واشنگتن پست زیرعنوان "پشتیبانی رهبران ایران از معترضین در آمريکا" می نویسد برای رهبران منزوی ایران در جامعه بین المللی، اعتراض های موسوم به "اشغال وال استریت" در نیویورک و ديگر شهرهای عمده آمريکا نشانه ای حاکی از فروپاشی سیستم سیاسی آمريکاست، و آنها از صمیم قلب از اين اعتراض ها پشتیبانی می کنند.
دولت ایران که پس از توسل به يک سرکوبی گسترده و منجر به درهم شکستن ماهها اعتراضهای ضد دولتی مرتبط با تجدید گزینش مورد اختلاف محمود احمدی نژاد به مقام ریاست جمهوری در سال ۲۰۰۹ خود با انتقادهائی شدید مواجه شد، اکنون ضمن استقبال از این جنبش اعتراضی خودجوش و بی رهبرسعی می کند خود را در موضع و مقام پرچمدار مدافع حقوق مردم آمريکا قرار دهد.
در بیش از ۷۰ شهر آمريکا تظاهراتی برپا شده است که جنبش اشغال وال استریت الهام بخش آنهاست، و صدها نفر بازداشت شده اند، که از اکثریتی از آنان به سرعت رفع بازداشت شده است. زدوخوردهائی هم میان معترضین و پلیس مجهز به باتون و اسپری فلفل رخ داده است، اما اقدامی حاکی از شکنجه یا عملی خشونت بار و نزديک به آنچه که علیه ایرانیان معترض به احمدی نژاد انجام گرفت، گزارش نشده است.
تظاهرات گسترده در تهران و شهرهای ديگر ایران علیه تقلبی که به انتخابات ۲۰۰۹ نسبت داده می شود با واکنش پلیس مجهز به باتون و نیروهائی شبه نظامی روبرو شد که دهها معترض را کشتند و هزاران نفر به زندان انداختند. میر حسین موسوی و مهدی کروبی، دو سیاستمداری که احمدی نژاد را در انتخابات به چالش گرفتند، از اوایل امسال درحصر خانگی گذاشتند، و دولت اعتراض های الهام گرفته از بهار عربی را درهم شکست، و احزاب وابسته به آنها را غیرقانونی شناخت.
بنا به روایت های رسمی ایران، اعتراض های ضد دولتی سال ۲۰۰۹ در ایران توطئه ای آمريکائی بود که مقابله با آن با موفقیت انجام گرفت. اما خشم ناشی از سرکوبی ها در میان طبقه متوسط ایران کماکان جاری است.
ناراضیان، ژورنالیست ها، هنرمندان و فعالان منظما بازداشت می شوند.
بعلاوه ایران نفت خیز، با مشکلاتی اقتصادی دست و پنجه نرم می کند که نابرابری درآمد، و شکافی رو به گسترش میان غنی و فقیر، از جمله آنهاست - همان مشکلاتی که انگیزه معترضین جنبش اشغال وال استریت را تشکیل می دهد.
رهبران ایران خود را پرچمدار حقوق مردم آمريکا جلوه میدهند
