همایش سه روزه «عالمان دین و بزرگان قومی» که از سوی گروه طالبان در کابل برگزار شد، روز شنبه یازدهم تیرماه با صدور قطعنامهٔ ۱۱ ماده‌ای خاتمه یافت؛ در این همایش حتی یک زن حضور نداشت.
قطعنامه پایانی بیشتر در محور حمایت از نظام طالبان است، به طوری که بانیان قطعنامه در کنار حمایت از طالبان و بیعت با هیبت الله آخوندزاده، رهبر طالبان، از جامعهٔ بین‌المللی خواستند تا این گروه را به رسمیت بشناسد.
شرکت‌کنندگان در این همایش که به گفتۀ خودشان بیش از ۴۵۰۰ نفر بودند در قطعنامه ادعا کردند که حکومت طالبان بدون دخالت خارجی ایجاد شده است و عدم دخالت خارجی، دلیل مشروعیت داخلی این حکومت است.
به باور «عالمان دینی و بزرگان قومی»، حکومت طالبان جزایر قدرت را از بین برده، فساد را در حکومتداری ریشه کن کرده، تهدیدهای موجود علیه افغانستان در منطقه را خنثی کرده است و از همین رو باید به رسمیت شناخته شود.
این قطعنامه خواستار آزادسازی دارایی‌های مسدود شده افغانستان از سوی ایالات متحده آمریکا نیز شده است.
اما قطعنامهٔ طالبان مشخص نکرده است که زنان در بخش‌های مختلف چه زمانی قادر به ایفای وظیفه خواهند شد و دختران بالاتر از کلاس ششم، چه زمانی اجازه خواهند یافت دوباره به مدرسه بروند.
