رضا ولی‌زاده، روزنامه‌نگار و خبرنگار دو تابعیتی ایرانی-آمریکایی که در ایران زندانی است، روز پنجشنبه ٢٣ اسفند به دلیل نگرانی از وضعیت جسمی و روحی مادرش که همزمان با او دست به اعتصاب غذا زده بود، پس از شش روز به اعتصاب غذای خود پایان داد.
به گفته محمدرضا ولی‌زاده، برادر این روزنامه‌نگار دوتابعیتی، مادر آنها پس از آگاهی از اعتصاب غذای فرزندش از خوردن خودداری و علیرغم تلاش اعضای خانواده، همزمان با برادرش اعتصاب کرد.
محمدرضا ولی‌زاده روز پنجشنبه ۲۲ اسفند با انتشار پیامی در حساب کاربری خود در اینستاگرام ضمن اعلام این خبر نوشت، با توجه به وخامت شدید وضعیت جسمی و روحی مادر رضا ولی‌زاده و تشدید ضعف جسمی و حرکتی خود او، اعضای خانواده از این روزنامه‌نگار دوتابعیتی درخواست کرده بودند که به اعتصاب غذای خود پایان دهد و او نیز درخواست آنها را پذیرفت.
رضا ولی‌زاده از جمعه‌شب ١٧ اسفند در اعتراض به عدم بررسی و رسیدگی به همه خوانب پرونده خود طی جلسات دادگاه و روند بازجویی‌های پیش از آن دست به اعتصاب غذای تر زده بود.
این خبرنگار ایرانی-آمریکایی زندانی در اوین، پیشتر در روز دوشنبه ۱۵ بهمن در پیامی که توسط وکیل و خانواده‌اش در اختیار صدای آمریکا قرار گرفت، هشدار داد که امنیت جانی او در خطر است.
او در این پیام تصریح کرده بود که هیچ قصدی برای انجام خودکشی ندارد و در صورتی که در زندان جانش را گرفتند از همه می‌خواهد که «قصه تکراری خودکشی در زندان» را باور نکنند.
آقای ولی‌زاده در پیام خود گفته بود که اگر چه او در طول ماه‌ها بازداشت زیر شکنجه‌های سنگین جسمی و روحی از طرف سازمان اطلاعات سپاه و وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی قرار داشته، اما هرگز در اوج شکنجه به خودکشی فکر نکرده است و در آینده نیز چنین قصدی ندارد.
رضا ولی‌زاده در پیام خود تاکید کرده بود که شرایط او در زندان دوباره به مرحله‌ای رسیده که با تنش میان او و مقام‌های زندان و نیروهای امنیتی همراه شده و تهدیدهای غیرمستقیم، حاکی از آن است که احتمالا «پروژه‌ای برای انتقام» وجود دارد.
او در ادامه این پیام به برخی مشکلات زندان از جمله نبود تناسب بین تعداد زندانیان و سرویس‌های بهداشتی، کاهش جیره غذایی، کیفیت بد غذا، تعداد بیشمار زندانیان اشاره کرده و افزوده بود که اختلاف و درگیری روزانه بر سر تخت امری عادی است چرا که تعداد زندانیان از شمار تخت‌ها بیشتر است و زندانیان علاوه بر کف سلول ناچار هستند در راهروها نیز بر روی زمین بخوابند.
بنا بر مطلبی که پیشتر در صفحه کاربری رضا ولی‌زاده در شبکه اجتماعی «ایکس» منتشر شده بود، او از بازگشتش به ایران خبر داده و نوشته بود: «من در تاریخ ۱۶ اسفند ۱۴۰۲ وارد تهران شدم. پیش از آن مذاکرات نیمه کاره‌ای با سازمان اطلاعات سپاه داشتم. در نهایت با مسئولیت خودم و بدون امان‌نامه حتی شفاهی پس از ۱۴ سال به کشورم بازگشتم.»
رضا ولی‌زاده اول مهر ۱۴۰۳ توسط سازمان اطلاعات سپاه بازداشت و به ۱۰ سال حبس و دو سال تبعید محکوم شد. او بارها به این شرایط و عدم رعایت قانون سازمان زندان‌ها برای اختصاص فضای سرانه هر زندانی و حقوق ابتدایی آنان اعتراض کرده است.
پرونده‌های زندانیان دوتابعیتی در ایران همواره مورد توجه جامعه بین‌المللی بوده است.
آمریکا و کشورهای اروپایی، جمهوری اسلامی را متهم می‌کنند که با بازداشت شهروندان دو تابعیتی و خارجی، اقدام به «گروگانگیری» می‌کند تا آنها را با زندانیان خود در دیگر کشورها مبادله کند.
ایالات متحده بارها به شهروندان خود هشدار داده است که از سفر به «کشورهای خطرناک» از جمله ایران خودداری کنند.
