دولت حسن روحانی با چه چالشهایی روبرو خواهد بود و توانایی دولت او برای برآوردن مطالبات سیاسی، اقتصادی ، فرهنگی و حقوق بشری را چگونه ارزیابی می کنید؟
رامین پرهام، نویسنده و پژوهشگر - پاریس:
بزرگترین چالشی که حسن روحانی با آن روبروست، قبول واقعیت انکارناپذیر ایران، پاسخگویی در برابر آن، و نتیجه گیری عملی در پی آن است. واقعیت انکارناپذیر کشور، در هم پاشیدگی همه جانبه ایران به عنوان معلول مدیریت اسلامی فاجعه بار ۳۴ ساله کشور، همراه با فصل پایانی انحطاط همه سویه نظام اسلامی به عنوان علت العلل این فاجعه است. این نظام باید بمیرد تا ایران دوباره زنده شود. چالش اصلی روحانی در قبول منطق جبری مکانیزم انحطاط از یک سو، و از سوی دیگر در پاسخگویی در برابر ملت، و نهایتا، در تسهیل و تسریع روند فروپاشی هرچه متمدنانه تر نظام برآمده از بهمن ماه ۵۷ نهفته است.
روحانی به اندازه کافی دانا هست که توانا باشد. او می داند که واقعیت بر ذهنیت عاقبت چیره آمده است. رئیس ۱۵-۱۶ ساله عالیترین نهاد امنیتی کشور نیک می داند که نهادهای ولایی، اسلامی، اهل بیتی، معروف و منکری، بسیجی، حقانی، حجتیه ای، موتلفه ای و خاتم الانبیایی دیگر در این کشور پاسخگوی هیچیک از نیازهای حیاتی ملت نبوده، از هیچیک از ابتدایی ترین توانایی های امروزی مدیریتی و دیوانی برخوردار نبوده، و هنوز، پس از سی و اندی سال تجربه و هزاران میلیارد دلار درآمد نفتی، برخوردار نیستند. تنها اتکای توانایی روحانی، همین دانایی است. آن ۱۵ میلیونی که رای ندادند و اکثریت آنهایی که رای دادند، به این دانایی رسیده اند. حسن روحانی حداقل توانایی مورد انتظار از خود را در خود دارد: پاسخ رُک به ملت دادن و برملا کردن حقیقتِ نظام برای مردم. بُت را باید شکست. روحانی ذاتا بُت ساز است تا بُت شکن. ولی روحانی توانایی تشخیص مصلحت خودش را دارد.