روزنامه گاردین می نویسد علی رغم تلاش های فراوان آگاتا کریستی و قوطی کرم صورت او، بسیاری از اشیاء عاجی که موزه بریتانیا از شهر نیمرود بدست آورده، همچنان رد سوختگی از آتشی را بر خود دارند که یکی از عالی ترین کاخ های جهان باستان را، ۲۶۰۰ سال پیش ویران ساخت.
فراخوان جمع آوری پول در شش ماه توانست با حمایت مالی دوستداران موزه ۷۲۵ هزار پوند و کمک صندوق یادبود میراث ملی و صندوق هنر در بریتانیا، يک میلیون و ۲۰۰ هزار پوند برای خریداری اشیاء عاجی بدست آورد. این اشیاء در دهه ۴۰ میلادی توسط «مکس ملوون» باستان شناس و همسر دوم آگاتا کریستی، نویسنده داستان های پلیسی و جنایی، کشف شد.
به گزارش روزنامه بریتانیایی گاردین این اشیاء از سال ۱۹۶۳ تاکنون، ابتدا در موسسه باستان شناسی و سپس برای ۲۵ سال در موزه بریتانیا نگهداری شدند و اکنون برای اولین بار در معرض تماشای عموم قرار می گیرند.
نیل مک گرگور، مدیر موزه بریتانیا می گوید: «این اشیا نه تنها بسیار زیبا هستند بلکه حاوی داستان هایی هستند که درباره فرهنگ زمان ساخته شدنشان، داستان های زیادی را بازگو می کنند». برخی از اشیاء نفیس و گرانبهای این مجموعه هفته آینده به نمایش در می آیند.
آگاتا کریستی، نویسنده معروف داستان های هیجان انگیز جنایی و پلیسی، از نزدیک در جریان عملیات حفاری این اشیاء بود. خانم کریستی بر خلاف ازدواج فاجعه بار اولش، در ازدواج دوم زندگی خوشی را تجربه کرد. او ازدواج با یک مرد باستان شناس را به شدت توصیه کرده و به شوخی دراین باره گفته است: «در نظر چنین مردی هرچه زن سنش بیشتر شود، جذاب تر می شود».
آگاتا کریستی، که داستان های جنایی اش از جمله کتاب های پرفروش ترجمه شده به فارسی در ایران به شمار می رود، زمان های درازی را طی عملیات هشت ساله حفاری همسرش در منطقه باستانی وسیع واقع در شمال عراق، حضور داشت. مکس ملوون، برای همسرش آگاتا مکانی را برای نوشتن تهیه کرده بود که آگاتا در همانجا بخش هایی از دو کتاب خود را نوشت. او در عین حال در عملیات حفاری و اکتشاف نیز شرکت داشت از جمله در پاکسازی اشیاء عاجی زیبایی با استفاده از یک قوطی کرم گران قیمت صورت. مرمت گران موزه با این که روش خانم کریستی را پیشنهاد نمی کنند اما به نظر می رسد که این کار او صدمه ای به مجمسه های کوچک ابولهول، شیر، گل و صور فلکی آشوری نزده است.
اشیاء عاجی کشف شده که برخی به اندازه یک دکمه هستند، از اکتشافات عمده قرن از یکی از شهرهای افسانه ای جهان باستان به شمار می روند.
شلمانسر سوم، پادشاه آشور با ساختن قصری با ۲۰۰ اتاق و دیواری هشت کیلومتری به دور آن در قرن هشتم پیش از میلاد مسیح در شهر نیمرود به ارزش معابد، قصرها و زیگورات عظیم ساخت پدرش در این شهر باستانی افزود. نیمرود به دست مادها و ایرانی ها غارت شد. شلمانسر و اجدادش همیشه دشمنان فراوانی داشتند. متون به جا مانده از خود آسوری های باستان تنها استفاده از چوب، طلا و نقره در قصرها را شرح نداده است بلکه در عین حال ثبت کرده است که آسوری ها چطور زبان اسیران خود را می بریدند و از خون آنان رود می ساختند.
نیمرود، ابتدا توسط باستان شناسی به نام هنری لایارد در قرن ۱۹ میلادی حفاری شد و گاوهای سنگی بالدار عظیم و شیرهایی که او به موزه بریتانیا آورد، تحسین بین المللی را به همراه داشت. بزگترین گنجینه تمدن آسور و نیمرود در بلومزبری انگلیس است.
هنگامی که ملوون حفاری خود را انجام داد، هزاران شیء از اعماق زمین بیرون آورده شد و میان باستان شناسان و موزه بغداد تقمسیم شد. عاج های مکشوفه بیشتر در نیمرود، از هر منطقه باستانی آشوری بیشتر است.
موزه بریتانیا امیدوار است دست آخر مجسمه های عاجی را به عراق بازگرداند. بر بدنه برخی از این مجسمه های ۳۰۰۰ ساله، متونی به زبان باستانی آرامی نقش بسته است.