توماس فريدمن، مقاله نویس روزنامه نيويورک تايمز و برنده سه جايزه پوليتزر، در مقاله‌ای در بخش نظرات اين روزنامه، با عنوان «کارنامه بازیگران توافق اتمی» به بررسی عملکرد اصلی‌ترین بازیگران توافق ایران و قدرت های جهانی پرداخت و نوشت که نمره آيت‌الله خامنه‌ای بيست است.
او در توضیح اینکه چرا نمره بیست به رهبر جمهوری اسلامی داده است نوشت: نمره او بیست است زيرا ضمن اينکه ایران به همه خواسته‌های خود رسيد، يعنی تحريم‌ها در آستانه برداشته شدن است و زمان گریز هسته‌ای ايران از يکی دوماه به يکسال افزايش يافته، اما فقط برای ۱۵ سال، و همه دنيا هم به صلح‌آميزبودن اهداف ايران متقاعد شده است، اگرچه که آيت الله با تقلب کردن به اين‌جا رسيده است. تنها اشکال قضيه اين است که رهبر ايران مطمئن است می‌تواند بدون هیچ تغییر و تحول در سیاست داخلی ایران این معامله را به سرانجام برساند. توصيه نويسنده اين است که آيت الله کتاب خوبی از زندگينامه ميخائيل گورباچف تهيه و مطالعه کند.
فريدمن به ديک چنی معاون اسبق رياست جمهوری آمريکا، در زمان جورج بوش، نمره صفر داد. او نوشت: او در مخالفتش با اين توافق صادق نیست. آقای چنی به تازگی گفته اين توافق بدی است زيرا اوباما بُزدل است. فريدمن در توضيح ادامه داد: اين توافق همينی هست که هست زيرا هر توافقی بازتاب دهنده موازنه قدرت است. عامل مهم در اين موازنه اين است که رژيم ايران فهميده آمريکا به هيچ‌روی از نيروی نظامی عليه ایران استفاده نخواهد کرد. علت آن هم اين است که آمريکا در زمان آقای بوش و چنی، حتی موقعی که مسجل شد ايران با ساختن و در اختيار شبه نظاميان شيعه گذاردن مواد منفجره کناره جاده‌ای، مسئول کشته شدن صدها تن از سربازان آمريکايی است، از هرگونه مقابله به مثل و عمل تلافی جويانه خودداری ورزيد و ايران دست آنها را خواند. نويسنده نوشت که آقای چنی با راست‌گويی در این مورد مشکل دارد.
آقای فريدمن همچنین به بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسرائیل،نمره ۱۰ داد زيرا او می‌توانست با پذيرش سياست اوباما، از نزديک در جريان مذاکرات ۱+۵ قرار بگیرد و در سفت و سخت کردن چفت و بست‌های آن نظر بدهد، اما با اوباما سر ناسازگاری گذاشت و اسرائيل را منزوی کرد. نويسنده آورد: البته به دليل سياست داخلی آمريکا، نتانياهو به خاطر اشتباهاتش تنبيه نخواهد شد اما با ورود اسرائيل به دوران اشغال دايمی کرانه غربی، دفاع از اسرائيل را به دوش حزب جمهوری‌خواه انداخته و نسل ديگری از کليميان آمريکا را از دست خواهد داد.
رئيس جمهوری اوباما در این مقاله از نويسنده نمره نگرفته است چون هنوز مشقش را تمام نکرده است. فريدمن نوشت که اوباما تا ۱۵ سال ديگر هر شب با اين بيم و اميد سر به بالين می‌گذارد که آيا ايران به تعهداتش وفا خواهد کرد يا نه. او و حزب دمکرات بايد از اين پس همه تلاش خود را بکنند تا ايران هرگز به طرف ساختن بمب نرود.