زمین خوردن برای کهنسالان خطرناک و گاه کشنده است. یک مطالعه جدید نشان میدهد احتمال زمین خوردن در کهنسالانی که ۷۰ سال یا بیشتر سن دارند و از درد مزمن استخوان و مفصل رنج میبرند بیشتر است.
در مرکز نوتوانی boston’s hebrewِ لورتا و جورج اسلاور تحت آزمون تعادل قرار دارند.هر دوی آنها که بیش ۷۰ سال سن دارند زمین خورده اند و لورتا همچنین درد مزمن مفصل دارد. وی می گويد، «درد انقدر ناراحت کننده است که صرفه نظر از کاری که باید بکنید، حواستون به اونه.»
دکتر سوزان لوالی می گويد، «در مطالعه ما، مهمترین یافته ها آن بود که درد مزمن با افزایش احتمال زمین خوردن در کهنسالان ارتباط داشت. بیشترین احتمال زمین خوردن در کسانی بود که در بیش از یک مفصل درد داشتند، درد را ملایم تا شدید درجه بندی میکردند و درد به طور متوسط تا شدید در فعالیتهای روزانه آنها مداخله می کرد. محل درد ارتباط خاصی با زمین خوردن نداشت.»
دکتر سوزان لوالی و همکارانش از دانشگاه massachussetts boston ۷۴۹ کهنسال را که بطور مستقل زندگی می کرند بررسی کردند و از آنها میزان درد خود و زمانی را که زمین خورده اند گزارش دهند. در طی دوره ای ۱۸ ماهه ۱۰۲۹ زمین خوردن گزارش شد.
وی توضيح می دهد، «در مطالعه ما ۴۰ درصد شرکت کنندگان در سال اول و ۵۵ درصد در طی ۱۸ ماه زمین خوردند، در بین ۷۴۹ شرکت کننده ۷۰ ساله یا مسنتر، بیش از هزار زمین خوردن گزارش شد. ما دریافتیم کسانی که در چند منطقه درد داشتند در معرض خطر بودند و در مقایسه با کسانی که دردی نداشتند احتمال زمین خوردنشان در طی ۱۸ ماه ۵۰ درصد بیشتر بود.»
پژوهشگران می گویند این نخستین مطالعه ای است که به پیچیدگی درد در کهنسالان و خصوصا ارتباط آن با زمین خوردن میپردازد.
دکتر سوزان لوالی می گويد، «یافته مهم این مطالعه این است که ما باید بدانیم درد مزمن در کهنسالان می تواند بیانگر خطری بسیار جدی یعنی زمین خوردن باشد، شکستگی و بستری در بیمارستان ناشی از زمین خوردن برای کهنسالان بسیار سنگین است. توجه بیشتر به مشکلاتی مانند درد و زمین خوردن می تواند به سلامت بهتر و کمک به افراد جهت ادامه یک زندگی فعال و مستقل در جامعه بیانجامد.»
لورتا این زندگی را اینگونه تفسیر می کند، «راه رفتن در خونه خودم، بلند شدن از تخت خودم با ملافه های خودم جوری که میخوام، رفتن به آشپزخونه خودم و درست کردن قهوه جوری که دوست دارم و وقتی که دوست دارم.»
