گاردين زير عنوان «فعالان محبوس در ايران می گويند زندانبانان به مجرمين کاندوم می دهند تا به ما تجاوز کنند» می نويسد در نامه های تکان دهنده و تشريحی، که توسط فعالان محبوس و يا خانواده های آنان نوشته شده است، مقام ها به تسهيل عامدانه تجاوز جمعی جنسی و استفاده از آن به عنوان نوعی از مجازات متهم شده اند.
مهدی محموديان، يک عضو رک گوی حزب سياسی اصلاح طلب جبهه مشارکت جز زندانيانی است که موفق شده اند با فرستادن قاچاقی نامه، چگونگی تجاوزهای جنسی در برخی از مخوف ترين زندان های ايران را فاش کنند.
محموديان که پس از انتخابات مورد اختلاف رياست جمهوری سال ۲۰۰۹ برای صحبت کردن با روزنامه ها درباره سرکوبگری های رژيم بازداشت شد اکنون در زندان رجایی شهر کرج در ۲۰ کيلومتری غرب پايتخت زندانی است.
وی در نامه ای که در وب سايت کلمه، ارگان رسمی ميرحسين موسوی رهبر مخالفان منتشر شد می گويد «تجاوز در بندهای مختلف زندان به صورت عملی معمولی و قابل پذيرش در آمده است.»
به توصيف محموديان، و نامه هایی که در وب سايت های مخالفان منتشر شده است، زندانيان سياسی را جز بعضی از خطرناک ترين مجرمين، از جمله قاتلين و اعضای سابق باندهای مسلح نگاه می دارند.
خانواده های اين زندانيان می گويند زندانبانان چشم خود را به روی تجاوزهای معمول و متداول جنسی می بندند و به شکايات قربانيان تجاوزها اعتنا نمی کنند.
کريستيا بنديکت، مدير بخش خاورميانه ای عفو بين الملل می گويد «تجاوز جنسی جرمی وحشتناک است و به اين اتهام ها بايد به دقت و به طور کامل رسيدگی شود. عفو بين الملل همچنين گزارشهایی را ثبت کرده است که از تجاوز جنسی ماموران امنيتی به زندانيان مرد و زن حکايت دارد.»
مقام های ايران به اين اتهام ها اعتنایی نشان نمی دهند و پيشتر نيز هرگونه ادعای راجع به تجاوز جنسی در زندان ها را تکذيب کرده اند.
استفاده از تجاوز جنسی عليه زندانيان سياسی در ايران
