دولت ایران در حالی خود را آماده تدوین بسته تحرک اقتصادی و خروج بخش تولید از رکود می‌‌کند که وزیر صنعت از تداوم ورود کالاهای قاچاق به کشور ابراز نگرانی کرده است.
قاچاق گسترده کالا یکی از عوامل ورشکستگی و ظرفیت پایین تولید کارخانه‌ها در ایران است.
کارخانه‌های نساجی قادر به تامین نیاز داخلی نیستند و از این رو از یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون متر پارچه که هر سال در ایران مصرف می شود۸۰۰ میلیون متر در داخل تولید می‌شود.
محمدرضا نعمت زاده، وزیر صنعت، معدن و تجارت در این باره گفت که ۵۰۰ میلیون متر دیگر هم به طور قاچاق وارد کشور می‌شود. او البته درباره این که این میزان پارچه قاچاق چگونه و از چه راه‌هایی وارد ایران می‌شود، توضیحی نداد.
چندی پیش علیرضا حائری، رئیس انجمن صنعت نساجی گفته بود افزایش نرخ ارز باعث شده قاچاق پارچه مقرون به صرفه نباشد و قاچاق این کالا متوقف شود. با وجود این، سهم زیادی از بازار پارچه ایران همچنان به پارچه‌های قاچاق از ترکیه، کره و چین اختصاص دارد. برخی گزارش‌ها نشان می‌دهد سالانه حدود دو میلیارد دلار پارچه به ایران قاچاق می‌شود.
پارچه تنها کالایی نیست که به طور عمده به صورت وارد ایران می‌شود و کالاهای دیگر، از سیگار و لوزام بهداشتی گرفته تا تلفن و کفش و کیف نیز به ایران قاچاق می‌شود.
در مجموع سالانه حدود ۲۵ میلیارد دلار کالای قاچاق وارد ایران می‌شود که معادل یک سوم تجارت رسمی در این کشور است. این در حالیست که اگر قرار بود قاچاقچیان بابت کالاهای قاچاق به دولت حق گمرکی بدهند سالانه حدود دو و نیم میلیارد دلار بر درآمدهای دولت افزوده می‌شد.
بعضی از مقامات ایران در دوره‌های مختلف خواهان مقابله با قاچاق و بسته شدن اسکله‌های غیرمجاز شده‌اند. خواسته‌ای که تاکنون عملی نشده و دلیل اصلی آن می‌تواند نفوذ و قدرت برخی از قاچاقچیان و سازمان‌یافته بودن قاچاق به ایران باشد.