مقاله یاروسلاو تروفیموف در وال استریت جورنال
جنگ سوریه در هفته های اخیر با تشدید نبرد میان نیروهای وابسته به ایران و شورشیان مورد حمایت ترکیه بر سر کنترل شهر حلب وارد خونین ترین دوره خود شده است. با این وجود، محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه ایران، برای دومین بار طی دو ماه گذشته برای گسترش روابط دوجانبه تهران و آنکارا و تقویت تجارت متقابل و همکاری در بخش انرژی به ترکیه رفت.
تمایل به تقویت دوستی میان ایران شیعه و ترکیه سنی، این برداشت عمومی که مناقشه فرقه ای منطقه را به یک جهنم تبدیل کرده است به چالش می کشد. در عین حال نشان دهنده قابلیت دو قدرت منطقه ای برای تفکیک تفاوت های شان بر سر آینده سوریه از حوزه هایی است که در آن ها دستور کار مشترک دارند.
افزایش تماس های ترکیه با ایران، کشورهای عرب منطقه را که به ترکیه به چشم یک متحد نگاه می کنند به شکلی قابل درک ناخشنود کرده است.
این تماس ها به معنای قطع روابط ترکیه با عربستان سعودی و کشورهای عرب منطقه خلیج فارس نیست. محمد بن نایف، ولیعهد عربستان سعودی، همین چند روز پیش برای هماهنگی بر سر رویکردهای مشترک دو کشور، در آنکارا به دیدار رجب طیب اردوغان، رییس جمهوری ترکیه، رفته بود. اردوغان در حاشیه این دیدار از کنگره آمریکا برای تصویب قانونی که به خانواده های قربانیان حملات تروریستی ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ امکان شکایت از عربستان سعودی در دادگاه های آمریکا را می دهد انتقاد کرد.
اما ترکیه و عربستان در مورد ایران نگاهی همگرا ندارند. آنکارا بر خلاف ریاض روابط دیپلماتیک کامل خود را با تهران حفظ کرده است و فکر نمی کند که امنیت داخلی ترکیه از سوی رژیم ایران تهدید می شود. ایران و ترکیه هر دو از افزایش فعالیت گروه های کرد مخالف در مناطق مرزی شان نگران هستند و به اتفاق سوریه کردها را تهدیدی برای موجودیت ملی شان می بینند.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
