ابراهیم عربزاده، مدیرکل دفتر امنیتی انتظامی استانداری بوشهر، روز چهارشنبه اعلام کرد که نیروهای سازمان اطلاعات سپاه پاسداران یکی دیگر از رهبران اعتصاب کارگران پروژهای در منطقه نفتی پارس جنوبی بازداشت کردهاند.
او به خبرگزاری تسنیم، نزدیک به سپاه پاسداران، گفت که «با رصد اطلاعاتی سربازان گمنام زمان در سازمان اطلاعات سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، دومین لیدر اعتصابات در مناطق نفتی پارس جنوبی دستگیر شد.»
به نوشته تسنیم، پیش از این «لیدر اصلی اعتصابات حوزه انرژی» که از سال ۹۹ هدایتکننده اعتراضات بود، دستگیر شده بود.
مدیرکل دفتر امنیتی انتظامی استانداری بوشهر گفت: «این دو لیدر دستگیرشده در اعتصابات اخیر کارگران پارس جنوبی نقش داشتهاند و از طریق فضای حقیقی و مجازی فعالیت میکردند و غیربومی هستند.»
ابراهیم عربزاده بدون اشاره به هویت این دو تن، زمان و مکان بازداشت آنها را اعلام نکرد.
پیش از این هم اکبر پورات، معاون سیاسی، امنیتی، و اجتماعی استاندار بوشهر، روز ۲۴ اردیبهشت با اعلام خبر شناسایی و بازداشت ۸ تن از «لیدرهای اصلی داخلی» اعتصاب گفته بود: بازداشتشدگان از طریق «فضای مجازی و حقیقی برای تداوم اعتصاب کارگری»، آن را «مدیریت» میکردند.
این مقام امنیتی، اعتصابات کارگری در منطقه پارسجنوبی را اقدامی «سازمان یافته» دانسته بود که به «دشمن و شبکههای خارج از کشور» مرتبط بوده است.
او عنوان کرده بود که اعتصاب کارگری در منطقه پارسجنوبی «شکسته شده و کارگران و کارکنان شرکتهای مختلف به محل کار خود بازگشتهاند.»
با این حال، وی توضیحی در مورد هویت بازداشتشدگان، زمان و مکان بازداشتها و نیز وضعیت اعتصاب در استانهای دیگر ایران نداده بود.
پس از آن، شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت روز ۲۵ اردیبهشت در بیانیهای، بدون تایید یا تکذیب صریح بازداشتها، پایان اعتصاب کارگران در منطقه پارس جنوبی را تکذیب کرد و گفت که اعتصاب همچنان ادامه دارد.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت سخنان معاون استاندار بوشهر را «کذب، جنگ تبلیغاتی، تلاش برای تفرقهافکنی در صفوف اعتصاب از طریق پخش اخبار کاذب، و منحرف کردن توجه جامعه از اعتصاب» نامید.
در سالیان اخیر، دستگاههای امنیتی و قضایی جمهوری اسلامی بارها با اعتصاب و اعتراضهای کارگران در مناطق مختلف ایران برخورد کردهاند. در همین ارتباط نیز شماری از فعالان کارگری مانند رضا شهابی، داود رضوی و حسن سعیدی همچنان در زندان هستند. علاوه بر این، در برخی موارد نمایندگان کارگران معترض نیز از محل کار اخراج شدهاند.
با این همه، این گونه برخوردها مانع از گسترش اعتراضهای کارگری در ایران نشده است.
اعتصاب کارگران پروژهای روز اول اردیبهشت ماه در صنایع نفت، گاز، پتروشیمی شروع شد و در مدت چند روز به صنایع فولاد، مس، و معادن گسترش یافت و شامل چندین استان ایران، از جمله بوشهر، خوزستان، ایلام، هرمزگان، و یزد شد.
در جریان این اعتصاب، بر اساس ویدئوهای منتشر شده از سوی کمپین مرکزی نفت و گاز و شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، کارگران اعتصابی محلهای کار خود را ترک کردند و راهی خانه و کاشانه خود شدند.
آنها خواستار تحقق مطالبات صنفی خود از جمله افزایش ۷۹ درصدی دستمزد، ۲۰ روز کار - ۱۰ روز استراحت، تامین امنیت محیط کار، بهبود استاندارد خوابگاهها، کیفیت غذا و وضع درمان شدند.
به نوشته شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت، کارگران اعتصابی همچنین به «امنیتی بودن محیط کار» اعتراض دارند و خواستار آزادی برگزاری تجمع و حذف شرکتهای پیمانکاری هستند.
در این بیانیه با اشاره به ادامه اعتصاب کارگران پروژهای آمده است: هیچکدام از خواستهای ما پاسخ نگرفته زیرا سراسری است و باید سراسری پاسخ بگیرد.
پیش از این نیز مقامهای دولتی در استان بوشهر در واکنش به اعتصاب کارگران پروژهای از اقدام برای اخراج ۴ هزار تن از کارگران اعتصابی و جایگزین کردن آنها خبر داده بودند. این در شرایطی بود که بسیاری از کارگران اعتصابی، پیش از این، محل کار خود را ترک کرده بودند.
شورای سازماندهی اعتراضات کارگران پیمانی نفت سپس روز اول خرداد از اعتصاب دوباره در شرکت جهان پارس پتروشیمی صدف در اعتراض به «خلف وعده کارفرما» خبر داد.
بر اساس این گزارش، کارگران پیمانکاری شرکت که در نیمه اردیبهشت اعتصاب کرده بودند، با «وعده دروغ افزایش حقوق ۵۰ درصدی سرکار بازگشتند» اما پس از آن که کار را از سر گرفتند، مشاهده کردند که دستمزدشان تنها یک میلیون تومان افزایش یافته است. در نتیجه، کارگران اعتصاب کردند.