گل آذین اردستانی، خواننده جوان ایرانی ۲۸ ساله، موضوع یک گزارش روزنامه اسرائیلی هاآرتص است.
به نوشته این روزنامه، گل آذین که اکنون در بریتانیا است همیشه می خواست خواننده شود اما مادرش می گفت که دیگر در جمهوری اسلامی، نظیر قبل از انقلاب ۱۳۵۷، خواننده زن وجود ندارد.
گل آذین که مصاحبه او با خبرنگار روزنامه اسرائیلی در لندن صورت گرفت، می گوید که دوران نوجوانی او با گوش دادن به نوارهای کاست مایکل جکسون، ویتنی هوستون، و «هر چیز دیگری که موجود بود» گذشت، نوارهایی که «در بازار سیاه تهیه می کرد» و نوازندگی پیانو را نیز نزد یک معلم ارمنی یاد گرفت.
گشت ارشاد نیروی انتظامی جمهوری اسلامی چندین بار برای گل آذین مزاحمت ایجاد کرد. به نوشته هاآرتص او دست کم سه بار در ایران دستگیر شد: یک بار برای اینکه با یک پسر در یک کافی شاپ در اصفهان بود، بار دیگر به خاطر اینکه موی سرش معلوم بود، و بار دیگر برای اینکه یک لباس کوتاه با شلوار پوشیده بود.
سرانجام، خانواده مترقی او موافقت کردند که گل آذین در دانشگاه سوره تهران در رشته موسیقی تحصیل کند.
گل آذین در حالی که دروس کلاسیک پیانو، سنتور و فلوت را طی می کرد، برای فراگیری موسیقی پاپ که عشق واقعی‌اش است نیز فرصتی پیدا کرد. در ۱۹ سالگی وارد بزرگترین گروه موسیقی دختران در زمان خودش شد و این گروه در شهرهای مختلف، البته تحت نسخه مقامات مذهبی و دینی - برنامه اجرا کرد و همیشه پلیس های زن مراقب حرکات آنها بودند.
گل آذین به هاآرتص گفت که این نوع کنسرت ها چیزی نبود که شما در یک کنسرت موسیقی پاپ انتظارش را دارید: «همه باید روی صندلی می نشستند و خوانندگان نیز باید صاف می ایستادند و هیچکس حق نداشت با ریتم موسیقی تکان بخورد.»
گل آذین ماجرای تلاش برای گرفتن مجوز سی.دی خود در وزارت ارشاد را به یاد می آورد که به او گفته شد: «آیا در این کشور زندگی نمی کنید؟» گل آذین می گوید پس از آنکه حتی به او گفتند نمی تواند انگلیسی هم بخواند، همان زمان تصمیم گرفت که کشور را ترک کند.
گل آذین در سال ۲۰۱۱ با ویزای دانشجویی وارد بریتانیا شد و در مقطع کارشناسی ارشد، در رشته روانشناسی موسیقی وارد دانشگاه شد و در کافه و همچنین به عنوان یک دستیار محقق موسیقی مشغول به کار شد تا درآمد نیز داشته باشد. او سپس به تولید آثار هنری به زبان فارسی پرداخت که از طریق اینترنت و برنامه هایی نظیر تلگرام و واتس‌اپ و رادیو جوان در اختیار مردم ایران قرار گرفت.
هاآرتص می نویسد بدون داشتن کپی رایت، آمار واقعی شنوندگان را نمی توان خوب تخمین زد اما او می گوید تک آهنگ «میری» نزدیک به ۳ میلیون بار از سایت رادیو جوان دانلود شده است. ترانه ایرانم نیز در جریان بازی های جام جهانی فوتبال در تابستان، مورد استقبال زیاد قرار گرفت. این ترانه را می توان به نوعی با حضور اخیر زنان ایران در ورزشگاه آزادی پیوند زد.
گل آذین از هفت سال پیش که ایران را ترک کرد، دیگر به این کشور بازنگشته است و احساس می کند موسیقی اش، ظاهرش، و از جمله همکاری اش با آیدان رایچل، آهنگساز و ترانه سرای اسرائیلی، باعث شده است که جمهوری اسلامی شرایط را برای بازگشت به وطنش، حتی برای یک دیدار ساده، غیرایمن کرده باشد. گل آذین یکی از برادرهایش را هشت سال است که ندیده است و نتوانسته در این مدت به مزار پدرش برود.
گل آذین می گوید دلش برای تهران، اصفهان و اردستان (که خانواده اش اصالتا اهل آنجا هستند) دوستان و مهمانی‌هایی که می رفت، تنگ شده است.
گل آذین، شهروند بریتانیا، یک واحد آپارتمان دارد و این ماه، اولین ترانه خود به زبان انگلیسی «The line» را منتشر کرد. او می گوید می خواهد به زنان کمک کند که بدانند چقدر قدرتمند هستند، به آنها بگوید حتی اگر صورتشان پوشیده است، با چشمان خود می توانند ببینند.
به نوشته هاآرتص، گل آذین که سه بار در کشور زادگاهش دستگیر شده، به خاطر سبک زندگی اش، یا همکاری با ترانه سرای اسرائیلی، دلیلی برای عذرخواهی نمی بیند.
