به گفته رئیس ستاد دفاع بریتانیا، اسرائیل در حمله تلافی‌جویانه ۵ آبان علیه مواضع جمهوری اسلامی، «تقریباً کل سامانه پدافند هوایی» حکومت ایران را منهدم کرد و توانایی حکومت «برای تولید موشک های بالستیک را برای یک سال از بین برد.»
اما توانایی این موشک‌ها چیست؟
در سال‌های اخیر جمهوری اسلامی ایران موشک‌های متعددی را به عنوان موشک «نقطه زن» یا موشک‌هایی با برد بالای دو هزار کیلومتر معرفی کرده بود. بسیاری از ادعاهای جمهوری اسلامی در مورد توان موشکی‌اش از سوی تحلیلگران نظامی مورد تردید قرار دارد مخصوصا جایی که ادعای دقت این موشک‌ها مطرح می‌شود.
اما حملههای موشکی جمهوری اسلامی به اسرائیل نشان داد که موشک‌های ایران با وجود دقت پایین اما تعداد بالا می‌توانند تهدید جدی برای همسایگانش باشد. براساس گزارش‌ها و تحلیل‌های مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک، دو موشک خرمشهر و سجیل بالاترین برد را میان موشک‌های ایران دارند. بعد از آنها سه موشک قدر، عماد و فتاح با برد حدود هزار و ۶۰۰ کیلومتر بالاترین برد را دارند.
برآورد می‌شود که از این موشک‌ها در حمله اخیر به اسرائیل استفاده شده است. موشک فتاح مدرن‌ترین موشک بالستیک این گروه است. این موشک با بالچه‌هایی برای هدایت کلاهک موشک ساخته شده است. این تکنولوژی به گفته مؤسسه بین‌المللی مطالعات استراتژیک از دهه ۱۹۸۰ میلادی به کار گرفته شده است. همچنین ادعای سوپرسونیک بودن این موشک هم از سوی کارشناسان مستقل نادرست دانسته شده رد شده است.
در پایان موشک شهاب ۳ جزو اولین موشک‌های بالستیک میان برد ایران است که براساس یک موشک ساخت کره شمالی ساخته شده و حدود ۲۵ سال پیش برای اولین بار به نمایش درآمد. از آن زمان ایران مدل‌های جدیدی از این نوع موشک معرفی کرده است اما به نظر میرسد مدل‌های جدیدتر جایگزین این موشک شده است.
در سال‌های اخیر ابعاد برنامه موشکی ایران با واکنش‌های متعددی از سوی جامعه بین‌المللی مواجه شده است. کشورهای غربی و همسایگان ایران این برنامه را تهدیدی برای ثبات منطقه می‌دانند و ایران آن را دفاعی می‌خواند.
