محمود احمدی‌نژاد٬ رئیس جمهوری سابق ایران به پاسارگاد و تخت جمشید رفت و در کنار آرامگاه کوروش عکس یادگاری گرفت.
محمود احمدی‌نژاد که از سوی رهبر جمهوری اسلامی ایران از شرکت در انتخابات ریاست جمهوری آینده منع شده است پس از یک وقفه چند ماهه سفرهای استانی خود را از سر گرفت و این بار به استان فارس رفت. اما جدا از آغاز دور جدید سفرهای استانی آقای احمدی‌نژاد٬ حضور او در پاسارگاد و تخت جمشید خبرساز شده است.
جمهوری اسلامی ایران تاکنون در مقابل نامگذاری روز هفتم آبان به نام روز کوروش٬ بنیان‌گذار سلسله پادشاهی هخامنشی مخالفت کرده و از برپایی مراسم و تجمع‌ها در پاسارگاد و تخت جمشید جلوگیری میکند. آبان ماه امسال چند تن از حاضران در تجمع چند هزارنفره آرامگاه کوروش دستگیر شدند و به روایت وبسایت «حقوق بشر در ایران» برای ۷۴ نفر از بازداشت شدگان حکم یک تا هشت سال زندان صادر شده است.
پس از اینکه برخی از چهره‌های اصولگرا از مخالفت رهبر جمهوری اسلامی با ریاست جمهوری دوباره احمدی نژاد خبر دادند، آیت‌الله خامنه ای پنجم مهر ماه در یک سخنرانی تایید کرد که حضور احمدی‌نژاد در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده را «صلاح» نمی‌داند.
آقای احمدی‌نژاد نیز در نامه‌ای به رهبر جمهوری اسلامی عنوان کرد که قصد نامزدی در این دوره از انتخابات ریاست جمهوری را ندارد.
با این حال او سفرهای استانی خود را متوقف نکرد و به آستانه اشرفیه در استان گیلان رفت هرچند این بار سخنرانی و مصاحبه نکرد.
عبدالرضا داوری٬ از چهره‌های نزدیک به آقای احمدی‌نژاد و از مشاوران رسانه‌ای او در کانال تلگرامش حضور محمود احمدی‌نژاد را در پاسارگاد «تابو شکنانه» توصیف کرد و آن را « رونمایی از جریان "ملی - انقلابی" در سپهر عمومی جامعه ایران» دانست.
آقای داوری همچنین نوشت که « تا پیش از دکتر احمدی‌نژاد هیچ مقام ارشدی از مقامات جمهوری اسلامی، قدمی به پاسارگاد نگذاشته بودند چه رسد به آنکه به خود جرئت دهند که در ایام بزرگداشت پیروزی انقلاب اسلامی به کنار مقبره کوروش کبیر، مبدع ایرانی حکمرانی عادلانه و مبتنی بر حقوق بشر که ظالمانه توسط رژیم دیکتاتوری پهلوی مصادره شده بود، رفته و عکس یادگاری بگیرند. دکتر احمدی نژاد بعنوان انقلابی ترین رییس دولت جمهوری اسلامی طی ۳۵ سال اخیر، با این حضور بی سابقه "مکانی و زمانی" نشان داد که از دوقطبی های کاذب نظیر دو قطبی "ایران گرایی در برابر انقلابی گری" عبور کرده و روایت جدیدی از "انقلابی بودن" را ارائه میکند.»
