مقاله مالکوم بایرن در پولیتیکو
شصت و سه سال پیش، سی آی ای و اطلاعات بریتانیا کودتایی را زمینه چینی کردند که منجر به سقوط نخست وزیر ایران و ابقاء یک شاه همراه غرب شد و منطقه حائل علیه اتحاد جماهیر شوروی سابق را محکم کرد. این امر به شکل ناخواسته ای ایران را در مسیر یک دیکتاتوری قرار داد و نهایتا در انقلاب سال ۱۳۵۷ با گرایش ضد آمریکایی اش انعکاس پیدا کرد. پدیده ای که همچنان عامل حیات عناصر تندرو درون رژیم کنونی جمهوری اسلامی است.
بیش از شش دهه پس از کودتا علیه محمد مصدق، آمریکایی ها به تمام اسناد تاریخی نقش ایالات متحده در آن واقعه با وجودی که از طبقه بندی محرمانه خارج شده است دسترسی ندارند.
وزارت خارجه آمریکا تحت رهبری جان کری که به توافق هسته ای با ایران دست یافته است با توجیه شکنندگی روابط دو کشور از انتشار این اسناد سر باز می زند.
هر چند بخش هایی از این اسناد در طول سال ها به رسانه ها درز کرده است، دلایلی که برای عدم انتشار کامل این اسناد عنوان شده است شامل پرهیز از افشای روش های کار یا احتمال آسیب رساندن به افراد و همچنین احترام به درخواست بریتانیا برای محفوظ نگاه داشتن نقش آن ها در آن کودتا است.
البته سی آی ای در سال ۲۰۱۱ با خارج کردن بخشی از اسناد داخلی اش از طبقه بندی محرمانه فعالیت هایش در کودتا ۱۳۳۲ را تایید کرد.
بیل کلینتون و باراک اوباما، بر خلاف دیگر روسای جمهوری آمریکا، علنا مسولیت آمریکا در آن کودتا را پذیرفتند.
این عذر که تندروها در ایران از انتشار کامل این اسناد برای ضربه زدن به توافق هسته ای استفاده می کنند بهانه ای موجه نیست زیرا آن ها برای این کار نیاز به دلیل ندارند.
اگر حسن روحانی در انتخابات سال آینده شکست بخورد دلایلی داخلی دارد و ربطی به این مساله نخواهد داشت.
انتشار این اسناد نشانه احترام به مردم ایران است و حق مردم آمریکا است که از تاریخ معاصرشان اطلاع داشته باشند.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
