پنجمین جشن منتقدان و نویسندگان سینمایی رسانه ها در تالار ایوان شمس تهران با شرکت شمار بزرگی از سینماگران و منتقدان سینمایی برگزار شد. آیین ستایش و بزرگداشت خسرو دهقان چهره شناخته شده و کهنه کار در حوزه نقد سینمایی آغازگر برنامه بود.
در این مراسم فیلم «جدایی نادر از سیمین» ساخته اصغر فرهادی بعنوان بهترین فیلم و کارگردانش نیز به عنوان بهترین کارگردان سال برگزیده شد. انتخاب فیلم جدایی نادر از سیمین و اصغر فرهادی به عنوان بهترین فیلم و بهترین کارگردانی تمایز نگاه منتقدان و نویسندگان سینمایی با نگاه مدیران دولتی سینمای ایران و «منتقدان مسلمان فیلم» را بار دیگر آشکار کرد.
ستایش از «عدنان عفراویان» بازیگر کودک فیلم «باشو غریبه کوچک» ساخته بهرام بیضایی از ویژگی های این برنامه بود. عدنان به صحنه رفت تا خاطرات خود از همکاری با بهرام بیضایی (کارگردان) و سوسن تسلیمی (بازیگر نقش اول فیلم) را برای حاضران در جلسه یادآور شود که هردوی اینان هم اینک در خارج کشور هستند. سوسن تسلیمی که به دلیل اعمال محدودیت ها و ضوابط سانسور دولتی علیه بازیگران به سوئد رفته فعالیت های هنری خود را در این کشور ادامه داد و بهرام بیضایی نیز برای یک دوره تدریس سینما در دانشگاه استنفورد کالیفرنیا به سر می برد.
عدنان عفراویان که در زمان ساخت فیلم «باشو غریبه کوچک» یکی از صدها کودک ساکن کوی لشگرآباد اهواز و به دلیل فقر خانوادگی در کوچه های این محله فقیرنشین به سیگارفروشی سرگرم بود، پس از پایان فیلم نیز بار دیگر به زندگی روزمره خود بازگشت.
«منتقدان مسلمان» فیلم آن روزگار فقر و کوچه گردی «باشو»ی واقعی را بهانه ای برای حمله به بهرام بیضایی قرار داده و او را به دلیل فقر و بدبختی عدنان مورد شماتت قرار دادند.
بهرام بیضایی نیز با یادداشتی که در مجله فیلم آن زمان به چاپ رسید، در پاسخ به «منتقدان مسلمان» به ریشه های دامن گستر فقر در محله های فقیرنشینی همچون لشگرآباد که محل زندگی هزاران کودک و نوجوان همتای عدنان است، اشاره کرده، حل مشکل را نه اشک ریزی برای یک کودک؛ بلکه فقرزدایی از این محلات دانست.
به گفته منتقدان سینمایی فیلم «باشو غریبه کوچک» یکی از بهترین و ماندگارترین فیلم های سینمای ایران در حوزه جنگ، کودکان و رویدادهای اجتماعی به شمار می آید. هرچند به دلیل وضعیت جنگی حاکم امکان ارائه نگاه های انتقادی به جنگ و پیامدهای منفی آن بر زندگی مردم عادی ممنوع و در حکم تابو به شمار می آمد از این رو، باشو غریبه کوچک مورد غضب مدیران دولتی سینما در آن زمان قرار گرفته و از ارتباط با مخاطبان محروم ماند.