ایران در مقایسه با دیگر نقاط جهان، در منطقه‌ای واقع شده است که به لحاظ دریافت انرژی خورشیدی، در بالاترین رده‌ها قرار دارد. میانگین تعداد روزهای آفتابی در ایران بیش از ۲۸۰روز است که رقم بسیار قابل توجهی محسوب می‌شود.
با این همه، ایران نتوانسته است در بهره‌برداری از این پتانسیل برای عبور از سیستم تولید و مصرف سوخت‌های فسیلی به سوی انرژی پاکیزه و تجدید پذیر یا به اصطلاح « گذار انرژی»، با تغییرات بین‌المللی انرژی همراه شود.
در حال حاضر، «گذار انرژی» یک موضوع مهم برای رهبران سیاسی، قانون‌گذاران و سرمایه گذاران در کشورهای جهان است.
پایگاه داده‌های باز ایران، در این گزارش این موضوع را بررسی می‌کند.
در نمودار شماره یک، شاهد فعالیت جهانی قابل توجه برای تولید برق بادی و خورشیدی هستیم که حدود ۱۵ درصد از انرژی جهانی را در سال ۲۰۲۲ میلادی تامین کرد.
سیاست‌های رسمی کشورهای جهان پس از تعهد رهبران آنها در اجلاس اقلیمی سازمان ملل موسوم به «نشست کاپ ۲۸» به علت اهمیت تغییر ساختارهای انرژی و سرمایه‌گذاری‌های برنامه‌ریزی شده، از ۳۷ درصد به ۴۳ درصد تا سال ۲۰۳۰ میلادی افزایش پیدا کرد.
این موضوع موجب کاهش قابل توجه تقاضا برای سوخت‌های فسیلی خواهد شد و کشورهای صادر کننده نفت و گاز از جمله ایران را با مشکل مواجه خواهد کرد.
اداره این کنفرانس زیست محیطی معتبر سازمان ملل که در دبی برگزار شد، برای نخستین بار بر عهده یک مدیر نفتی، یعنی مدیر عامل شرکت ملی نفت ابوظبی بود.
امارات متحده عربی از ۲۰ سال گذشته با ایجاد « شهر مصدر» برای تولید انرژی پاک در این زمینه فعال بوده است.
سهام‌داران «مصدر» که همگی از شرکت‌های انرژی جهانی پیش‌رو با سرمایه‌گذاری در بیش از ۳۰ کشور هستند، در طول این مدت افزایش یافته‌اند.
یکی از شرکت‌های ساخت و ساز که ده سال پیش، شهری پایدارساخت، اکنون در حال ساخت شهرهای پایدار مشابه در عمان و تونس است. دراین شهر تمام زباله ها بازیافت می‌شوند، گلخانه‌های سازگار با محیط زیست، سبزیجات و میوه‌های خانگی تولید می‌کنند و خودروها، ایستگاه شارژ رایگان دارند.
اکثر رهبران جهان با هدف جذب سرمایه‌گذاران جهانی در کاپ ۲۸ حاضر شدند. از ایران تنها علی اکبر محرابیان، وزیر انرژی در این اجلاس حضور داشت که به عنوان اعتراض به حضور نمایندگان اسرائیلی، کنفرانس را پیش از موعد مقرر ترک کرد.
توافقنامه پاریس توسط بیش از ۱۹۰ کشور در سال ۲۰۱۵ میلادی امضا شد. این توافقنامه با اینکه توسط ایران امضا شد، در مجلس مورد تصویب قرار نگرفت.
