با وجود گذشت چند هفته از تصویب ماده‌ای از لایحه «برنامه هفتم» در مجلس شورای اسلامی که در آن سن بازنشستگی ایرانیان افزایش می‌یابد، همچنان اعتراض به آن ادامه دارد و یک رسانه حوزه کارگری، اجرای آن را «تیغ تعدیل بر تنِ نحیفِ فرودستان» نامیده است.
خبرگزاری کارگری «ایلنا» در گزارشی در این مورد نوشته است: «افزایش سن و سابقه بازنشستگی»، وضع صندوق‌ها را بدتر می‌کند هرچند «ممکن است در کوتاه‌مدت آثار ناچیزی داشته باشد» اما در بلندمدت «بحران ناترازی را تشدید می‌کند.»
بر این اساس، با افزایش «یکباره و یکجانبه» سن و سابقه بازنشستگی، توافقاتِ پیشین میان بیمه‌شدگان (کارگران و مزد بگیران) و مدیریت صندوق‌ها (دولت) با یک «تصویب ساده» زیر پا گذاشته شد!
نمایندگان مجلس شورای اسلامی روز ۲۸ آبان در جریان بررسی لایحه «برنامه هفتم توسعه» ماده‌ای را به تصویب رساندند که در آن آمده «به منظور کاهش ناترازی صندوق‌های بازنشستگی» و تقویت توان صندوق‌ها در انجام تکالیف محوله «از دو ماه تا پنج ماه» به سنوات اشتغال بیمه‌پردازان «به ازای هر سال» اضافه می‌شود.
بر این مبنا، حتی بیمه‌شدگانی که پنج، ده یا پانزده سال سابقه پرداخت حق بیمه دارند و «قرار بوده» در یک زمان مشخص بازنشسته شوند هم حالا به‌سبب «تلاش برای رفع ناترازی صندوق‌ها»، باید «بیشتر کار کنند و دیرتر بازنشسته شوند!»
این مصوبه با اعتراضات فراوانی روبه‌رو شد، تا آنجا که حسین حبیبی، دبیر کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان تهران یازدهم آذر ماه از امضای یک طومار با «۳۰ هزار امضای کارگران و کارکنان» ۱۰۰ بنگاه تولیدی استان در اعتراض به افزایش سن بازنشستگی خطاب به «شورای نگهبان» و برای درخواست رد آن خبر داده بود.
با این وجود، ولی اسماعیلی، رییس کمیسیون اجتماعی مجلس شورای اسلامی دوازدهم آذرماه از احتمال همراهی نهاد حکومتی «شورای نگهبان» با دولت جمهوری اسلامی برای «رد» مصوبه همسان‌سازی حقوق بازنشستگان «به دلیل نبود منابع مالی» خبر داده بود.
هر چند وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی جمهوری اسلامی (که بر اساس قانون وظیفه حمایت از حقوق کارگران را بر عهده دارد) نهم آذرماه از این مصوبه دفاع و آن را «اصلاحات» توصیف کرد اما در مقابل، دو فعال کارگری دهم آذرماه در گفتگو با صدای آمریکا، دولت‌های مختلف حکومت ایران را عامل اصلی بحران در صندوق‌های بازنشستگان دانستند.
علیرضا نوایی، فعال کارگری ساکن پاریس با اشاره به اینکه «برای حل بحران، باید ریشه‌های آن را پیدا کرد و سپس راه‌حل ارائه داد»، افزوده بود: «بحران در صندوق‌های بازنشستگی، از جمله بزرگ‌ترین آن، صندوق تامین اجتماعی را دولت‌های جمهوری اسلامی ایجاد کردند.»
ستار رحمانی، عضو اتحادیه معلمان و اساتید دانشگاه‌ها در بریتانیا و ساکن لندن نیز در مورد وضعیت جدید صندوق تامین اجتماعی گفته بود که این صندوق در «ابر بحران‌هایی» گیر کرده است که «خروج از آن» با ادامه سیاست‌های موجود به «مرز ورشکستگی کامل» نزدیک می‌شود.
