نيويورک تايمز در گزارشی از مقرّ مجاهدين خلق ايران در قرارگاه اشرف در عراق، زير عنوان "گروه تبعيدی ايرانی آمريکا را در عراق در مقابل مسئله ای دشوار و نگران کننده قرار می دهد" می نويسد بيش از ۳۰۰۰ نفری که اينجا زندگی می کنند زمانی اعضای سازمان شبه نظانی قدرتمندی بودند که مصمم به سرنگون ساختن دولت ايران بود.
اين گروه در دهه ۱۹۷۰ آمريکائيان را در تهران کشته بود، و اعضايش بعدها، هنگامی که صدام حسين به آنان پناه داد، برای مشارکت به عنوان يک يک واحد مزدور در عمليات خشونت آميز او در شمال و جنوب عراق برای سرکوبی کردها وشيعه ها مورد ظنّ قرار گرفتند. اعضای گروه اکنون خوش آيند عراق نيستند اما معتقدند بايد در آمريکا مورد محافظت واقع شوند، هرچند که گروهشان بنام سازمان مجاهدين خلق ايران کماکان درفهرست وزارت امورخارجه آمريکا در باره تشکيلات تروريستی باقی است.
لورنس جی باتلر، ديپلمات آمريکائی در يکی از جلسات اخير مذاکره با گروه در اينجا به آنان گفت "شما احتمالا هاوائی را مدّ نظر داريد" و بعد افزود "حدس من اين است که شما نمی خواهيد به گوانتانامو برويد".
آقای باتلر، که مشاور ژنرال لويد جی آستين فرمانده ارشد نظامی آمريکا در عراق در امور مربوط به سياست خارجی است، در سه ماه گذشته تقريبا هرهفته از سوی سفارت آمريکا بين بغداد و قرارگاه اشرف در آمد و شد بوده است، که پادگانی در استان دياله در نزديکی مرز با ايران است. اوبا جملاتی طنزآميز و بی پرده سعی کرده است اين تبعيدی ها را به ترک قرارگاه و اجتناب از مواجه شدن با برخورد خشونت آميز ديگری با نيروهای امنيتی عراق قانع کند، که وقوع آن در صورت ماندنشان تقريبا قطعی بنظر می رسد.
اين گروه پای بند به يک ايدئولوژی مرکب از شيعه و مارکسيسم است، و آمريکائيان در نخستين مراحل جنگ عراق در جريان بمباران اين قرارگاه چندين نفر از اعضای گروه را کشتند، که پيش از اقدام به خلع سلاح کردن آنان دارای بيش از ۲۰۰۰ تانک و نفربر زرهی بودند. آمريکائيان بعدا برای قرارگاه تدارکات ايمنی و امنيتی فراهم ساختند زيرا دولت عراق که با ايران دوست است عليه قرارگاه به رفتاری خصومت آميزروی آورده بود.
ماموريت آقای باتلريافتن راه حلی بوده است که بتواند نخست جان سکنه قرارگاه را با منتقل ساختن آنان به اردوگاهی دور از مرز ايران حفظ و در امان نگاه دارد، و بعد آنان را برای اسکان مجدد به کشورهائی ديگر بفرستد.
اما معلوم می شود اين راه حلی دشوار و پيچيده است، چرا که سکنه از ترک قرارگاه امتناع می ورزند، و هيچ کشوری هم جلو نيامده است که به آنان خوش آمد بگويد. ولی زمان به سرعت می گذرد و آقای باتلر چندين بار به اعضای گروه گوشزد کرده است که نيروهای آمريکائی عراق را ترک می کنند.
براساس طرح پيشنهادی آمريکا اعضای گروه بايد قرارگاه را که در دوران صدام حسين به عنوان يک پايگاه نظامی از آن استفاده می شد تخليه کنند، و ضمن انحلال تشکيلاتی به جائی ديگر در عراق منتقل شوند، که نخستين گام اساسی و ضروری برای به رسميت شناخته شدن آنان به عنوان پناهجو توسط سازمان ملل متحد است.
آقای باتلر به اعضای گروه گفت "شما در دنيای خارج تشکيلاتی شبه نظامی محسوب می شويد و به عنوان يک گروه خطرناکيد".
دشواری های طرح جابجائی مجاهدين خلق ايران در عراق
