انتخابات ۲۹ اردیهشت که روز جمعه برگزار شد، اولین انتخابات ریاست جمهوری پس از توافق هستهای بود که در آن، حسن روحانی مجددا به پیروزی رسید تا فرصت بیشتری داشته باشد وعدههایش درباره رفع تحریمها و تنشزدایی با غرب را عملیاتی کند.
آقای روحانی که در انتخابات ۱۳۹۲ با شعار حل پرونده هستهای ایران به پیروزی رسیده بود، در انتخابات ۱۳۹۶ هم برجام(توافق هستهای ایران و قدرتهای جهانی) را مهمترین دستاورد دولتش دانست و بر ادامه اجرای آن تاکید کرد.
در ساختار سیاسی جمهوری اسلامی ایران، رئیس جمهوری پس از رهبر «عالیترین مقام رسمی کشور» است و در سیاستهای کلان مانند سیاست خارجی باید دنبالهرو فرامین رهبری باشد. کما این که مشخص شد قبل از شروع تبلیغات ریاست جمهوری حسن روحانی، سیدعلی خامنهای اجازه مذاکره در مورد پرونده هستهای را در اواخر دولت محمود احمدینژاد صادر کرده بود.
جان بولتون معاون پیشین وزارت خارجه در امور امنیت بین المللی و کنترل تسلیحات در گفتگوی اختصاصی با صدای آمریکا گفته بود: دولت، صحنه انتخابات را به نحوی آماده می کندکه انتخابات به ظاهر در نظر مردم ایران و غرب دموکراتیک جلوه کند؛ اما صرف نظر ازنتیجه انتخابات قدرت تصمیم گیری در دست رهبراست ؛ و بنظر من مردم ایران فکر می کنند که روحانی قبلاً انتخاب شده است.
با وجود این که اجازه مذاکرات از سوی رهبری صادر شد و سپس توافق هستهای نیز به صورت مشروط از سوی رهبری تایید شد، اما گویا رهبری و رئیس جمهوری به طور کامل در حوزه سیاست خارجی توافق و تفاهم ندارند.
آقای خامنهای چندین سال است که بر سیاست «اقتصاد مقاومتی» تاکید دارد. اقتصاد مقاومتی که پس از اوج گیری تحریمها از سوی رهبر جمهوری اسلامی مطرح شد، به عنوان راهکار اقتصادی مقابله با مشکلاتی نظیر تحریمهای جهانی و وابستگی مورد تاکید او قرار گرفته است. در چهار سال گذشته خامنهای چندین بار از دولت حسن روحانی به دلیل عدم اجرای اقتصاد مقاومتی و توجه به واردات و همکاریهای خارجی انتقاد کرده است.
مخالفان روحانی نیز معتقدند که دولت او، اقتصاد را در اختیار کشورهای خارجی گذاشته و به تواناییهای داخلی بیتوجه است.
حسن روحانی در چهار سال دوم ریاست جمهوری اگر بخواهد به وعده « تنشزدایی با غرب» عمل کند باید فکری به حال سیاستهای منطقهای ایران کند که تماما در اختیار دولت نیست. شاخه برون مرزی سپاه پاسداران در یمن، سوریه و عراق حضور پررنگی دارد و بارها باعث اعتراض کشورهای منطقه شده است.
سیاست همیشگی رهبر جمهوری اسلامی در حمله به آمریکا و اسرائیل نیز در تضاد جدی با شعارهای روحانی قرار دارد و کار او را در عادی سازی روابط با غرب دشوارتر از پیش میکند.