مصطفی تاجزاده، زندانی سیاسی که در زندان اوین است، در یادداشتی با عنوان «پس از ۱۲ روز» از وضعیت کنونی جمهوری اسلامی انتقاد کرد و نوشت: «شکست همه‌جانبه نظام ولایت فقیه، ایران را آبستن تحولاتی گسترده، ژرف و اجتناب‌ناپذیر کرده است.»
او نوشت، همراهی نکردن علی خامنه‌ای با این تحولات «مردم را از تحقق آن‌ها منصرف نخواهد کرد» اما تقابل رهبر جمهوری اسلامی با خواسته‌های ملت می‌تواند «پیامدهای پیش‌بینی‌ناپذیر و به‌شدت مخاطره‌آمیز» داشته باشد، تا جایی که «ممکن است راهی برای جبران خسارت‌های این لجاجت باقی نگذارد.»
تاجزاده در بخش دیگری از یادداشت خود نوشت: «خامنه‌ای دیگر نه قدرت تحمیل حجاب به زنان را دارد، نه ظرفیت تحمل آزادی حجاب آنان را. او نه می‌تواند پروژه نظامی‌سازی حکومت و پادگانی‌کردن جامعه را ادامه دهد، نه مدیریت میهن را به غیرنظامیان وا می‌گذارد.»
او همچنین افزود: «خامنه‌ای نه شجاعت سرکشیدن جام زهر را دارد، نه شهامت استعفا دادن را.»
مصطفی تاجزاده، از مقامات ارشد وزارت کشور در دولت محمد خاتمی، طی سال‌های گذشته بارها به دلیل انتقاد علنی از رهبر جمهوری اسلامی و ساختار حاکم بازداشت و به زندان محکوم شده است. او چند هفته پیش برای شرکت در مراسم تشییع یکی از بستگانش به مرخصی کوتاه‌مدت آمد اما پس از آن دوباره به زندان اوین بازگشت.
در سه سال اخیر شمار قابل‌توجهی از چهره‌های اصلاح‌طلب که پیش‌تر خواستار اصلاح ساختار جمهوری اسلامی بودند، اکنون صراحتاً از تغییر رژیم سخن می‌گویند. از جمله ابوالفضل قدیانی از زندانیان سیاسی، که علی خامنه‌ای را «مفسد فی‌الارض» خوانده و تأکید کرده است «حکومت او رفتنی است.»
وزارت امور خارجه ایالات متحده آمریکا در بیانیه‌ای که در صفحه فارسی خود منتشر کرده است، بازداشت دوباره مصطفی تاجزاده، فعال و منتقد سرشناس سیاسی جمهوری اسلامی را محکوم کرد.
در این بیانیه آمده است که تاجزاده، چند روز پیش و پس از یورش نیروهای امنیتی به منزل دخترش، بار دیگر بازداشت و به زندان اوین منتقل شده است. مأموران با این اقدام مانع از حضور او در مراسم هفتم برادرش شدند.
وزارت خارجه آمریکا در ادامه با اشاره به انتشار عکسی از تاجزاده و نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل، در دیداری که در همین ایام کوتاه مرخصی داشتند، آن را جلوه‌ای از شجاعت و مقاومت مخالفان سیاسی جمهوری اسلامی دانسته است.
در پایان بیانیه تأکید شده است که بازداشت دوباره تاجزاده، بی‌اعتنایی آشکار جمهوری اسلامی به اصول و شرافت انسانی و عدالت را نشان می‌دهد و بیانگر آن است که برای حکومت ایران، سرکوب مخالفان بر رسیدگی به بحران‌های عمیق‌تر کشور اولویت دارد.
