مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان از نشست زمین در خیابان «میر» خبر داد و گفت که در یک ماه نخست سال جاری ۱۲ حادثه در اصفهان ثبت شده است. این در حالی است که کل حادثههای ثبت شده برای فرونشست در سال گذشته ۳۰ مورد بوده است.
منصور شیشه فروش تاکید کرده که به دلیل شرایط فرونشست زمین، حوادث شکستگی شبکههای آب و فاضلاب طی چند سال اخیر افزایش یافته، به طوری که در سال گذشته بیش از ۳۰ مورد حادثه و از ابتدای سال جاری تاکنون ۱۲ حادثه گزارش شده است.
در همین راستا یک نماینده مجلس در نخستین هفته فروردین ماه با اشاره به وقوع فرونشست در نقاط مختلف اصفهان و به خطر افتادن تاریخ و تمدن این شهر گفته بود که خطر به اندازهای جدی است که «اگر تا چند سال آینده فکری برای آن نشود، همه ما باید اصفهان را ترک کنیم.»
مهدی طغیانی در گفتگو با وبسایت «خبرآنلاین» گفته بود: عدم احیای زاینده رود موجب خالی شدن آبخوانهای دشت اصفهان شده و مشکلات اقتصادی اجتماعی و محیط زیستی را برای اصفهان به همراه داشته است.
به گفته این نماینده مجلس مشکل زاینده رود تنها مسئله شرق اصفهان و کشاورزان نیست بلکه کل دشت اصفهان به خاطر خشکی رودخانه فلات مرکزی ایران در خطر فرونشست قرار دارد.
شماری از کارشناسان بر این باورند که فرونشست در اصفهان از مرحله هشدار عبور کرده و باید تدابیر خاصی برای آن اتخاذ کرد.
در همین رابطه تصاویر منتشر شده از ایجاد یک گودال ناشی از فرونشست در نهم اسفند ماه سال ۱۴۰۲ نشان میدهد که عمیقترین فرونشست زمین در اصفهان در محله کوجان به میزان ۶ متر ثبت شده است.
خبرگزاری دولتی «ایرنا» در واکنش به فرونشست در استان اصفهان و بالا گرفتن هشدارها نسبت به این پدیده، بخشی را به خبرهای فرونشست تخصیص داده و نوشته است که فرونشست بسیاری دشتهای استان اصفهان را به شدت درگیر کرده و در این شرایط دشت گلپایگان، نجفآباد، مهیار شمالی، مهیار جنوبی، دشت آسمان، اردستان، اصفهان - برخوار، بادرود - خالدآباد، مورچهخورت و دامنه - داران از بحران فراتر رفته است.
بنابر اعلام خبرگزاری ایرنا دشت اصفهان به عنوان یکی از مهمترین دشتهای این استان به طور میانگین ۱۵ سانتیمتر در سال نشست میکند و جمعیت دو نیم میلیونی، زیرساختهای شهری و بناهای تاریخی این «نگین فلات مرکزی» در خطر جدی قرار دارند.
روزنامه «هممیهن» نیز دهم دی ماه در گزارشی به بحران فرونشست در اصفهان پرداخته و نوشته بود که محلههایی در اصفهان وجود دارند که تمام ساختمانها در آن دچار شکاف شدهاند و دست از لابهلای آنها عبور میکند؛ ساختمانهایی که عمر چندانی هم ندارند و تنها ۱۰ یا ۲۰ سال از ساخت آنها زمان میگذرد.
این روزنامه تاکید کرده که شواهد نشان میدهد «فرونشست نهتنها به آثار تاریخی همچون مسجد سید، میدان نقشجهان، پلهای تاریخی و... رسیده که سازههای مسکونی، بیمارستانها، مدارس و زیرساختهای شهری را هم درگیر کرده است.»
برداشت بی رویه آب از سفرههای زیر زمینی و همچنین بی توجهی به ضرورت حفاظت از منابع محیط زیست باعث بروز فرونشست در اکثر مناطق ایران شده است بهطوریکه خبرگزاری «فارس» تیر ماه سال ۱۴۰۲ در گزارشی نوشت: «رکورد هراسآور فرونشست زمین در برخی مناطق کشورمان تا ۱۰۰ برابر بیشتر از استانداردهای جهانی رسیده و شرایط در بسیاری از استانها از جمله یزد، بحرانی اعلام میشود تا جایی که این فروچالهها در برخی مناطق تا چند صد متری خانههای مردم رسیده است.»