موزه هولوکاست واشنگتن ابزاری آنلاین را راهاندازی کرده که هدفش پیشبینی و جلوگیری از کشتار جمعی است. این موزه امیدوار است که با تحلیل آمارهای پیچیده و نظرات کارشناسان این کار را انجام دهد. هدف، هشدار زودهنگام به دولتها، سیاستگذاران، گروههای فعال و کارشناسان در جهان است تا بهتر تصمیم بگیرند که تلاشهایشان را بر کدام نقطه متمرکز کنند.
کمرون هادسون، مدیر مرکز سایمون-سکیوت برای پیشگیری از نسلکشی در موزه هولوکاست پایتخت آمریکا در این باره گفت: "ما از نسلکشیهای صورت گرفته در دارفور، بوسنی، رواندا و در جریان هالوکاست آموختهایم که نشانههای اولیه هشداردهنده که به کشتار جمعی منجر میشود در کجاها هستند." او گفت با دنبال کردن نشانههای فوق در کشورهای پرخطر جهان برای اولین بار این امکان را داریم که سیاستهای هوشمندانه، ارزان و موثری که از کشتار جمعی جلوگیری کند را برنامهریزی کنیم."
مرکز سایمون-سکیوت پروژه هشدار اولیه را در همکاری با "مرکز دیکی برای تفاهم بینالمللی" در کالج دورتموند تاسیس کرده است. این پروژه با آن که روز دوشنبه اعلام همگانی شده اما دو سال است که به طور آزمایشی کار میکرد و در این مدت فهرستی از کشورهای در معرض خطر کشتار جمعی را شناسایی کرده است از جمله میانمار در صدر فهرست و نیجریه، سودان، جمهوری آفریقای مرکزی، مصر، کنگو، سومالی، پاکستان، سودان جنوبی و افغانستان.
بنجامین والنتینو، یکی از طراحان پروژه فوق و استاد مطالعات دولتی در دانشگاه دورتموند میگوید: "مراکز خصوصی زیادی برای نظارت بر کشتارهای جمعی جهان کار میکنند اما این پروژه هشدار اولیه از دو نظر متفاوت است، چرا که برای عموم است و با مخلوط کردن برآوردهای آماری و اطلاعاتی که به نیم قرن پیش برمیگردد با نظرات کارشناسی بیش از صد تحلیلگر متخصص نتیجهگیری میکند. "
این مدیر پروژه گفت ما ادعا نمیکنیم که هرگز اشتباه نمیکنیم. او گفت: "ممکن است بعضی کشورهایی که صحنه رویدادهای وحشتناک است از چشممان بگریزد و برعکس احتمال بروز رویدادهای دهشتناک در برخی کشورها را بالا ارزیابی کنیم. اما امتیاز این پروژه این است که دلیل دقیق بروز حوادث را میدانیم و میتوانیم با آن اطلاعات خود را مسئول نگاه داریم و به مرور زمان خودمان را اصلاح کنیم."