سرسل، بیت المقدس کوچک در فرانسه، شهری که تا پیش از یک سال پیش نماد همزیستی مسالمت آمیز پیروان ادیان مختلف بود، اکنون شاهد حضور بی‌‌سابقه و گسترده نیروهای ویژه ارتش و پلیس فرانسه، در مقابل مکان‌های مذهبی، فرهنگی و حتی شهرداری است.
نزدیک به یک ماه پس از حملات خونین پاریس، در زیر پوسته‌ی آرام و زندگی روزمره‌ی مردم سرسل در حومه شمالی پایتخت فرانسه، می‌توان نشانه‌هایی از نگرانی و ترس و حتی خشم را احساس کرد. شهری که جمعیت ده هزار نفری یهودیانش به آن لقب بیت‌المقدس کوچک داده است.
حضور گسترده‌ی نیروهای ویژه‌ی ارتش و پلیس فرانسه، در مقابل مکان‌های مذهبی، فرهنگی شهر بی‌‌سابقه است. حتی در مقابل مدارس شهر نیروهای ویژه‌ی ارتش با سلاح سنگین مسئولیت تامین امنیت را بر عهده گرفته اند.
مادری که برای بردن فرزندش از مدرسه به خانه در مقابل یکی از مدارس شهر منتظر ایستاده می‌گوید: «فکر می‌کنید از نظر روحی برای یک بچه‌ی نه ساله مفید است که هر روز سربازان مسلح را در مقابل مدرسه‌اش ببیند؟»
یکی دیگر از شهروندان یهودی شهر می گوید: «الان ارتش اینجاست. ترس ما این است که ارتش برود و چند ماه بعد همه چیز دوباره آغاز شود. اصلا احساس امنیت نمی‌کنیم.»
فرانسواز که در سرسل به دنیا آمده می گوید دیگر هیچ چیز مثل گذشته نیست. او می گوید: «قبلا اینجا همه با هم تفاهم داشتند. تقسیم بندی سیاه‌پوست و عرب و سفید وجود نداشت و همه با هم دوست بودیم و دیواری بین ما نبود.»
فرانسه بیشترین جمعیت مسلمانان و یهودیان اروپا را در خود جا داده و سرسل سال های متمادی نمونه‌ای از زندگی آرام و بی‌تنش پیروان دین یهود و اسلام در کنار هم بود. اما حالا بعد از حملات اخیر پاریس خیلی از یهودیان فرانسه به ترک این کشور فکر می‌کنند.
سال گذشته میلادی بیش از هفت هزار یهودی فرانسه را به مقصد اسراییل ترک کردند. این رقم دو برابر سال ۲۰۱۳ است.
ژوییه‌ی سال ۲۰۱۴ و در میانه‌ی حملات اسرائیل به غزه فرانسه شاهد تظاهرات گسترده‌ی مردم این کشور در حمایت از مردم غره و محکومیت کشتار فلسطینیان بود. در حاشیه‌ی یکی از این راهپیمایی‌ها تعدادی از جوانان تندرو به مغازه‌ها و اماکن مقدس یهودیان در چند از پاریس از جمله سرسل خسارت وارد کردند.
پس از آن بود که مانوئل والس وزیر کشور فرانسه نسبت به افزایش یهودی ستیزی در این کشور هشدار داد.
بربی آرون، جوان یهودی که قصد مهاجرت از فرانسه را دارد، آزادی بیان بیش از حد در فرانسه را دلیل اصلی اتفاقات بوجود آمده می داند: «الان چند سالی می‌شه که به ترک فرانسه فکر می‌کنم. درسته که اتفاقات اخیر انگیزه مضاعفی شده ولی تنها علت رفتن من از فرانسه این حوادث نیست.»
اما دیگر ساکنان شهر رفتن را راه‌حل مشکل کنونی نمی‌دانند.
یک شهروند مسیحی می گوید: «به نظرم راه حل خوبی نیست و همه آدم‌ها می‌توانند در فرانسه زندگی کنند. چون در این کشور یکپارچگی وجود داره و فقط یه عده کوچکی هستن که مشکل ایجاد می‌کنند.»
بسیاری از مسلمانان سرسل هم از گره خوردن نام اعمال خشونت‌آمیز افراطگرایان با دین اسلام نگران و خشمگین‌اند.
احمد می گوید: «ما همه دوست داریم در صلح زندگی کنیم. ما با هم بزرگ شدیم و به یک مدرسه رفتیم. من دوستان یهودی، مسیحی، هندو و حتی بی‌دین دارم.»
به دلایل امنیتی فیلمبرداری از بسیاری اماکن عمومی تحت حافظت ارتش، امکان‌پذیر نیست. بسیاری چه یهودی و چه مسلمان که رسانه‌ها را عامل دامن زدن به اختلاف‌های قومی و افزایش یهودی ستیزی و اسلام‌هراسی می‌دانند، حاضر به گفتگو در مقابل دوربین نیستند. در مقابل یکی از مساجد شهر یکی از آنها مدیر یهودی مدرسه‌ای است که قصد مهاجرت از فرانسه را ندارد و می‌گوید گذر زمان همزیستی مسالمت آمیز میان ادیان مختلف را به سرسل باز می‌گرداند.
پس از حمله به دفتر نشریه‌ی فکاهی شارلی ابدو و گروگانگیری در سوپر مارکت یهودی در پورت دو ونسن و حمله به پلیس در مونروژ، در مجموع ۱۷ نفر کشته شدند.
پس از استقلال الجزایر بسیاری از مسلمانان و یهودیان شمال آفریقا به فرانسه آمدند و در این منطقه ساکن شدند. جمعیت زیر ۲۵ سال این شهر یهودی یا مسلمان سیاه یا سفیدپوست، اکثرا در بیمارستان اصلی شهر پشت کنیسه بزرگ سرسل به دنیا آمده‌اند و در مدارس مشابهی درس خوانده‌اند.