دو روز پس از آنکه پرچم عراق بر فراز ساختمان های شهر کرکوک برافراشته شد مایکل روبین کارشناس مسائل خاور میانه در مقاله ای در روزنامه دیجیتالی «اگزمینر واشنگتن» با برشمردن سوابق خود در آشنائی با مسائل ایران از زمان انتخاب محمد خاتمی به ریاست جمهوری تا افشای برنامه های هسته ای و موشکی ایران، به ماجرای روز در عراق می پردازد و می نویسد دیدگاه هائی که این روز ها پیشروی ارتش ملی عراق در کرکوک و سایر سرزمینهای مورد مشاجره را پیروزی سپاه پاسداران می دانند بنا به دلایل زیر چندان درست نیست:
نخست مخالفت ایران با همه‌پرسی کردستان عراق تنها به دلیل مخالفت با آمریکا نبود. ایران نگران است که استقلال کردها در عراق برای کردهای ایران نیز الگو بشود.
دوم، حشدالشعبی یا واحد بسیج مردمی عراق نه دربست در اختیار ایران است و نه همه افراد آن را شیعیان تشکیل می دهند. اکثریت آنان در اختیار ایران نیستند. آمریکا در مخالفت با قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس عامل کشتارآمریکائیان و حامی تروریست ها، سیاست درستی را دنبال می کند اما یادمان باشد که سلیمانی رئیس دیپلماسی ایران است و ماموریت ظریف تنها فریب دادن دیپلماتهای غربی است.
سوم اینکه حکومت اقلیم کردستان عراق کنترل بر سرزمین های مورد مشاجره را از دست داد اما اینها سرزمینهای عراقی بودند. حشد الشعبی وارد هیچ یک از مناطق کردنشین شده در حالی که پیشمرگه های کرد در سال ۲۰۱۴ روستاهای عرب نشین را می خواستند به کردستان عراق الحاق کنند ویران می کردند.
و چهارم اینکه این پیروزی ایران نبود؛ پیروز ی عراق بود.هر شیعه ای به ایران وفادار نیست.اغلب شیعیان عراقی از نخوت ایرانیان عصبانی و ناخشنودند. حزب الدعوه نیز که حیدر عبادی نخست وزیر عضو آن است دربست در کنترل ایران نیست. نجف و قم اختلاف های عظیم کلامی و فقهی دارند. در درون حزب الدعوه نیز جناح ها با یکدیگر اختلاف های گسترده دارند. عبادی نه عروسک دست نشانده آمریکاست و نه عامل ایران. او یک میهن پرست عراقی ست؛ ناسیونالیست است. دیدگاهش حمایت از طیف ها و گروههای قومی و مداراگری است. ایران در بغداد نفوذ دارد؛ این درست اما امریکا هم در آنجا حضور دیپلماتیک فعال دارد.
در پایان مقاله می خوانیم که تسلط بغداد بر کرکوک نتیجه تلاشها ی ایران و بغداد نبود. خودداری مسعود بارزانی رئیس جمهوری اقلیم کردستان از سرباز زدن از مصالحه عامل عمده چنان پیروی برای بغداد شد. پیروز ماجرا عبادی بود که داعش را در کشورش به شکست کشانده، و از قانون اساسی عراق حمایت می کند. پس در عمل ایران نه تنها برنده و پیروز ماجرای کرکوک نبوده بلکه مغلوب آن حادثه بوده است. دست نشاندگان حکومت ایران اکنون بیش از پیش ضعیف شده اند.
