يک کشاورز آمریکایی در حال حاضر بطور متوسط ۵۸ ساله است، و کشاورزان ۶۵ ساله و مسن تر از سریع ترین رشد در میان جمعیت برخوردارند. در حالی که کشاورزان مسن در حال بازنشستگی هستند، این روند نگران کننده برای کشاورزی آمریکا حاکی از تغییرات بزرگ پیش رو است. گزارش جدیدی از اداره آمار آمریکا چگونگی برخی از این تغییرات را نشان می دهد و اينکه چرا احتمالا چندان هم نگران کننده نيستند.
خانم آدرین گیبسون، در تپه های شمال ناکسویل (ايالت تنسی) بر روی قطعه زمین کوچکی کار می کند. او در کشاورزی آمریکا پديده نوظهوری است. گیبسون، به عنوان يک زن، عضو اقلیتی است که در یک صنعت تحت سلطه مردان سفید پوست به موفقیت هايی رسيده است.
گیبسون فعاليت های خود را حول استفاده از مدل خاصی در کشاورزی، بنام «کشاورزی مورد حمايت جامعه» (CSA) سامان داده و از اين راه زندگی خود را تامين می کند. او با تعداد انگشت شماری از مشتریانش قرارداد بسته است تا مواد غذایی مورد نياز آنها را تهيه کند و برای اين منظور آنها مخارج وی را از پيش می پردازند.
گيبسون گفت، «ما ۲۳ مشتری داريم. آنها آبونه حمایت از مزرعه شده اند، و در عوض از ماه مه تا آخر اکتبر هفته ای یک سبد سبزیجات دريافت می کنند.»
اطلاعات جدید از اداره آمار آمریکا نشان می دهد که تعداد کشاورزان عضو اقلیت ها که در آمریکا بر روی خاک کار می کنند به سرعت در حال گسترش است. داده ها همچنین نشان می دهد که مزارع ایالات متحده در حال کوچک تر شدن هستند.
آقای نيت فيليپس، که در دانشگاه ايالتی «میدل تنسی» باغبانی درس می دهد، می گويد کوچکتر شدن مزارع، از جمله، واکنش به تغييراتی است که در شيوه تفکر آمريکائيان درباره غذا در حال ايجاد است.
او گفت، «علاقه رو به رشدی درباره اين که غذایمان از کجا می آيد پيدا شده، و اين که کیفیت مواد غذایی چگونه است، و چيزهايی از اين قبيل. من فکر می کنم همچنان شاهد رشد اين گرايش خواهيم بود.»
فیلیپس می گوید علاقه به اين که غذا از کجا می آید، همچنين باعث شده جوانان بیشتری به کشاورزی جذب شوند.
او گفت، «من دانشجويان بيشتری را از نشويل، يا شهرهای ديگر، می بينم که با کشاورزی بزرگ نشده اند، زمينه کشاورزی هم ندارند و دور و بر باغ هم نبوده اند اما علاقه ای داشته اند و حالا بيش از پيش دارند به اين حرکت می پيوندند.
همين چند سال پيش، براندون ويت، که اکنون خوک تربيت می کند، يکی از این دانشجویان جوان بود. مزرعه هزار هکتاری خانوادگی اش، با ماشين های سنگين و عمليات مکانيزه بر روی زمين، مزرعه کوچک آدرین گیبسون را تحت شعاع خود قرار می دهد، اما او به سرعت در حال انطباق با روندی است که مشتريان انتظارش را دارند. به جای آنکه خوک هايش را در بازارهای صنعتی و نزد شرکت های بزرگ به فروش رساند، آنها را به همسایگانش می فروشد.
ويت گفت، «ما در واقع يک گام بيشتر برداشته ايم و در واقع گوشت را همين جا مستقيما آماده می کنيم و از طريق مغازه خودمان، و عمدتا هم به خواربارفروشی ها و رستوران های محلی، بفروش می رسانيم.»
ويت می گوید، مصرف کنندگان نه تنها باید بدانند مواد غذایی شان چگونه تولید می شود، بلکه بايد از چالش هايی خبرداشته باشند که مزرعه دار برای قرار دادن غذا بر روی ميزشان با آن مواجه است.
ويت گفت، «آموزش مصرف کنندگان در مورد آن که غذا از کجا می آيد لازم است، و اين که چقدر سخت است که آن را به موقع به آنها برسانيد.»
نيت فیلیپس معتقد است اينکه توليد کنندگان غذا روزبروز بيشتر شبيه به مصرف کنندگان غذا می شوند تحول مثبتی است.
او گفت من فکر می کنم امر فوق العاده ای است. انعکاس تحول جوامع ماست و اين که در پيرامون مان چه می گذرد و اين برای کشاورزی تحول بزرگی است.
روندی بوجود آمده که هر مزرعه دار آمريکايی را خرسند می سازد. داده های سرشماری نشان می دهد که ارزش مواد غذایی تولیدی در ۶ سال گذشته بیش از ۲۵ درصد افزایش یافته است.
خانم آدرین گیبسون، در تپه های شمال ناکسویل (ايالت تنسی) بر روی قطعه زمین کوچکی کار می کند. او در کشاورزی آمریکا پديده نوظهوری است. گیبسون، به عنوان يک زن، عضو اقلیتی است که در یک صنعت تحت سلطه مردان سفید پوست به موفقیت هايی رسيده است.
گیبسون فعاليت های خود را حول استفاده از مدل خاصی در کشاورزی، بنام «کشاورزی مورد حمايت جامعه» (CSA) سامان داده و از اين راه زندگی خود را تامين می کند. او با تعداد انگشت شماری از مشتریانش قرارداد بسته است تا مواد غذایی مورد نياز آنها را تهيه کند و برای اين منظور آنها مخارج وی را از پيش می پردازند.
گيبسون گفت، «ما ۲۳ مشتری داريم. آنها آبونه حمایت از مزرعه شده اند، و در عوض از ماه مه تا آخر اکتبر هفته ای یک سبد سبزیجات دريافت می کنند.»
اطلاعات جدید از اداره آمار آمریکا نشان می دهد که تعداد کشاورزان عضو اقلیت ها که در آمریکا بر روی خاک کار می کنند به سرعت در حال گسترش است. داده ها همچنین نشان می دهد که مزارع ایالات متحده در حال کوچک تر شدن هستند.
آقای نيت فيليپس، که در دانشگاه ايالتی «میدل تنسی» باغبانی درس می دهد، می گويد کوچکتر شدن مزارع، از جمله، واکنش به تغييراتی است که در شيوه تفکر آمريکائيان درباره غذا در حال ايجاد است.
او گفت، «علاقه رو به رشدی درباره اين که غذایمان از کجا می آيد پيدا شده، و اين که کیفیت مواد غذایی چگونه است، و چيزهايی از اين قبيل. من فکر می کنم همچنان شاهد رشد اين گرايش خواهيم بود.»
فیلیپس می گوید علاقه به اين که غذا از کجا می آید، همچنين باعث شده جوانان بیشتری به کشاورزی جذب شوند.
او گفت، «من دانشجويان بيشتری را از نشويل، يا شهرهای ديگر، می بينم که با کشاورزی بزرگ نشده اند، زمينه کشاورزی هم ندارند و دور و بر باغ هم نبوده اند اما علاقه ای داشته اند و حالا بيش از پيش دارند به اين حرکت می پيوندند.
همين چند سال پيش، براندون ويت، که اکنون خوک تربيت می کند، يکی از این دانشجویان جوان بود. مزرعه هزار هکتاری خانوادگی اش، با ماشين های سنگين و عمليات مکانيزه بر روی زمين، مزرعه کوچک آدرین گیبسون را تحت شعاع خود قرار می دهد، اما او به سرعت در حال انطباق با روندی است که مشتريان انتظارش را دارند. به جای آنکه خوک هايش را در بازارهای صنعتی و نزد شرکت های بزرگ به فروش رساند، آنها را به همسایگانش می فروشد.
ويت گفت، «ما در واقع يک گام بيشتر برداشته ايم و در واقع گوشت را همين جا مستقيما آماده می کنيم و از طريق مغازه خودمان، و عمدتا هم به خواربارفروشی ها و رستوران های محلی، بفروش می رسانيم.»
ويت می گوید، مصرف کنندگان نه تنها باید بدانند مواد غذایی شان چگونه تولید می شود، بلکه بايد از چالش هايی خبرداشته باشند که مزرعه دار برای قرار دادن غذا بر روی ميزشان با آن مواجه است.
ويت گفت، «آموزش مصرف کنندگان در مورد آن که غذا از کجا می آيد لازم است، و اين که چقدر سخت است که آن را به موقع به آنها برسانيد.»
نيت فیلیپس معتقد است اينکه توليد کنندگان غذا روزبروز بيشتر شبيه به مصرف کنندگان غذا می شوند تحول مثبتی است.
او گفت من فکر می کنم امر فوق العاده ای است. انعکاس تحول جوامع ماست و اين که در پيرامون مان چه می گذرد و اين برای کشاورزی تحول بزرگی است.
روندی بوجود آمده که هر مزرعه دار آمريکايی را خرسند می سازد. داده های سرشماری نشان می دهد که ارزش مواد غذایی تولیدی در ۶ سال گذشته بیش از ۲۵ درصد افزایش یافته است.