واشنگتن پست زير عنوان "متن مصاحبه با احمدی نژاد" پاسخ های محمود احمدی نژاد رئيس جمهوری ايران به پرسش های لالی ويمات دستيار ارشد سردبيری اين روزنامه را چاپ کرده است، که روز سه شنبه ۱۳ سپتامبر (۲۲ شهريور) در تهران انجام گرفته است. بخشی از پرسش ها و پاسخ ها از اين قرار است:
واشنگتن پست: سوريه تا چه حد برای ايران مهم است؟ ارزيابی شما از اوضاع در سوريه چيست؟
احمدی نژاد: مناسباتمان برای ما مهم است. همه دراين جهان برای ما مهم اند - هر جائی که مردم زندگی می کنند.
واشنگتن پست: سوريه يک متحد اصلی ايران بوده است، فقط يک کشور ديگر نيست. می دانم که شما سعی کرده ايد به پرزيدنت اسد کمک کنيد. آيا معتقديد رژيم او می تواند باقی بماند؟
احمدی نژاد: برای ما لبنان، ترکيه و سوريه مهم هستند. افغانستان، پاکستان، کشورهای منطقه خليج فارس. سوريه در صف مقدم مقاومت است.
واشنگتن پست: می دانم که شما اخيرا به پرزيدنت اسد انجام اصلاحات و گوش دادن به حرف مردم را توصيه کرديد.
احمدی نژاد: بله - خود او اعلام کرد که بعضی اصلاحات را ارائه می دهد. من فکر می کنم همه در جهان به اصلاحات نياز دارند - در اروپا، آمريکا، آسيا-همه جا.
واشنگتن پست: ما در آمريکا دنبال اين پاسخ هستيم که آیا پرزيدنت اسد می تواند دوام بياورد، يا اينکه کارش تمام شده است؟ ارزيابی شما چيست؟
احمدی نژاد: بنظرما نبايد راجع به اوضاع اينگونه صحبت کنيم. اين بستگی دارد به مردم و دولت سوريه. ما فکر می کنيم بسيار مهم است که ديگران مداخله نکنند. نه غرب، نه نيروهای ديگر- نه ناتو و هر اتحاديه نظامی ديگر.
واشنگتن پست: بنظر می رسد مردم سوريه خواستاررفتن او هستند.
احمدی نژاد: بله، بعضی ها عليه او هستند. به آنها هم بايد احترام گذاشت. اما ما موقعی از نظر واقعی مردم با خبر می شويم که انتخاباتی واقعی وجود داشته باشد و من اميدوارم اين کار در محيطی دوستانه وحاکی از تفاهم انجام گيرد.
واشنگتن پست: شما فکر می کنيد بايد در سوريه انتخابات شود؟
احمدی نژاد: انتخابات آزاد بايد در همه جای دنيا انجام گيرد - حتی در آمريکا.
واشنگتن پست: گزارش شده است که ايران برای کمک به پرزيدنت اسد مشاوران و نيروهای القدس را فرستاده است.
احمدی نژاد: ما با سوريه مناسبات داريم - مناسباتی قديمی. ما همچنين با مردم سوريه ، با تمامی اقشار سوريه، مناسبات خوبی داريم. همين وضعيت در عراق و کشورهای ديگر هم وجود دارد.
واشنگتن پست: خيلی ها در آمريکا معتقدند جورج دبليو بوش رئيس جمهوری پيشين آمريکا با حمله به عراق و سرنگون ساختن صدام، عراق را تحويل ايران داد. اعتقادعمومی بر آن است که نفوذ ايران در سراسرمنطقه بخصوص در عراق بيشتر شده است.آيا اين برداشتی درست است؟
احمدی نژاد: واقعا فکر می کنيد مردم آمريکا از اين بابت از جرج بوش متنفراند؟
واشنگتن پست: نه، فکر نمی کنم آنها از او متنفر باشند - فقط می گويم برداشت عمومی اين است که صدام دوست کشور شما نبود و با حذف دولت او و آوردن يک دولت شيعه بر سر کار، راه نفوذ ايران در عراق بيشتر باز شده است. آيا اين تحليلی درست است؟
احمدی نژاد: واقعا فکر می کنيد پرزيدنت بوش قصد سرکارآوردن يک دولت شيعه در عراق را داشت؟
واشنگتن پست: نه.
احمدی نژاد: بنا براين، اين برغم مقاصد او انجام شده است. آيا اين دولتی منتخب هست يا نه؟
واشنگتن پست: بله.
احمدی نژاد: اين يک دولت منتخب است. بنابراين مناسبات و تمايلات مردم عراق با اميال و آرزوهای پرزيدنت بوش کامل مغاير است. آيا ما می توانيم مجددا به اين نتيجه گيری برسيم که بوش عراق را تحويل ايران داد؟ پرزيدنت بوش هدفهای مشخصی را دنبال می کرد و نتوانست به آنها دست يابد. ملت عراق بر خواست ها و مقاصد آقای بوش فائق آمد. مسلم است که ما از سقوط صدام خوشحال هستيم.
واشنگتن پست: شايعات حاکی از وجود دعوائی داخلی در ايران است. بعضی از دستياران شما برکنار و يکی از آنها بازداشت شده است. بعضی ها اسفنديار رحيم مشائی، دستيار نزديک شما را دوست ندارند. مناسبات شما با قدرت های ديگری که ايران را اداره می کنند چگونه است؟
احمدی نژاد: من نمی توانم انتظار داشته باشم همه از تمامی همکاران من خوششان بيايد. اين ممکن نيست. مردم آزادند که از او خوششان بيايد يا نه. رقابت های سياسی در تمامی کشورها رايج است و شما می توانيد اين رقابت ها را در تمامی دولت ها در سراسر جهان از جمله در آمريکا ببينيد.
واشنگتن پست: بنا به گزارشها شما و ولی فقيه در آوريل گذشته برسر برکناری وزير اطلاعات اختلاف داشتيد. اين اختلاف مهمی بود؟
احمدی نژاد:آيا می توانيد دو نفر را پيدا کنيد که دنيا را يک جور ببينند. آيا می توانيد يک مورد را در اروپا پيدا کنيد؟
واشنگتن پست: ميرحسين موسوی و مهدی کروبی، رهبران اپوزيسيون، چه وقت از حبس خانگی آزاد می شوند؟
احمدی نژاد: من هيچ اطلاعی در اين باره ندارم. ما قوه قضائيه داريم و قوه قضائيه مستقل از دولت است. ما برای دادگاه قاضی تعيين نمی کنيم. قانون برقرار است، و همه در مقابل قانون مساوی اند. من چنين خبرهائی را دنبال نمی کنم. من فکر می کنم کارهای زيادی دارم که بايد انجام دهم.