قدمت تمدنهای باستانی مایا آزتک و اینکا در آمریکای جنوبی و مرکزی به زمانی پیش از مهاجرت غربی ها به این منطقه در قرون ۱۵ و ۱۶ میلادی می رسد. اما به سمت شمال که می رویم در محلی که اکنون ایالات متحده آمریکا در آن قرار گرفته نیز زیست گاههای بزرگی برای بومیان وجود داشت. بزرگترین این زیستگاهها کاهوکیا نام داشت. جمعیت کاهکیا در قرن ۱۲ میلادی حدود ۲۰۰۰۰ نفر گزارش شده است.
اولین شهر آمریکا در فاصله کوتاهی از شرق سنت لوئیس در ايالت ایلینويز واقع شده بود. اکنون پس از گذشت قرنها تنها تپه های سنگی از کاهوکیا باقی مانده است. بیل ایزمنگر، باستانشناس، می گوید که این سنگها از زیارتگاهها و خانه ها ئی باقیمانده که با هدف خاصی برای بالا بردن جایگاه رهبران و افراد مهم و باورهای مذهبی نسبت به سایرین، شاید تا حدی برای جدا کردن افراد مقدس از افراد عادی، توسط بومیان می سی سی پی ساخته شده بود.
ارتفاع کوه مانک حدود ۳۰ متر است. به باور کشیش های می سی سی پی ارتفاع آنها را به خدا نزدیکتر می کرد. اکنون دوندگان از این محل برای مقاصد دیگری استفاده می کنند.
ایزمنگر می گوید مردم اینجا نقشهای سنتی خاص خود را داشتند. احتمالا مردها به شکار می رفتند و زنها به بزرگ کردن فرزندانشان مشغول بودند. اما بیل زدن کار همه ی آنها بود.
ساختن تپه ها بخشی از کار آنها بود. ما فکر نمی کنیم که برده ها به این کار مشغول بودند.
اطلاعات ما درمورد این افراد وسیع است اما مانند هر فرهنگ بومی هیچکس از سرنوشت آنها اگاه نیست.
ما نمی دانیم که آنها کجا رفتند. شاید به مرور زمان پراکنده شدند. در اواسط سده چهاردهم این منطقه متروکه شده بود.
شهروندان می سی سی پی صدها سال در اینجا زندگی کردند. پس از آنها ایزمنگر احتمالا طولانی ترین مدت سکونت را در این منطقه داشته است.
وی می گويد، «من در یک کنفرانس باستان شناسی با فردی که در زمان کارم در کاهوکیا رئیسم بود صحبت کردم. او گفت مایل هستی در کاهوکیا کار کنی؟ و من با خوشحالی قبول کردم. حدود ۴۰ ساله که در کاهوکیا هستم و به کار در منطقه ای دیگه فکر نمی کنم. اگه به کاری که دوست داری علاقه مندی چرا عوضش کنی؟»
بنا به معیارهای غربی کاهوکیا دارای فرهنگی باستانی و قدمت تاریخی زیادی است.
شاید اهالی می سی سی پی قرنها پیش کاهوکیا را ترک کردند اما به خاطر ایزمنگر و افرادی مانند او یاد و خاطره ی آنها زنده می ماند.
