واشنگتن پست زير عنوان «اعتصاب غذای حاميان کوهنورد آمريکایی در دومين سال متوالی گذراندن سالگرد تولدش در زندان در ايران» می نويسد جاش فتال، اهل شهر الکينز ايالت پنسيلوانيا، روز شنبه ۲۹ ساله شد. او و شین بوئر ۲۸ ساله، از ژوئيه ۲۰۰۹ تا کنون به اتهام جاسوسی در تهران زندانی هستند.
سارا شورد، نامزد بوئر، سال گذشته با سپردن وثيقه آزاد شد و به آمريکا بازگشت. شورد در لس آنجلس بزرگ شده است و بوئر اهل اوناميای مينه سوتاست. هر سه نفر می گويند عبورشان از مرز عراق و ورود به ايران به اشباه و سهو رخ داده است.
خانواده و دوستان فتال در اطلاعيه ای گفتند اعتصاب غذای روز شنبه آنان بخشی از يک اعتصاب غذای دوره ای است که توسط مادران هر دو مرد جوان از ماه گذشته شروع شده است.
لس آنجلس تايمز زير عنوان «اعتصاب غذای کوهنورد آزاد شده برای دو مرد جوانی که هنوز در ايران زندانی هستند» می نويسد سارا شورد که در مدتی نزدیک به ۱۴ ماه در سلولی در يک زندان ايران زندانی بود چهار بار اعتصاب غذا کرد، و اين تنها راهی بود که می توانست به توقيف دراز مدتش اعتراض کند. وی روز جمعه مجددا و اين بار برای هم بستگی با دو دوست دوران فارغ التحصيلی اش در دانشگاه برکلی کاليفرنيا، يکی نامزدش، شين بوئر، وديگری، دوست مشترکشان، جاشوا فتال به اعتصاب غذا متوسل شد، که پس از آزاد شدن خود او در ماه سپتامبر با وثيقه ای ۵۰۰ هزار دلاری کماکان در زندان اوين تهران محبوس باقی مانده اند.
شورد در جريان ديداری با نمايندگان وسایل ارتباط جمعی درلس آنجلس گفت «آنان هيچ جرم و خطایی مرتکب نشده اند و سزاوار آن نيستند حتی يک دقيقه بيشتر از او در آنجا باشند.»
شورد و بوئر چندين سال بود در دمشق در سوريه زندگی می کردند تا اينکه فتال در ژوئيه ۲۰۰۹ به ديدار آنان رفت. شورد، ۳۲ ساله، در آنجا به عراقی ها و فلسطينی های پناهجو انگليسی درس می داد و بوئر، ۲۸ ساله، خبرنگار عکاس بود.
شورد می گويد هر سه دوست در يک سفر کوهنوردی و حين گشت گذار در منطقه نسبتا آرام خودمختار کردستان عراق بودند که به ورود غيرمجاز به ايران متهم شدند.
شورد روز جمعه گفت «ما حتی نمی دانستيم نزديک ايران هستيم. حقيقتا هيچ علامت مرزی هم وجود نداشت.»
شورد و خانواده هر دو مرد جوان، روز ششم فوريه، هنگامی که بوئر و فتال در نخستين جلسه رسمی دادگاه در واکنش به اتهامات مطرح شده عليه آنان، از جمله ورود غير قانونی و جاسوسی، ابراز بی گناهی کردند، تصور می کردند کابوسشان سرانجام رو به پايان است. اما جلسه بعدی دادگاه، که برای روز يازدهم مه تعيين شده بود، بدون هيچگونه توضيح و توجيهی معلق ماند، و هنوزهم هيچ تاريخ ديگری در نظر گرفته نشده است.
شورد می گويد «مثل اين بود که دنيا به سرمان خراب شده باشد. می دانستم شين و جاش وقتی ببينند به دادگاه برده نمی شوند اعتصاب غذا می کنند و اين احساسم را با خانواده هايشان در ميان گذاشتم.»
سيندی هيکی و لورا فتال، مادران بوئر و فتال، روز ۱۹ مه اعلام کردند برای هم بستگی با پسرانشان به يک اعتصاب غذای دوره ای متوسل می شوند. از دوستان و حاميان نيز برای شرکت در اين اعتصاب، هر يک برای يک روز، دعوت به عمل آمد. تا روز جمعه، بيش از ۲۷۰ نفر از طريق فيس بوک برای پيوستن به اعتصاب عذا ثبت نام کرده اند.
رکسانا صابری، خبرنگاری که بيش از سه ماه در ايران در توقيف بود، روز پنجشنبه در اعتصاب غذا شرکت کرد. نازنين بنيادی، هنرپيشه بريتانيایی ايرانی تبار و سخنگوی عفو بين المللی در آمريکا، روز جمعه همراه با شورد، که برای دومين بار در برنامه اعتصاب غذای دوره ای شرکت می کرد، مشترکا اعتصاب غذا کردند. روز شنبه نيز، در بيست و نهمين سالگرد تولد فتال نوبت به اعتصاب غذای تمامی خانواده او رسيد که مادر بزرگ ۸۵ ساله اش، يکی از آنان بود.
شورد با اين يادآوری که مقام های ايران اوايل دسامبر ۲۰۰۹ به هرسه نفر گفته بودند تحقيقات درباره آنان تکميل شده است و پس از محاکمه به کشورشان باز می گردند، می گويد پس از آزاد شدنم، محمود احمدی ریيس جمهوری ايران نيز در ملاقاتی که در نيويورک با او داشتم، حرف هایی دلگرم کننده می زد «او می گفت اميدوار است من بتوانم به زودی با شين ازدواج کنم و صاحب چند فرزند شوم. من حتی برای يک لحظه هم باور نمی کنم مقام های ايران معتقد باشند شين و جان تهديدی عليه ايران هستند. توقيف آنها هيچ ربطی به عمل اين دو ندارد بلکه ناشی از خصومت ميان آمريکا و ايران است.»