گزارش سیاسی: بحث پیرامون نقش نژاد درمخالف با باراک اوباما  

جیم مالونه، خبرنگار صدای آمریکا، واشنگتن

اظهار نظرهای جیمی کارتر، رییس جمهوری پیشین ایالات متحده، مبنی بر این که بیشتر انتقادهای مطرح شده نسبت به طرح اصلاح بیمه خدمات درمانی و سیاست های پرزیدنت باراک اوباما، در دیدگاه های نژادپرستانه ریشه دارند جنجال های سیاسی بسیاری پدید آورده است.

جیمی کارتر با جنجال های سیاسی آشناست و اظهار نظرهای وی، بحث های ملی پیرامون مخالفت های موجود با پرزیدنت اوباما را مطرح کرده است.

آقای کارتر در گفتگو با تلویزیون ان بی سی گفت: «به نظر من، بخش وسیعی از خصومت هایی که ما درقبال پرزیدنت باراک اوباما شاهد هستیم، بر بنیان این واقعیت استواراست که وی یک سیاه پوست و یک آمریکایی آفریقایی تبار است. مساله این است که نژادپرستی (در آمریکا) هنوز وجود دارد و بر اساس افکار گروه بزرگی از سفیدپوستان، نه فقط دربخش های جنوبی، بلکه درسراسر کشور شکل گرفته و آن این است که آمریکایی های آفریقایی تبار شایستگی رهبری این کشور عظیم را ندارند. شرایط بسیار ناپسند و مشمئزکننده ای است که نه تنها نگرانی عمیق مرا برانگیخته، بلکه درد و اندوه مرا فراهم آورده است.»

شکایت های مشابهی از سوی اعضای آمریکایی آفریقایی تبار کنگره و نیز رهبران جنبش حقوق مدنی نیز مطرح شده اند.

در گردهمایی اعتراضی اخیر محافظه کاران در واشنگتن، معترضان پلاکاردهای حامل پیام های نژادپرستانه حمل می کردند. اما جمهوری خواهان و محافظه کاران ایده ارتباط مخالفت خود با طرح بیمه خدمات درمانی و دیگرسیاست های او با نژادپرستی را انکار کرده اند.

مایکل استیل، رییس حزب جمهوری خواه، که همچون رییس جمهوری یک آمریکایی آفریقایی تبار است، اظهارات پرزیدنت کارتر را تقبیح کرد و گفت به نظر من چنین مساله ای (نژادپرستی) هیچگاه موضوع مورد بحث نبوده و پرزیدنت کارتر نباید چنین ایده ای را مطرح می کرد.»

کاخ سفید تا کنون از تایید اظهارات آقای کارتر مبنی براینکه مخالفت با پرزیدنت در نژادپرستی ریشه دارد، خودداری کرده است.

رابرت گیبز، سخنگوی دفتر رییس جمهوری، گفت: «پرزیدنت بر این باور است که انتقادهایی که متوجه اومی شوند به دلیل رنگ پوست او نیست. به نظر من پرزیدنت با چنین ایده ای موافق نیست و این مسایل فقط درگفتگوها مطرح شده اند.»

نگرانی پیرامون نژادپرستی با مخالفت های فزاینده با طرح اصلاح بیمه خدمات درمانی رییس جمهوری و افت محبوبیت او نزد افکار عمومی طی هفته های اخیر همزمان شده است.

انتقاد از آقای اوباما هدف اصلی گردهمایی اعتراضی اخیر محافظه کاران در واشنگتن بود که معترضان نسبت به گسترش حوزه اختیارات دولت دراقتصاد و در زندگی خصوصی شهروندان ابراز نارضایتی شدید کردند.

ویلیام گرین، فعال محافظه کارکه جزء سخنرانان این گردهمایی اعتراضی بود گفت شعار امروز من قانون اساسی ست.

با وجود این که نژاد یکی از عوامل مطرح شده در مباحث ملی ست، اما کارشناسان براین باورند به نظرمی رسد مخالفت فزاینده محافظه کاران با پرزیدنت اوباما گستره وسیعی از مسایل مختلف را در برمی گیرد.

نگرانی ها پیرامون صرف هزینه های هنگفت توسط دولت، گسترش حوزه اختیارات دولت درزندگی خصوصی مردم و هراس ها درمورد طرح اصلاح بیمه خدمات درمانی پرزیدنت ازجمله این مسایل است.

فرانک لونتز، مشاور سیاسی جمهوری خواه به تلویزیون ان بی سی گفت: «آتش خشم موجود فقط متوجه باراک اوباما نیست و متوجه اعضای کنگره و سنا نیز هست. این عصبانیت نسبت به رسانه ها، اتحادیه ها و نهادهایی که برای جلب رضایت مردم با شکست مواجه شده اند نیز ابراز شده است.»

نورمن اورنستاین، تحلیل گر سیاسی موسسه اینترپرایز آمریکا، در واشنگتن می گوید: «مجموعه ای از نگرانی ها وجود دارند که نارضایتی مردم را فراهم آورده است. نوعی بدبینی نسبت به توانایی و عملکرد دولت وجود دارد و در جمع اقلیت اندکی نوعی نفرت عمیق نسبت به اوباما وجود دارد و که به کرات دررسانه های جدید مطرح شده اند.»

رسانه های جدیدی که اورنستاین به آن ها اشاره می کند شبکه های خبری کابلی، اینترنت و برنامه های رادیویی هستند.

یک برنامه رادیویی محافظه کار اخیراً پرزیدنت اوباما را با مائو تسه تانگ، رییس حزب کمونیست چین، مقایسه کرده است.

به نظر می رسد جمهوری خواهان درصدند تا از خشم و درماندگی پدید آمده بین گروه های محافظه کار سطح جامعه به نفع خود بهره ببرند.

مایک پنس، نماینده ایالت ایندیانا درکنگره، در گردهمایی اعتراضی اخیر در واشنگتن گفت: «من عمیقاً باور دارم که اگر ما از نماد آزادی دفاع کنیم، حسن نیت مردم این کشور عظیم را به سوی خود جلب خواهیم کرد و بار دیگر درسال ۲۰۱۰ اکثریت کنگره را به دست می آوریم و در سال ۲۰۱۲ کشوررا باز پس خواهیم گرفت.»

برخی از فعالان محافظه کار امیدوارند تا تلاش ها برای اصلاح طرح بیمه خدمات درمانی پرزیدنت بیل کلینتون در اوایل دهه ۹۰ میلادی تکرار شوند. جمهوری خواهان با طرح کلینتون مخالفت کردند و از آن به عنوان ابزاری برای کسب اکثریت کرسی های کنگره در سال ۱۹۹۴ بهره جستند.