مقاله رندیپ رامش در روزنامه گاردین
روزنامه گاردین ایمیل هایی را دیده است که نشان می دهد محمدجواد ظریف وزیر امور خارجه ایران، از جان کری وزیر خارجه آمریکا خواسته بود نماینده مصر نیز به مذاکرات صلح سوریه در شهر لوزان سوییس بپیوندد.
این تحرک نگرانی هایی را در منطقه نسبت به احتمال دور شدن قاهره از موضع سنتی اش در طرفداری از غرب به همراه داشته است.
ایران زمانی موافقت خود با حضور در مذاکرات لوزان را اعلام کرد که از شرکت وزیران خارجه مصر و عراق در گفتگوها اطمینان حاصل کرده بود.
هر دو کشور از موضع حمایتی ایران نسبت به اسد پشتیبانی می کنند اما اهمیت مصر از این جهت است که پر جمعیت ترین کشور عرب سنی در خاورمیانه است.
ایران تلاش می کرد در مذاکرات لوزان در برابر کشورهای مخالف اسد شامل ترکیه، قطر، عربستان سعودی و ایالات متحده در اقلیت قرار نگیرد.
رایزنی برای شرکت مقامات مصری در مذاکرات لوزان چند روز پیش از آن آغاز شد که مصر با شوکه کردن حامی مالی خود یعنی عربستان سعودی، همراه با روسیه رای مخالف به پیش نویس طرح فرانسه در شورای امنیت داد. پیش نویسی که خواهان پایان گرفتن حملات هوایی و پروازهای نظامی بر فراز حلب شده بود.
روز بعد ریاض ارسال ماهانه ۷۰۰ هزار بشکه نفت به مصر را به تعلیق درآورد.
این نخستین مشاجره علنی مصر و عربستان سعودی پس از برکناری محمد مرسی رییس جمهوری مخلوع مصر توسط عبدالفتاح السیسی بود. از زمان کنار رفتن جریان اخوان المسلمین از قدرت در مصر، ریاض میلیاردها دلار به اقتصاد شکننده آن کشور کمک کرده است.
جان کری چهارم اکتبر در ایمیلی به ظریف می نویسد در تماس با سرگئی لاوروف وزیر خارجه روسیه صحبت کرده اند که «جلسه ای بسیار کوچک با حضور بازیگران عمده داشته باشند. او کاملا موافق است. من هم موافقم. این یک مذاکره نیست یک مشاوره است ... شرکت کنندگان روسیه، ایران، ترکیه، قطر، عربستان سعودی و آمریکا هستند. شما می توانید برای شرکت در جلسه شنبه در لوزان باشید؟»
ظریف در پاسخ گفته است سعی خواهد کرد حضور داشته باشد و اشاره می کند که باید برای استقبال از وزیران خارجه آفریقایی روز بعد در تهران باشد. او سپس می افزاید: «چرا مصر هم نباشد؟»
پس از چند روز معاون وزارت خارجه ایران گفت جلسه ای که قرار بود با حضور کشورهای محدودی در لوزان برگزار شود حال میزبان مصر و عراق هم خواهد بود.
بعضی معتقدند حرکت مصر صرفا تاکتیکی است زیرا از یک سو نگران گروه های اسلامگرا است و از سوی دیگر با نزدیک شدن به روسیه می خواهد به غرب نشان دهد گزینه های دیگری هم دارد.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
