دکتر مژگان قاضیراد، استاد دانشگاه جرج واشنگتن و فوق تخصص «آی سی بو نوزادان»، در مورد نزدیک شدن روز دوم اردیبهشت و افزایش احتمالی موارد «سزارینهای تقویمی»، در مصاحبه با صدای آمریکا بر اهمیت پرهیز از سزارینهای غیرضروری تاکید کرد.
معاون درمان وزارت بهداشت ایران با نزدیک شدن روز دوم اردیبهشت ماه، بار دیگر در نامهای به دانشگاههای علوم پزشکی خواستار «اقدامات کنترلی» برای پیشگیری از «سزارینهای تقویمی» و «برخورد با تخلفات احتمالی» در این رابطه شد.
دکتر قاضیراد در این رابطه به صدای آمریکا میگوید که انجمن متخصصان زنان و زایمان آمریکا نیز تأکید و توصیه مشابهی دارد.
به گفته دکتر قاضیراد، نرخ زایمان انتخابی سزارین برای اولین در آمریکا ۲۰ درصد است و برای کل سزارینها این رقم ۳۰ درصد برآورد شده است؛ یعنی از هر سه مادر، یک مادر سزارین میکند. دکتر قاضیراد میگوید که وزارت بهداشت آمریکا تأکید میکند که اگر علت پزشکی وجود ندارد و خطری مادر یا نوزاد را تهدید نمیکند زایمان به صورت طبیعی انجام شود.
این فوق تخصص «آی سی یو نوزادان» توضیح میدهد که در آمریکا خطرات عمل سزارین را برای مادران توضیح میدهند و در صورتی که مادر همچنان بر انجام سزارین اصرار کند، متخصصان تلاش میکنند دلایل این درخواست را شناسایی کنند و گزینههای پیش رو از جمله کنترل درد در زایمان طبیعی را برای او توضیح دهند.
او میگوید نتایج تحقیقاتی که در سال ۲۰۲۰ انجام و در مجله اطفال آمریکا منتشر شد، نشان میدهد نوزادان متولد شده با سزارین بیشتر دچار بیماریهای تنفسی میشوند که منجر به بستری نوزاد در آیسییو میشود. بنابراین در صورتی که زایمان طبیعی امکانپذیر باشد متخصصان این نوع زایمان را توصیه میکنند.
از سال ۱۳۸۸، میزان تولد نوزادان در تاریخهای «خاص» که در فضای مجازی از آن به عنوان «تولدهای لاکچری» یاد میشود، بیش از میانگین روزانه در طول سال بوده است و هر سال به رغم هشدارها، به این آمار افزوده شده است.
همشهری آنلاین در گزارشی نوشته است که آمار تولد در استان یزد در نهم آذر ۱۳۹۹، افزایشی ۳۰۰ درصدی داشت.
در این گزارش عنوان شده است که برخی والدین برای اینکه نوزادانشان در روز نهم ماه نهم سال ۹۹ و در ساعت ۹ و ۹ دقیقه متولد شوند رقمهای نجومی پرداختند و برای رزور اتاق عمل تا ۲۰۰ میلیون تومان نیز هزینه کردند.
این در شرایطی بود که ایران با ویروس کرونا نیز دست به گریبان بود و بیمارستانها با کمبود نیروی انسانی مواجه بودند.
در همان زمان، ثبت احوال نیز برای پیشگیری از زایمانهای زودهنگام راهکار ارائه داد و گفت «اگر فردی در ۵ یا ۶ آذر هم به دنیا بیاید، والدین میتوانند در تاریخ ۹۹/۹/۹ برای دریافت شناسنامه اقدام کنند.»
وزارت بهداشت در فروردین سال ۱۳۹۳ با به اجرا گذاشتن طرح «تحول سلامت» تلاش کرد تا با رایگان کردن زایمان طبیعی در بیمارستانهای دانشگاهی و برخی بیمارستانهای خصوصی و تعیین پاداش برای پزشکانی که نوزادان را طبیعی به دنیا میآورند، نرخ سزارین را کاهش دهد و برای مدتی هم موفق شد.
دو سال پیش، حنیفا پیلوار از دانشگاه کویین مری پژوهشی را با همکاری کوثر یوسفی، استاد اقتصاد دانشگاه تهران انجام داد که نشان میدهد مشوقها نقش عمدهای در تأثیر این برنامه داشتند و توانستند نرخ ملی سزارین را کاهش دهند.
یه گفته ایرج حریرچی، معاون درمان پیشین وزارت بهداشت، پیش از اجرای این طرح، آمار سزارین در ایران ۵۶ درصد بود که پس از اجرای طرح به ۵۰.۲ درصد رسید.
در سال ۱۴۰۱، نرخ سزارین در ایران بار دیگر به ۵۵ درصد رسید که تقریبا سه برابر استاندارد جهانی است.
ناهید خداکرمی، رئیس انجمن مامایی ایران، میگوید این موضوع با ابلاغ بخشنامه و اولتیماتوم به بیمارستانها حل نمیشود.
به گفته خانم خداکرمی، تا زمانی که شاکی خصوصی وجود نداشته باشد امکان برخورد وجود ندارد.»
- توصیه سازمان بهداشت جهانی
سازمان بهداشت جهانی پیشنهاد میکند که نرخ سزارین بین ۱۰ تا ۱۵ درصد باشد.
این در شرایطی است که رئیس انجمن مامایی ایران میگوید این رقم در ایران به ۶۰ درصد رسیده و طی ۲۵ سال گذشته، ۴ برابر شده است.
نرخ جهانی زایمان از طریق سزارین، از اواسط دهه هشتاد میلادی چندین برابر افزایش یافته و همچنان رو به افزایش است.
زایمان از طریق سزارین در سال ۲۰۰۰، ۱۲ درصد از کل تولدهای زنده را تشکیل میداد و این رقم در عرض بیست سال به بیش از ۲۱ درصد افزایش پیدا کرد.
بررسیهای سازمان بهداشت جهانی نشان میدهد که تا سال ۲۰۳۰، این رقم به نزدیک ۳۰ درصد خواهد رسید.
سازمان بهداشت جهانی تأکید میکند که عملهای جراحی غیرضروری، هم برای مادر و هم برای نوزاد می تواند مضر باشد.
این نهاد بینالمللی میگوید سزارین میتواند در شرایطی مانند زایمان طولانیمدت یا انسداد، مشکلات جنین یا به دلیل اینکه نوزاد در وضعیت غیرعادی قرار دارد، ضروری باشد. با این حال، هشدار میدهد که سزارین مانند تمامی جراحیها، میتواند خطراتی از جمله احتمال خونریزی یا عفونت شدید، مدت بهبودی کندتر پس از زایمان، تأخیر در شیردهی و تماس پوست به پوست مادر و نوزاد، و افزایش عوارض در بارداریهای آینده را به همراه داشته باشد.