وزیر نیروی ایران با توصیه «صرفهجویی» در مصرف برق به مردم ایران، گفته است در صورتی که عدم «صرفهجویی خوبی» در استفاده از برق نباشد «قطعیهای برق» محتمل است.
علیاکبر محرابیان در گفتگو با خبرگزاری «تسنیم» نزدیک به سپاه پاسداران، راجع به «چگونگی قطعیهای برق در تابستان امسال» اظهار داشته است که اگر مردم در مصرف برق «مدیریت کنند» تا صرفهجویی خوبی در «میزان استفاده برق» باشد، نیازی به «قطعی برق» نیست.
طی سالیان اخیر همزمان با قطع شدن طولانی مدت و گسترده برق در تهران و شهرهای مختلف ایران، اخبار غیر رسمی و تایید نشدهای مبنی بر «ورود نهادهای نظامی و دولتی جمهوری اسلامی به حوزه استخراج رمزارزها»، به ویژه «بیت کوین»، در برخی رسانهها و شبکههای اجتماعی منتشر شده است.
عبدالامیر یاقوتی، مدیرکل دفتر مدیریت انرژی شرکت توانیر، بیست و پنجم فروردین گفته بود برای «عبور از بحران خاموشی و قطعی برق» در ۴ ماه گرم سال یعنی از ۱۵ اردیبهشتماه تا ۱۵ شهریور، به «۱۰ هزار مگاوات» صرفهجویی در مصرف نیاز است.
محمد اللهداد، معاون هماهنگی توزیع توانیر نیز بیست و نهم فروردینماه در حاشیه جلسه «ستاد راهبردی دوران اوج مصرف برق» با اعلام این که «شرایط ناترازی تامین برق امسال نیز وجود دارد و نمی توان انباشتگی ناترازی را در مدت کوتاهی رفع کرد»، وعده داده بود که «جداول زمانبندی خاموشی برق» منتشر شود.
وزیر نیروی دولت ابراهیم رئیسی با بیان این که اگر مردم «صرفهجویی خوبی» در مصرف برق داشته باشند «مشکلات برق» در تابستان امسال به «حداقل» میرسد، گفته است که قطعیهای برق به رفتار مشترکان بستگی دارد.
علیاکبر محرابیان با اشاره به «کاهش ورودی آب سدهای کشور» نیز گفته است که اگر در استفاده از برق صرفهجویی نشود «قطعیهای برق محتمل است.»
تاکید چندینباره مقامات جمهوری اسلامی بر لزوم «صرفهجویی» برق توسط مشترکان و آماده شدن برای «قطعیهای مکرر»، در حالی صورت میگیرد که همچنان «صادرات برق» ایران به کشورهای همسایه از جمله عراق و افغانستان ادامه دارد و حتی جمهوری اسلامی پیشنهاد کمکرسانی در این حوزه را به برخی کشورهای دیگر هم داده است.
هاشم صفیالدین، رئیس شورای اجرایی سازمان «حزبالله» که از گروههای تروریستی مورد حمایت جمهوری اسلامی در لبنان است، هفتم فروردینماه خبر داده بود که جمهوری اسلامی پیشنهاد «تامین برق لبنان» با «امکانات عالی» را «بدون این که ایران در ازای این پیشنهاد چیزی بخواهد» داده است.
یک عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ایران سیزدهم اردیبهشتماه گفته بود «قطع گاز و خاموشی برق» در زمستان سال ۹۹ و «تکرار خاموشیها» در ۱۴۰۰ نشانهای از «به خطر افتادن امنیت انرژی» در ایران است.
رضا پدیدار، عضو کمیسیون انرژی اتاق ایران، تصریح کرده بود که «کاهش سرمایهگذاریها» در صنعت آب و برق «بهویژه پس از تحریمها»، باعث «آسیبپذیری فرآیند تأمین مطمئن انرژی» در کشور شده است.
در آستانه تابستان ۱۴۰۱ و احتمال بروز «قطعیهای گسترده در شبکه سراسری برق»، علاوه بر خانوارهای ایرانی، نگرانیهایی میان فعالان اقتصادی و صاحبان کسب و کار نیز شکل گرفته است که این قطعیها همزمان با «افزایش چند برابری هزینههای تولید» نسبت به قبل، میتواند «ضربه جدی» به فعالیت آنها و مصرف کنندگان وارد کند.
یک عضو هیات رییسه مجلس شورای اسلامی هشتم خرداد با اعلام این که قطعی برق در «واحدهای تولیدی و صنعتی» باعث «ایجاد گرانی مضاعف» در جامعه خواهد شد، به خبرگزاری «ایسنا» گفته بود: باید «رویه قطعی برق» در صنایع، «اصلاح شود» و «راهکارهای دیگری» برای آن اندیشیده شود.
حسینعلی حاجیدلیگانی با اشاره به «ضرورت برنامهریزی» برای افزایش تولید و جلوگیری از قطعی برق، نسبت به مختل شدن بخشهای مختلف کل نظام تولید و عرضه در نتیجه قطع برق «صنایعی همچون فولاد و سیمان»، نسبت به «آسیب آن به کل اقتصاد کشور» هشدار داد.