پدرام مدنی، زندانی سیاسی که از سوی جمهوری اسلامی متهم به «جاسوسی برای اسرائیل» شده بود، روز هفتم خرداد اعدام شد.
خبر اجرای حکم بامداد چهارشنبه، از سوی رسانه رسمی قوه قضاییه اعلام شد.
اتهاماتِ ادعاشده علیه او شامل انتقال اطلاعات طبقه‌بندی‌شده به یک افسر اطلاعاتی خارجی و همچنین تحصیل مال نامشروع بود.
مقام‌های قضایی ادعا کرده‌اند که اطلاعات مورد نظر مربوط به زیرساخت‌ها و اماکن حساس ایران بوده است؛ هرچند انتقادها و نقاط ابهام بسیاری در این پرونده وجود دارد.
پدرام مدنی سال ۱۳۹۹ بازداشت شده بود و پرونده او از همان ابتدا با اعتراض نهادهای حقوق بشری و خانواده‌اش همراه بود.
مادر این زندانی، در پیامی ویدئویی، از روند غیرشفاف دادرسی انتقاد کرده و گفته بود که فرزندش تنها به وکیل تسخیری دسترسی داشته و روند رسیدگی به پرونده او با «ابهامات و ایرادات اساسی» همراه بوده است.
حکم اعدام مدنی سه بار در دیوان عالی نقض شده اما هر بار، شعبه دیگر همان حکم را مجدداً تأیید کرده است. طی روزهای اخیر، او از زندان اوین به قزل‌حصار منتقل شد؛ اقدامی که معمولاً در آستانه اجرای حکم صورت می‌گیرد.
نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل با انتشار پیامی، دستگاه قضایی را به «صدور احکام بر پایه اعترافات اخذشده تحت فشار» متهم کرده و آن را نشانه‌ای از بی‌عدالتی در روند دادرسی خوانده است. او گفت این احکام، توسط دادگاه‌هایی صادر می‌شوند که استقلالی از حکومت ندارند.
در میان واکنش‌ها، اولیویه گروندو، زندانی سابق فرانسوی که بیش از دو سال در ایران زندانی بود، نیز از تجربه هم‌بند بودن با مدنی در اوین سخن گفته است.
او پیش‌تر در پیامی به زبان فارسی، مدنی را «فردی دوست‌داشتنی» توصیف کرد و خواستار توقف اجرای حکم شده بود.
سال گذشته، پدر پدرام مدنی در پی سکته قلبی درگذشت. به گفته مادر او دلیل این حادثه، نگرانی مداوم از وضعیت فرزند زندانی‌اش بوده است.