ستاره شناسان به وجود پدیده ای پی برده اند و آن را درخشان ترین انفجار بی سابقه اشعه گاما می دانند که ۳ میلیارد و۸۰۰ میلیون سال پیش رخ داده است.
۳ ماهوارۀ ناسا (سازمان ملی فضائی آمریکا) در حرکتی هماهنگ، با تلسکوپ های خودکار زمینی، تصاویری از جزئیّات پیشتر دیده نشده از انفجار نوری ستاره ای رو به مرگ در کهکشانی دور گرفتند.
حادثه ای که به گفتۀ پال هرتز مدیر واحد فیزیک فضائی ناسا فقط یکی دوبار در هر قرن روی می دهد.
انفجار پرتو گاما، درخشنده ترین انفجارهای کیهانی است و تصوّرمی رود چنین انفجاری در زمانی روی می دهد که قلب ستاره ای عظیم به دلیل اتمام سوخت، از کار می افتد و ستاره در خود فرو می رود.
آن گاه از این قلب مردۀ مبدّل به سیاه چال شده، ذرّاتی برمی جهد که پوستۀ ستارۀ مرده را می شکافد وبا سرعت نوربه درون فضا فوران می زند.
تلسکوپ فضائی ناسا، انفجار اصلی اخیر پرتو گاما را اندک زمانی پس از ساعت ۳ و ۴۷ دقیقۀ بامداد روز ۲۷ آوریل (۷ اردیبهشت) ثبت وضبط کرد. انفجار ۳ ثانیه طول کشید. این اَبَرانفجار مهیب، از درخشان ترین انفجارهای تاکنون دیده شده بود، که از ۲۰ ساعت پیشتر انتظارش را می کشیدند.
انتظاری که بسیار بلند و بی سابقه برای وقوغ انفجاری در کهکشانی رقم خورد.
البته این انفجار پرتوگاما، انفجاری بود که به اصطلاح در فاصله ای نزدیک اتّفاق افتاد نه در فاصله ای بسیار دور؛ و حرکت نور آن ۳ میلیارد و ۸۰۰ میلیون سال پیش از رسیدنش به زمین آغاز شده بود.
۳ ماهوارۀ ناسا (سازمان ملی فضائی آمریکا) در حرکتی هماهنگ، با تلسکوپ های خودکار زمینی، تصاویری از جزئیّات پیشتر دیده نشده از انفجار نوری ستاره ای رو به مرگ در کهکشانی دور گرفتند.
حادثه ای که به گفتۀ پال هرتز مدیر واحد فیزیک فضائی ناسا فقط یکی دوبار در هر قرن روی می دهد.
انفجار پرتو گاما، درخشنده ترین انفجارهای کیهانی است و تصوّرمی رود چنین انفجاری در زمانی روی می دهد که قلب ستاره ای عظیم به دلیل اتمام سوخت، از کار می افتد و ستاره در خود فرو می رود.
آن گاه از این قلب مردۀ مبدّل به سیاه چال شده، ذرّاتی برمی جهد که پوستۀ ستارۀ مرده را می شکافد وبا سرعت نوربه درون فضا فوران می زند.
تلسکوپ فضائی ناسا، انفجار اصلی اخیر پرتو گاما را اندک زمانی پس از ساعت ۳ و ۴۷ دقیقۀ بامداد روز ۲۷ آوریل (۷ اردیبهشت) ثبت وضبط کرد. انفجار ۳ ثانیه طول کشید. این اَبَرانفجار مهیب، از درخشان ترین انفجارهای تاکنون دیده شده بود، که از ۲۰ ساعت پیشتر انتظارش را می کشیدند.
انتظاری که بسیار بلند و بی سابقه برای وقوغ انفجاری در کهکشانی رقم خورد.
البته این انفجار پرتوگاما، انفجاری بود که به اصطلاح در فاصله ای نزدیک اتّفاق افتاد نه در فاصله ای بسیار دور؛ و حرکت نور آن ۳ میلیارد و ۸۰۰ میلیون سال پیش از رسیدنش به زمین آغاز شده بود.
