حجت میرزایی، اقتصاددان، با انتقاد از عملکرد اقتصادی جمهوری اسلامی گفت اقتصاد ایران بعد از انقلاب ۵۷ «یکی از پایینترین نرخهای رشد اقتصادی در دنیا» را داشته و در ۱۰ سال گذشته هم میزان رشد اقتصاد کشور «تقریبا به صفر رسیده است.»
میرزایی که در دولت حسن روحانی معاون وزیر کار بود، به روزنامه شرق چاپ تهران گفت: گفت: «نرخ رشد پایین درآمد سرانه در کنار نابرابری بزرگ، منجر به رشد و تعمیق فقر شده است.»
به گفته این اقتصاددان، از سال ۱۳۹۷ به این سو «چند اتفاق مهم رخ داده؛ یکی اینکه نرخ رشد تشکیل سرمایه منفی شده و فرار سرمایه تشدید شده و دیگر اینکه جمعیت فقیر ما حداقل دو برابر شده است و در همین سالها به واسطه تورمهای خیلی بالا، شاخصهای فقر غذایی و فقر مسکن به وضعیت بیسابقهای رسیده است.»
آقای میرزایی با انتقاد شدید از «برنامه هفتم توسعه» آن را حاوی «تمام اشکالات برنامههای گذشته» در جمهوری اسلامی دانست و گفت در این برنامه «حکمرانی اجرائی ضعیف، فساد بالا و محیط کسبوکار نامناسب و رقابتپذیری پایین» در اقتصاد ایران مورد توجه قرار نگرفته است.
انتقادات به «برنامه هفتم توسعه» از سوی برخی از دیگر اقتصاددانان هم مطرح شده است.
حسین راغفر، اقتصاددان پیشتر به سایت «رویداد ۲۴» گفته است: «برنامههای توسعه بعد از انقلاب مجموعهای از آرزوهاست، اما هیچ منابع مالی دقیقی برای آن متصور نیستند، به همین دلیل عملا بسیاری از آن برنامهها شکست میخورند.»
سهراب دلانگیزان، اقتصاددان نیز در گفت و گو با سایت «انتخاب» درباره به نتیجه نرسیدن برنامههای توسعه در جمهوری اسلامی ایران گفت: «در این برنامهها نظریهای برای اقتصاد ایران وجود ندارد که در چارچوب آن نظریه تمام ابعاد و اجزا را با هم سازگار کند. چون نظریه دقیق وجود ندارد، دولت نمیتواند مدلهای دقیقی را طراحی کند که بر اساس چارچوبهای آن مدل سیاستگذاری دقیق عددی داشته باشد.»
با این حال معاون ابراهیم رئیسی میگوید برنامه هفتم «اهداف بلندی» دارد.
سیدمحمد حسینی معاون رییس دولت سیزدهم در امور مجلس تیرماه گفت: «در برنامه هفتم توسعه که بررسی آن در مجلس شورای اسلامی در حال انجام است، اهداف بلندی درنظر گرفته شده و این اهداف رویا و خیال نیست و به یاری خداوند و همت مردم عملیاتی خواهد شد.»