«آملیا ارهارت» خلبان پیشگام آمریکایی ۸۰ سال پیش در یکی از اسرارآمیزترین حوادث تاریخ هوایی ناپدید شد. امروز می‌گویند اگر نوآوری جی پی اس در آن زمان وجود داشت، شاید او هرگز ناپدید نمی‌شد.
«آملیا ارهارت» نامی سرشناس در حوزه هوایی آمریکاست. او هشتاد سال پیش در یک پرواز تک نفری موفق شد که عرض اقیانوس اطلس را طی کند. همان موقع او صلیب ممتاز پرواز آمریکا را دریافت کرد.
او در تلاش دوم خود در پرواز از فراز اقیانوس آرام موفق نشد و به همراه کمک خلبانش «فرد نونن» در این پرواز در سال ۱۹۳۷ ناپدید شدند. امروز کارشناسان معتقدند که اگر ارهارت در سال ۲۰۱۹ پرواز کرده بود ناپدید نمی‌شد.
وقتی «آملیا ارهارت» در سال ۱۹۳۷ تصمیم گرفت که دور دنیا پرواز کند، بشر تنها ۳۵ سال بود با هواپیما پرواز می‌کرد.
وقتی او سعی کرد از یک سو به سوی دیگر اقیانوس آرام پرواز کند، هم خودش و همه بقیه جهان می دانستند که کار پر خطری است. خانم «ارهارت» موفق به این کار نشد، و در ژانویه ۱۹۳۹ مرده اعلام شد.
۸۰ سال بعد از ناپدید شدن «آملیا ارهارت» و کمک خلبانش «فرد نونن»، هواپیماهای زیاد دیگری در سراسر جهان گم شده و هیچوقت پیدا نشدند، از جمله ناپدید شدن پرواز شماره ۳۷۰ خط هوایی مالزی در سال ۲۰۱۴ بر فراز اقیانوس هند.
به گزارش خبرگزاری «سی ان ان»، اکنون فن آوری هایی که روز به روز پیشرفته تر می شوند، در مسیرسنجی هواپیماها حتی به دور از خشکی و در مسافت وسیعی پوشیده از آب بهتر شده اند.
در قرن بیستم، راه اصلی مسیرسنجی خلبان ها، اتصال نقطه ها بر روی نقشه بود. آنها با استفاده از دستگاه های ناوبر نقطه به نقطه تا مقصد خود هدایت می شدند.
فن آوری های گوناگون این پروسه را راحت تر کردند ولی در واقع همان کار را انجام می دادند. این سیستم ردیابی هنوز مورد استفاده قرار می گیرد ولی با جایگزین شدن سیستم های جدید با فن آوری های پیشرفته، مصرف آن کمتر و کمتر شده است.
سیستم «جی پی اس» دقیق تر است و به خلبانان اجازه می دهد که در هر شرایط آب و هوایی، بدون استفاده از دستگاه های ناوبر زمینی گران قیمت، راحت به زمین بنشینند.
«جی پی اس»، «ای دی اس – بی» (سیستم رهگیری هواپیماها با استفاده از ماهواره های ناوبری)، و سیستم های دیگر ناوبری و مسیریابی، شاید می توانست به نجات دادن، حد اقل پیدا کردن «املیا ارهارت» و کمک خلبانش «فرد نون» کمک کند - یا جلوی گم شدن آنها را می گرفت، یا به امدارسانان کمک می کرد تا آنها پیدا کنند.
«آملیا ارهارت» در ۲۴ ژوئیه ۱۸۹۷ در شهر «اچسن» ایالت کانزاس متولد شد و در ۲ ژوئیه ۱۹۳۷ (در ۴۰ سالگی) با کمک خلبانش در نزدیکی جزیره هاولند در اقیانوس آرام ناپدید شد.
بعد از دو سال جستجو و پیدا نکردن او و هواپیمایش، او را در ۵ ژانویه ۱۹۳۹ مرده (مفقودالاثر) خواندند.
سالها بحث ها و گمان‌پردازی های زیادی پیرامون ناپدید شدن ایرهارت و کمک خلبانش بوده است و برای خیلی ها داستانی اسرار آمیز شده است.
بعضی حتی اعتقاد داشتند که او نمرده و زنده است و برخی ادعا کردند که باقیمانده اسکلتش را در جزیره ای پیدا کرده اند.
یکی از این موارد در سال ۲۰۱۷ مستندی بود که از «هیستوری چنل» کانال تاریخ آمریکا پخش شد. در این مستند با عنوان «آملیا ارهارت: شواهد گم شده»، عکسی نشان داده شد که پیشنهاد می کرد «ایرهارت» در ژاپن مرده است.
بنا به یک عکس که از آرشیو ملی پیدا شده، پژوهشگران پیشنهاد کردند که «ایرهارت» احتمالاً سقوط کرده و در ژاپن اسیر شده بود. عکس ظاهراً افرادی شبیه ایرهارت و نونن را در بندر «جالوئیت» در جزیره مارشال زنده نشان می دهد.
