سایت«پالی‌گرف»، پروژه راستی‌آزمایی صدای آمریکا، در پژوهشی این ادعای پوتین را که ربودن کودکان اوکراینی را «نجات آنها از منطقه جنگی» خوانده، بررسی کرده است.
این پژوهش نشان می‌دهد که روسیه از زمان تهاجم به اوکراین در فوریه سال ۲۰۲۲ هزاران کودک اوکراینی را به‌زور ربوده است.
ولادیمیر پوتین، رئیس جمهوری روسیه، در پایان اجلاس دو روزه آفریقا در سن پترزبورگ در ۲۹ ژوئیه، به اتهامات مربوط به ربودن کودکان از اوکراین توسط دولتش پرداخت.
وقتی از پوتین در مورد پیشنهاد رهبران آفریقا برای میانجیگری در مذاکرات صلح روسیه با اوکراین پرسیده شد، پوتین گفت که یکی از جنبه های طرح صلح آفریقا وضعیت کودکان اوکراینی است.
او می‌گوید: «شما آن گزافه‌گویی‌ها درباره کودک‌ربایی را شنیده‌اید. ما آن را به سادگی توضیح می‌دهیم. هیچ آدم ربایی در کار نبود. تلاش و اقدامات خاصی با هدف نجات کودکانی صورت گرفت که آنها را از منطقه جنگی خارج کرده بودیم...اینجا اصلاً مشکلی وجود ندارد. این یک داستان ساختگی است.»
پوتین و ماریا لووا-بلوا، کمیسر حقوق کودکان ریاست جمهوری روسیه، به دلیل نقش داشتن در این آدم ربایی‌ها با اتهام نسل‌کشی روبرو هستند. در ماه مارس، دیوان کیفری بین‌المللی حکم بازداشت آنها را صادر کرد.
لووا-بلوا در ۳۰ ژوئیه به پوتین گزارش داد که روسیه ۷۰۰ هزار کودک اوکراینی را «پذیرش» کرده است. اعداد ذکر شده در آن گزارش به طور مستقل تأیید نشده‌اند.
قوانین بشردوستانه بین‌المللی، تخلیه کودکان توسط یک طرف درگیری مسلحانه را ممنوع می‌کند. اگرچه تخلیه موقت برای حفظ سلامت و ایمنی گودکان مجاز است، اما رضایت والدین نیز لازم است.
کمیسیون بین‌المللی تحقیق درباره اوکراین که توسط شورای حقوق بشر سازمان ملل تشکیل شده است، گفت که روسیه در مواردی که بررسی کرده است، از الزامات مقرر در قوانین بشردوستانه بین‌المللی پیروی نشده است.
مقامات اوکراینی نزدیک به ۲۰ هزار کودک اوکراینی را شناسایی کرده‌اند که به‌زور ربوده شده‌اند. گفته می‌شود تعداد دقیق آنها احتمالاً بسیار بیشتر است.
اکثریت قریب به اتفاق آنها از مناطق تحت اشغال روسیه در جنوب و شرق اوکراین ربوده شده‌اند.
در گزارشی که در ماه مه توسط دفتر نهادهای دموکراتیک و حقوق بشر در سازمان امنیت و همکاری اروپا منتشر شد، آمده است که رایج‌ترین دلایل برای جابجایی سازمان‌یافته کودکان، نگرانی‌های امنیتی، فرزندخواندگی یا اقامت موقت در اردوگاه‌های به اصطلاح تفریحی بوده است.
این سازمان به این واقعیت پی برد که گرچه روسیه برخی از کودکان را مطابق با قوانین بشردوستانه بین‌المللی تخلیه کرده است، اما همچنین در «تخلیه، انتقال و جابجایی طولانی‌مدت کودکان اوکراینی بدون رضایت» والدین آنها اقدام کرده است.
این موضوع به استناد گزارش‌های دیگر شاهدان و گزارش‌های رسانه‌ها تأیید شده است.
تحقیقات آسوشیتدپرس که در ماه مارس منتشر شد و برگرفته از ده‌ها مصاحبه شاهدان، اسناد روسی و منابع دیگر بود، تأیید کرد که روسیه «کودکان اوکراینی را بدون رضایت به روسیه یا سرزمین‌های تحت کنترل خود فرستاده و به آنها دروغ گفته است که والدینشان دیگر آنها را نمی‌خواهند و آنها را با اعطای تابعیت روسیه به خانواده‌های روسی داده‌اند.
در اوت ۲۰۲۲، مقامات کراسنودار، در جنوب روسیه، اعلام کردند که «بیش از هزار نوزاد» از شهر ماریوپل اوکراین تحت اشغال روسیه به روسیه فرستاده شدند و خانواده‌هایی در سراسر روسیه آنها را به فرزندی قبول کردند.»
اوکراین آن را «نقض فاحش کنوانسیون ژنو» خواند.
دیده‌بان حقوق بشر سازمان ملل متحد گفت که «فرزندخواندگی بین کشوری در زمان درگیری‌های مسلحانه ممنوع است».
شبکه روسی زبان وابسته به صدای آمریکا در گزارش دسامبر ۲۰۲۲ خود چچن را به عنوان«مرکز اصلی روسیه برای اردوگاه‌های کودکان اوکراینی ربوده شده» توصیف کرده است.
این مطلب برگردان بخشی از پژوهش انجام‌شده در سایت «پالی‌گرف»، پروژه راستی‌آزمایی صدای آمریکا، است.
