازمند سرمایه گذاری‌های خیلی گسترده می‌باشد و احتمالا چندین دهه به طول بیانجامد.»
سیامک شجاعی در واکنش به اظهارت حسین راغفر، ضمن این که بیانات وی را «بسیار درست» نامید، به صدای آمریکا گفت، «معتقدم جمهوری اسلامی ایران به جایی رسیده است که خوشحال از در آمدهای نفتی بسیار بالا، اصلا مسئله تولید داخلی و سرمایه گذاری داخلی، ایجاد اشتغال و... را کنار گذاشته و از این رو خود را مسئول توزیع در آمدهای نفتی در داخل و همین طور خارج از کشور کرده است و به کل دورنمای بزرگتر و سهم نسل آینده از نفت را ندید گرفته است.»
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) که ظهر روز دوشنبه ۲ مهر ماه انتشار یافت، محمد نهاوندیان، رئیس اتاق بازرگانی ایران، «يارانه توليد را فرصت مناسبي براي بازنگري در مورد افزايش سهم توليد ازيارانه‌ها ذكر كرد.»
هم زمان خبرگزاری مهر نیز در گزارش های جداگانه از قول محمد نهاوندیان «تجارت با اروپا را پرهزینه و غیر شفاف» عنوان کرده است و در جایی دیگر نیز افزوده است، «اگر امروز در اقتصاد ایران فروش نفت را کنار بگذاریم، تراز تجاری ایران به مراتب منفی تر می شود.»
سیامک شجاعی در این زمینه به صدای آمریکا یاد آور شد، «از همان روز نخست که جمهوری اسلامی در ایران سر کار آمد، اگر شما در آمدهای ناشی از فروش نفت و گاز کنار بگذارید، ما همیشه کسری موازنه منفی داشته ایم. اگر دلارهای نفتی نباشد جمهوری اسلامی ایران حتی قادر نیست ۲۰ یا ۳۰ درصد از نیاز ارزی مملکت را برای خرید کالاهای مصرفی و واسطه ای را تامین کند.»
از دید سیامک شجاعی، تولید در ایران به چند دلیل تحت فشار است، که رقابتی نبودن تولیدات داخلی با کالاهای که قانونی و یا به طور قاچاق وارد کشور می شوند از یک سو، و افزایش قیمت ارز که افزایش مواد اولیه وارداتی را به همراه داشته است از سوی دیگر در کنار رکود تورمی تولید را در ایران به زیر منگنه برده است.
