در قفقاز جنوبی، خاموش شدن شعلەهای آتش جنگ ششهفتەای اخیر میان جمهوریهای آذربایجان و ارمنستان بر سر منطقه مورد مناقشه ناگورنو-قرەباغ، یک برنده قطعی داشت: روسیه.
جمهوری آذربایجان که در سالهای اخیر با صرف بودجەای عظیم، اقدام به نوسازی زرادخانه تسلیحات خود، به ویژه خرید پهپادهای نظامی، کرده بود، موفق به تغییردادن قواعد جنگ در قفقاز جنوبی به نفع خود و بیرونراندن نیروهای ارامنه از ناگورنو-قرەباغ شد.
الکساندر گولتس – تحلیلگر نظامی روس میگوید: «در بیست سال اخیر، بودجه نظامی آذربایجان سه برابر ارمنستان بوده است. با این بودجه عظیم، تسلیحات نظامی انبوهی نه تنها از روسیه بلکه از اسرائیل و ترکیه نیز خریداری شد.»
قرارداد صلح منعقد شده میان ارمنستان و آذربایجان به میانجیگری ولادمیر پوتین رئیسجمهوری روسیه، بازتابگر سازوکار درحال تغییر قدرت و به ویژه نقش ترکیه در چیرەشدن باکو بر ایروان است.
این قرارداد به معنی شکست متحد اسمی روسیه، یعنی ارمنستان و عقبنشینی کامل نیروهای این کشور از منطقه قرەباغ است.
بر اساس مفاد این قرارداد، دو هزار نیروی روس به مدت پنج سال در منطقه به عنوان نیروهای حافظ صلح مستقر خواهند شد که از پیشروی بیشتر نیروهای آذری جلوگیری کرده و امنیت جانی ارمنیهایی که قرار را بر فرار ترجیح دادەاند، تامین خواهند کرد.
الکساندر گولتس – تحلیلگر نظامی روس میگوید: «طبق این قرارداد، ماموریت نیروهای روس میتواند تمدید شود. به نظر من، بهترین گزینه "منجمدساختن" منازعه بر اساس الگوی موجود در سایر جاها همانند قبرس است.»
به عبارت دیگر، منازعەای دیگر مجددا منجمد و مرزها بازترسیم شدند.
بر اساس آرایش جدید نیروها، روسیه فعلا در جنوب قفقاز جنوبی حضور خواهد داشت. اما آینده ناگورنو قرەباغ بیش از پیش نامشخص است.