امسال در جشنواره کن حضور ایران خیلی پر رنگ تر از همیشه است، هر چند فیلمی از ایران در بخش مسابقه نیست. نه در بخش مسابقه، نه در بخش نوعی نگاه، که فیلمسازهای نوآمده را معرفی می کند، و نه در بخش فیلم های کوتاه، به فیلمی از ایران بر نمی خوریم، اما ایران حضور پر سروصدایی در جشنواره دارد، به خاطر نخستین نمایش فیلم «گلاب» از جان استیوارت مجری و تهیه کننده برنامه کمدی سیاسی «نمایش روزانه» در کانال «کمدی سنترال».
اين فيلم با شرکت ستاره مکزیکی گیل گارسیابرنال، شهره آغداشلو، گلشیفته فراهانی و بیش از ۵۰۰ سیاهی لشگر، تظاهرات اعتراض به نتیجه انتخابات سال ۱۳۸۸ تهران را در اردن بازسازی کرده است. فیلم «گلاب» از روی کتاب «و سراغ من آمدند» از مازیار بهاری ساخته شده که خاطرات ۱۰۰ روز حبس او در ایران است.
گیل گارسیا برنال، نقش بهاری را بازی می کند. خانم آغداشلو، نقش مادر او را دارد و گلشیفته فراهانی هم نقش خواهرش را دارد. فیلم را تابستان گذشته در اردن فیلمبرداری کردند و همین هفته پیش هم خبر آمد که حقوق پخش آمریکای فیلم را، قبل از نخستین نمایش جهانی آن در جشنواره کن، شرکت Open Road خریده است.
هر چند ایران فیلمی در جشنواره ندارد، اما یک هیات ۱۵ نفری از مقامات جمهوری اسلامی و بنیادهای وابسته به دولت دو هفته ای را در ساحل مدیترانه در فضای جشنواره کن بسر خواهند برد. لیلا حاتمی، بازیگر برجسته ایرانی، عضوهیات داوران بخش مسابقه است و عباس کیارستمی هم ریاست هیات داوران فیلمهای کوتاه را بر عهده دارد.
آغاز جشنواره کن روز پنجشنبه برای هیچکس خوشایند نبود. روزنامه نگاران روز قبل از افتتاح جشنواره فیلم «گریس موناکو» Grace of Monaco، برنامه افتتاحیه را هو کردند. نیکول کیدمن، ستاره استرالیائی سینمای هالیوود، برای افتتاح جشنواره کن، پنجشنبه شب روی فرش قرمز بود.
حضور خانم کیدمن که در فیلم شاهزاده خانم موناکو، گریس، نقش اول را دارد، تاریخچه آشنای هنرپیشه آمریکایی گریس کلی را به نقطه شروع آن، یعنی جشنواره کن، باز می آورد. خانم گریس کلی، هنرپیشه هالیوود، بعد از شرکت در این جشنواره بود که به موناکو رفت و با شاهزاده این سلطان نشین کوچک حاشیه اروپا، راینر، آشنا شد و ازدواج کرد، و تبدیل به شاهزاده خانم موناکو شد. نقش پرنس موناکو در فیلم زندگینامه گریس کلی را بازیگر انگلیسی تیم راس بازی کرده است.
رییس جشنواره کن، تی یری فرمو، مثل هر سال، از اینکه ستاره ای مثل نیکول کیدمن را روز افتتاح به جشنواره آورده به خود می بالید، با اینکه روزنامه نگاران به سنت جشنواره کن، «گریس موناکو» را هو کردند. یک روزنامه نگار به خبرگزاری رویتر می گوید این فیلم برای شروع جشنواره کن فیلم مناسبی نبود. اینجا فیلمهای خارق العاده ای نمایش داده شده، ولی امروز اینطوری بود. روزنامه نگار دیگری در مصاحبه با رویترز، نمایش فیلم گریس موناکو را کمی نومیدکننده توصیف می کند. «فیلمی که قرار بود نقطه اوج جشنواره باشد، بازی های خارق العاده دارد ولی کمی زیادی احساساتی است.»
حتی قبل از شروع جشنواره، نقدهای ناامید کننده در روزنامه های اروپا، فیلم «گریس موناکو» را به شدت کوبیدند و جشنواره کن را به خاطر نمایش آن به عنوان فیلم افتتاحیه، نکوهش کردند. این فیلم از کارگردان فرانسوی، اولیه دان، است که در گذشته، به خاطر کارگردانی فیلم زندگینامه خواننده شهیر، ادیت پیاف، فیلم «لا وی آن رز» La Vie en Rose با بازی ماریون کوتی یار، تحسین شده بود.
مجله هالیوود ریپورتر، که در جشنواره کن روزانه بولتن بیرون می دهد، در نخستین شماره خود نوشت «مگر ممکن است از این داستان غنی و پرنقل قول و مایه دار، فیلمی اینقدر کسالت بار ساخته شود؟» دیلی تلگراف لندن نوشت «صبح چهارشنبه، در جلسه ویژه نمایش فیلم برای مطبوعات، همه بعد از اولین صحنه های فیلم، از خجالت روی صندلی ها، مچاله شده بودند.» تایمز لندن نوشت «این فیلم اصلا اوج نمی گیرد. بیچاره نیکول کیدمن، که بهترین کارش را در نقش بازیگری که به پرنسس تبدیل می شود ارائه داده، اما از کاستی های داستان و دیالوگ رنج می برد.» مجله تخصصی ورایتی با اشاره به ازدواج ناکام خود کیدمن با ستاره سینما، تام کروز، اورا برای ایفای نقش ستاره ای گرفتار یک ازدواج ناخوش، گزینه خوبی دانست اما از کیفیت فیلم اظهار تاسف کرد. گاردین نوشت این فیلم حتی از فیلم افتضاح زندگی پرنسس دایان با شرکت «نیومی واتز» که سال گذشته نمایش داده شد، هم بدتر است.
در حالیکه فیلم «گریس موناکو» حتی قبل از نمایش رسمی آن در مطبوعات دنیا کوبیده می شد، بزرگان سینمای جهان و جوانهای جویای نام، برندگان سابق وامیدهای امسال، برای شروع شصت و هفتمین جشنواره کن، روی فرش قرمزی که جلوی کاخ جشنواره پهن شده بود، در مقابل صدها خبرنگار و فیلمبردار از رسانه های دنیا، رژه رفتند.
چهره های پیشکسوت، از جمله خانم جین فاندا، در کنارستارگان جدید، از جمله «زوئی سالدانا» و «بلیک لایولی» درمیان حاضران بودند. همچنین، «آلفونسو کوارون،» کارگردان فیلم «جاذبه Gravity» برنده جایزه اسکار...
و هیات داوران جشنواره، از جمله ستاره ایرانی، خانم لیلا حاتمی، همراه با خانم جین کمپیون، فیلمساز تحسین شده نیوزیلندی، که امسال ریاست هیات داوران را برعهده دارد، روی فرش قرمز، در کنار ویلهلم دوفو، بازیگر آمریکائی ديده می شدند.
ولی نگاه ها متوجه ستاره فيلم شاهزاده خانم گريس موناکو، نیکول کیدمن، بود که فیلم جدیدش برنامه مراسم افتتاحیه جشنواره کن، اینجا در کنار کارگردان فیلم اولیویه داهان و سایر دست اندرکاران، از جمله تیم راس که کارش در نقش شاهزاده موناکو، ستایش ها را برانگیخت. حتی از ماه ها قبل از شروع جشنواره، به خاطر اختلاف تهیه کننده فرانسوی و پخش کننده آمریکائی هاروی واینستاین، جنجالی شده بود. از سوی دیگر، فرزندان پرنسس گریس در موناکوهم از تصویری که این فیلم از زندگی مادر و پدرشان نشان داده، شاکی بودند.
خانم کیدمن گفت در زندگی او، اوج ها همیشه با حضیض همراه بوده، وقتی در زندگی حرفه ای در اوج بود، در زندگی شخصی در حضیض قرار داشت و همیشه این ها با هم برخورد داشته اند و او را ناراحت کرده اند. او می گوید امیدش این است که روزی اوج حرفه ای، اوج زندگی شخصی و اوج زندگی عاطفی را با هم داشته باشد، ولی نمی داند که چنین چیزی امکان پذیر هست یانه.
نقدهای منفی، خانم کیدمن را در جریان مصاحبه مطبوعاتی فیلم «گریس موناکو» در موضع ناجوری قرار داد. او که کنار دست کارگردان «اولیویه دان» نشسته بود، در مقام دفاع از فیلم بر آمد. خانم کیدمن گفت بسیار غمگین است. تصور نمی کند که فیلم موضع کینه توزانه ای نسبت به پرنسس گریس یا پرنس راینر شوهر او گرفته باشد. او گفت «آشکارا داستان سازی شده. این را قبلا هم گفته ایم. این فیلم، یک زندگینامه نیست، عصاره ای از حقیقت در آن است ولی خیلی چیزها به خاطر نمایشی شدن، تغییر داده شده.»
از جمله معترضان به این فیلم، هاروی واینستاین، رئیس شرکت پخش واینستاین آمریکاست که برخلاف همیشه، امسال به بهانه شرکت در یک برنامه خیریه در اسرائیل، حتی در مراسم افتتاح کن حضور نداشت، ولی روزنامه ورایتی گزارش داد که شرکت واینستاین بعد از اینکه بیشتر توصیه هایش برای تغییبر صحنه های فیلم نادیده گرفته شد، سرمایه خود در این فیلم را از ۵ میلیون دلار به دوونیم میلیون دلار کاهش داد. واینستاین دوبار پخش فیلم در آمریکا را عقب انداخت و می خواست روایت متفاوتی از فیلم را در آمریکا پخش کند.
اولیویه دان، کارگردان فیلم گفت فیلم او فقط یک روایت خواهد داشت و «هاروی واینستاین» هم همین روایت را نمایش خواهد داد. او گفت، «اگر قرار است تغییری داده شود، با هم تغییر خواهیم داد. دیگر بحثی وجود ندارد و همه چیزحل شده و ما با هم کار خواهیم کرد.»
فیلم گریس موناکو قرار است اواخر تابستان، در ماه سپتامبر، در آمریکا اکران شود.
خانم کیدمن آشکارا بدشانسی آورده، چون از چند نظر منتقدها حضور او در نقش گریس کلی را در این فیلم مناسب می دانند. هم قیافه اش به نقش می خورد، هم خودش یک ستاره بزرگ سینماست و هم همانطور که مجله ورایتی اشاره کرده بود، تجربه دارد.
گریس کلی Grace Kelly که عاشق شاهزاده موناکو شده بود، به تدریج حوصله اش در کاخ سلطنتی سر رفت و خیلی ناراحت بود که شوهرش و خانواده او اجازه نمی دادند که ضمن حفظ مقام اش، به هالیوود برگردد و در فیلمها بازی کند و همانطور که همه می دانند، زندگی اش، در آن تصادف دردناک اتوموبیل، پایان ناگواری هم داشت، فرزندانش را یتیم گذاشت و شوهرش، پرنس راینر، را داغدار کرد. این زندگی تراژیک سوژه خوبی برای فیلم است و برای همین صدای همه در آمده بود و انتقادها از فیلم بین المللی کارگردان فرانسوی، بالا گرفت.
هیات داوران جشنواره هم امسال خبرساز بود. جمع ابتکاری و جوانی را از چهره های برجسته سینما گردهم آورده اند در هیات داوران بخش مسابقه امسال، که برای ما جذابیت اش حضور بازیگر ایرانی خانم لیلا حاتمی است. ستاره ای که هم به خاطر هنرش و هم به خاطر سلوک و متانت اش مورد علاقه همه است. ولی رئیس هیات داوران با موضع فمینیستی که گرفت، نگاه ها را به سوی خود کشید. در مصاحبه مطبوعاتی هیات داوران جشنواره، رئیس هیات داوران، کارگردان نیوزیلندی جین کپیون با اعتراض اش به مردسالاری حاکم بر صنعت سینما خبر آفرین شد.
خانم کمپیون گفت این صنعت خیلی غیردمکراتیک است و زنان متوجه آن می شوند. خانم کمپیون گفت اغلب زنها به اندازه سهم خود، حضور ندارند. با معذرت از آقایان، آنها همه کیک را می خورند. گفت ازفیلمسازان مرد بیزار نیست همه شان را دوست دارد ولی زنها حس می کنند که سهم کافی در این صنعت ندارند.
جشنواره کن امسال هیات داورانی گرد هم آورده از هنرمندان برجسته کشورهای جهان که به خصوص تاکیدش بر حضور کارگردانان است. حضور یک زن خانم جین کمپیون که سال ۱۹۹۳ از همین جشنواره برای فیلم پیانو نخل طلا گرفت در مقام رئیس هیات داوران در تاریخ کن بی سابقه است. بازیگر برجسته ایرانی لیلا حاتمی، ستاره فیلم جدائی، نامزد جایزه اسکار، امسال یکی از چهار زن عضو هیات داوران است.
وجه مشخصه هیات داوران جوانی نسبی آنهاست. هنرپیشه آمریکائی، ویلیام دو فو، در کنار دو کارگردان، جیا ژانک، سناریست و کارگردان چینی، و نیکلاس ویندینگ رفن، کارگردان ۴۴ ساله دانمارکی، در کنار سوفیا کوپولا، سناریست وکارگردان آمریکائی... که برای شرکت در کنفرانس مطبوعاتی سنتی داوران در آغاز جشنواره، آمده بودند.
از جمله دیگر اعضای هیات داوران، هنرپیشه مکزیکی گیل گارسیا برنال، که نقش مازیار بهاری در فیلم گلاب را بازی می کند، یکی از فیلمهای بخش مسابقه جشنواره، و دو هنرپیشه دیگر، بازیگر کره ای، جئون دو یئون، و بازیگر فرانسوی، کارول بوکه.
خانم کمپیون گفت یک عمر عاشق سینما بوده و یک عمر فیلم دیدن او را به ناظری برای سینما تبدیل کرده و همیشه از فیلمهائی خوشش آمده که بینشی شخصی در آنها هست و از دیگاه یگانه ای به جهان نگاه می کنند، که بهترین موهبت است. او می گوید راه انداختن فیلم آسان است اما فیلم به صورت های مختلف می تواند خراب بشود یا خوب بشود و همین برای او شوق انگیز است.
اين فيلم با شرکت ستاره مکزیکی گیل گارسیابرنال، شهره آغداشلو، گلشیفته فراهانی و بیش از ۵۰۰ سیاهی لشگر، تظاهرات اعتراض به نتیجه انتخابات سال ۱۳۸۸ تهران را در اردن بازسازی کرده است. فیلم «گلاب» از روی کتاب «و سراغ من آمدند» از مازیار بهاری ساخته شده که خاطرات ۱۰۰ روز حبس او در ایران است.
گیل گارسیا برنال، نقش بهاری را بازی می کند. خانم آغداشلو، نقش مادر او را دارد و گلشیفته فراهانی هم نقش خواهرش را دارد. فیلم را تابستان گذشته در اردن فیلمبرداری کردند و همین هفته پیش هم خبر آمد که حقوق پخش آمریکای فیلم را، قبل از نخستین نمایش جهانی آن در جشنواره کن، شرکت Open Road خریده است.
هر چند ایران فیلمی در جشنواره ندارد، اما یک هیات ۱۵ نفری از مقامات جمهوری اسلامی و بنیادهای وابسته به دولت دو هفته ای را در ساحل مدیترانه در فضای جشنواره کن بسر خواهند برد. لیلا حاتمی، بازیگر برجسته ایرانی، عضوهیات داوران بخش مسابقه است و عباس کیارستمی هم ریاست هیات داوران فیلمهای کوتاه را بر عهده دارد.
آغاز جشنواره کن روز پنجشنبه برای هیچکس خوشایند نبود. روزنامه نگاران روز قبل از افتتاح جشنواره فیلم «گریس موناکو» Grace of Monaco، برنامه افتتاحیه را هو کردند. نیکول کیدمن، ستاره استرالیائی سینمای هالیوود، برای افتتاح جشنواره کن، پنجشنبه شب روی فرش قرمز بود.
حضور خانم کیدمن که در فیلم شاهزاده خانم موناکو، گریس، نقش اول را دارد، تاریخچه آشنای هنرپیشه آمریکایی گریس کلی را به نقطه شروع آن، یعنی جشنواره کن، باز می آورد. خانم گریس کلی، هنرپیشه هالیوود، بعد از شرکت در این جشنواره بود که به موناکو رفت و با شاهزاده این سلطان نشین کوچک حاشیه اروپا، راینر، آشنا شد و ازدواج کرد، و تبدیل به شاهزاده خانم موناکو شد. نقش پرنس موناکو در فیلم زندگینامه گریس کلی را بازیگر انگلیسی تیم راس بازی کرده است.
رییس جشنواره کن، تی یری فرمو، مثل هر سال، از اینکه ستاره ای مثل نیکول کیدمن را روز افتتاح به جشنواره آورده به خود می بالید، با اینکه روزنامه نگاران به سنت جشنواره کن، «گریس موناکو» را هو کردند. یک روزنامه نگار به خبرگزاری رویتر می گوید این فیلم برای شروع جشنواره کن فیلم مناسبی نبود. اینجا فیلمهای خارق العاده ای نمایش داده شده، ولی امروز اینطوری بود. روزنامه نگار دیگری در مصاحبه با رویترز، نمایش فیلم گریس موناکو را کمی نومیدکننده توصیف می کند. «فیلمی که قرار بود نقطه اوج جشنواره باشد، بازی های خارق العاده دارد ولی کمی زیادی احساساتی است.»
حتی قبل از شروع جشنواره، نقدهای ناامید کننده در روزنامه های اروپا، فیلم «گریس موناکو» را به شدت کوبیدند و جشنواره کن را به خاطر نمایش آن به عنوان فیلم افتتاحیه، نکوهش کردند. این فیلم از کارگردان فرانسوی، اولیه دان، است که در گذشته، به خاطر کارگردانی فیلم زندگینامه خواننده شهیر، ادیت پیاف، فیلم «لا وی آن رز» La Vie en Rose با بازی ماریون کوتی یار، تحسین شده بود.
مجله هالیوود ریپورتر، که در جشنواره کن روزانه بولتن بیرون می دهد، در نخستین شماره خود نوشت «مگر ممکن است از این داستان غنی و پرنقل قول و مایه دار، فیلمی اینقدر کسالت بار ساخته شود؟» دیلی تلگراف لندن نوشت «صبح چهارشنبه، در جلسه ویژه نمایش فیلم برای مطبوعات، همه بعد از اولین صحنه های فیلم، از خجالت روی صندلی ها، مچاله شده بودند.» تایمز لندن نوشت «این فیلم اصلا اوج نمی گیرد. بیچاره نیکول کیدمن، که بهترین کارش را در نقش بازیگری که به پرنسس تبدیل می شود ارائه داده، اما از کاستی های داستان و دیالوگ رنج می برد.» مجله تخصصی ورایتی با اشاره به ازدواج ناکام خود کیدمن با ستاره سینما، تام کروز، اورا برای ایفای نقش ستاره ای گرفتار یک ازدواج ناخوش، گزینه خوبی دانست اما از کیفیت فیلم اظهار تاسف کرد. گاردین نوشت این فیلم حتی از فیلم افتضاح زندگی پرنسس دایان با شرکت «نیومی واتز» که سال گذشته نمایش داده شد، هم بدتر است.
در حالیکه فیلم «گریس موناکو» حتی قبل از نمایش رسمی آن در مطبوعات دنیا کوبیده می شد، بزرگان سینمای جهان و جوانهای جویای نام، برندگان سابق وامیدهای امسال، برای شروع شصت و هفتمین جشنواره کن، روی فرش قرمزی که جلوی کاخ جشنواره پهن شده بود، در مقابل صدها خبرنگار و فیلمبردار از رسانه های دنیا، رژه رفتند.
چهره های پیشکسوت، از جمله خانم جین فاندا، در کنارستارگان جدید، از جمله «زوئی سالدانا» و «بلیک لایولی» درمیان حاضران بودند. همچنین، «آلفونسو کوارون،» کارگردان فیلم «جاذبه Gravity» برنده جایزه اسکار...
و هیات داوران جشنواره، از جمله ستاره ایرانی، خانم لیلا حاتمی، همراه با خانم جین کمپیون، فیلمساز تحسین شده نیوزیلندی، که امسال ریاست هیات داوران را برعهده دارد، روی فرش قرمز، در کنار ویلهلم دوفو، بازیگر آمریکائی ديده می شدند.
ولی نگاه ها متوجه ستاره فيلم شاهزاده خانم گريس موناکو، نیکول کیدمن، بود که فیلم جدیدش برنامه مراسم افتتاحیه جشنواره کن، اینجا در کنار کارگردان فیلم اولیویه داهان و سایر دست اندرکاران، از جمله تیم راس که کارش در نقش شاهزاده موناکو، ستایش ها را برانگیخت. حتی از ماه ها قبل از شروع جشنواره، به خاطر اختلاف تهیه کننده فرانسوی و پخش کننده آمریکائی هاروی واینستاین، جنجالی شده بود. از سوی دیگر، فرزندان پرنسس گریس در موناکوهم از تصویری که این فیلم از زندگی مادر و پدرشان نشان داده، شاکی بودند.
خانم کیدمن گفت در زندگی او، اوج ها همیشه با حضیض همراه بوده، وقتی در زندگی حرفه ای در اوج بود، در زندگی شخصی در حضیض قرار داشت و همیشه این ها با هم برخورد داشته اند و او را ناراحت کرده اند. او می گوید امیدش این است که روزی اوج حرفه ای، اوج زندگی شخصی و اوج زندگی عاطفی را با هم داشته باشد، ولی نمی داند که چنین چیزی امکان پذیر هست یانه.
نقدهای منفی، خانم کیدمن را در جریان مصاحبه مطبوعاتی فیلم «گریس موناکو» در موضع ناجوری قرار داد. او که کنار دست کارگردان «اولیویه دان» نشسته بود، در مقام دفاع از فیلم بر آمد. خانم کیدمن گفت بسیار غمگین است. تصور نمی کند که فیلم موضع کینه توزانه ای نسبت به پرنسس گریس یا پرنس راینر شوهر او گرفته باشد. او گفت «آشکارا داستان سازی شده. این را قبلا هم گفته ایم. این فیلم، یک زندگینامه نیست، عصاره ای از حقیقت در آن است ولی خیلی چیزها به خاطر نمایشی شدن، تغییر داده شده.»
از جمله معترضان به این فیلم، هاروی واینستاین، رئیس شرکت پخش واینستاین آمریکاست که برخلاف همیشه، امسال به بهانه شرکت در یک برنامه خیریه در اسرائیل، حتی در مراسم افتتاح کن حضور نداشت، ولی روزنامه ورایتی گزارش داد که شرکت واینستاین بعد از اینکه بیشتر توصیه هایش برای تغییبر صحنه های فیلم نادیده گرفته شد، سرمایه خود در این فیلم را از ۵ میلیون دلار به دوونیم میلیون دلار کاهش داد. واینستاین دوبار پخش فیلم در آمریکا را عقب انداخت و می خواست روایت متفاوتی از فیلم را در آمریکا پخش کند.
اولیویه دان، کارگردان فیلم گفت فیلم او فقط یک روایت خواهد داشت و «هاروی واینستاین» هم همین روایت را نمایش خواهد داد. او گفت، «اگر قرار است تغییری داده شود، با هم تغییر خواهیم داد. دیگر بحثی وجود ندارد و همه چیزحل شده و ما با هم کار خواهیم کرد.»
فیلم گریس موناکو قرار است اواخر تابستان، در ماه سپتامبر، در آمریکا اکران شود.
خانم کیدمن آشکارا بدشانسی آورده، چون از چند نظر منتقدها حضور او در نقش گریس کلی را در این فیلم مناسب می دانند. هم قیافه اش به نقش می خورد، هم خودش یک ستاره بزرگ سینماست و هم همانطور که مجله ورایتی اشاره کرده بود، تجربه دارد.
گریس کلی Grace Kelly که عاشق شاهزاده موناکو شده بود، به تدریج حوصله اش در کاخ سلطنتی سر رفت و خیلی ناراحت بود که شوهرش و خانواده او اجازه نمی دادند که ضمن حفظ مقام اش، به هالیوود برگردد و در فیلمها بازی کند و همانطور که همه می دانند، زندگی اش، در آن تصادف دردناک اتوموبیل، پایان ناگواری هم داشت، فرزندانش را یتیم گذاشت و شوهرش، پرنس راینر، را داغدار کرد. این زندگی تراژیک سوژه خوبی برای فیلم است و برای همین صدای همه در آمده بود و انتقادها از فیلم بین المللی کارگردان فرانسوی، بالا گرفت.
هیات داوران جشنواره هم امسال خبرساز بود. جمع ابتکاری و جوانی را از چهره های برجسته سینما گردهم آورده اند در هیات داوران بخش مسابقه امسال، که برای ما جذابیت اش حضور بازیگر ایرانی خانم لیلا حاتمی است. ستاره ای که هم به خاطر هنرش و هم به خاطر سلوک و متانت اش مورد علاقه همه است. ولی رئیس هیات داوران با موضع فمینیستی که گرفت، نگاه ها را به سوی خود کشید. در مصاحبه مطبوعاتی هیات داوران جشنواره، رئیس هیات داوران، کارگردان نیوزیلندی جین کپیون با اعتراض اش به مردسالاری حاکم بر صنعت سینما خبر آفرین شد.
خانم کمپیون گفت این صنعت خیلی غیردمکراتیک است و زنان متوجه آن می شوند. خانم کمپیون گفت اغلب زنها به اندازه سهم خود، حضور ندارند. با معذرت از آقایان، آنها همه کیک را می خورند. گفت ازفیلمسازان مرد بیزار نیست همه شان را دوست دارد ولی زنها حس می کنند که سهم کافی در این صنعت ندارند.
جشنواره کن امسال هیات داورانی گرد هم آورده از هنرمندان برجسته کشورهای جهان که به خصوص تاکیدش بر حضور کارگردانان است. حضور یک زن خانم جین کمپیون که سال ۱۹۹۳ از همین جشنواره برای فیلم پیانو نخل طلا گرفت در مقام رئیس هیات داوران در تاریخ کن بی سابقه است. بازیگر برجسته ایرانی لیلا حاتمی، ستاره فیلم جدائی، نامزد جایزه اسکار، امسال یکی از چهار زن عضو هیات داوران است.
وجه مشخصه هیات داوران جوانی نسبی آنهاست. هنرپیشه آمریکائی، ویلیام دو فو، در کنار دو کارگردان، جیا ژانک، سناریست و کارگردان چینی، و نیکلاس ویندینگ رفن، کارگردان ۴۴ ساله دانمارکی، در کنار سوفیا کوپولا، سناریست وکارگردان آمریکائی... که برای شرکت در کنفرانس مطبوعاتی سنتی داوران در آغاز جشنواره، آمده بودند.
از جمله دیگر اعضای هیات داوران، هنرپیشه مکزیکی گیل گارسیا برنال، که نقش مازیار بهاری در فیلم گلاب را بازی می کند، یکی از فیلمهای بخش مسابقه جشنواره، و دو هنرپیشه دیگر، بازیگر کره ای، جئون دو یئون، و بازیگر فرانسوی، کارول بوکه.
خانم کمپیون گفت یک عمر عاشق سینما بوده و یک عمر فیلم دیدن او را به ناظری برای سینما تبدیل کرده و همیشه از فیلمهائی خوشش آمده که بینشی شخصی در آنها هست و از دیگاه یگانه ای به جهان نگاه می کنند، که بهترین موهبت است. او می گوید راه انداختن فیلم آسان است اما فیلم به صورت های مختلف می تواند خراب بشود یا خوب بشود و همین برای او شوق انگیز است.